سایت اصولگرا: انتخابات، قید و شرط نمیطلبد!
سایت اصولگرای مشرق در واکنش به یادداشتی از محمد قوچانی دربارهی انتخابات پیش رو که به قول این سایت «بیشتر به یک طومار بیعت با سازمان چپهای تحریمی و یک اعترافنامه شباهت دارد»، نوشته است: انتخابات، قید و شرط نمیطلبد!
انتقاد این سایت به جملهای از یادداشت اوست:
«من هرگز به صورت منفرد و منفک از احزاب اصلاحطلب قصد کنشگری انتخاباتی نداشته و ندارم و این مقاله هم ذرهای ربط به انتخابات نداشته و ندارد و من هرگز مدافع شرکت بی قید و شرط در هیچ انتخاباتی نبودم و نیستم و تا این لحظه یک کلمه درباره انتخابات آینده ننوشتهام. و بیشترین اعتراضها را به انتخابات ۱۳۹۸ و ۱۴۰۰ کردهام که در آگاهی نو موجود است».
مشرق نوشته است:
«درباره این بخش از نوشته آقای قوچانی لازم به اشاره است که تز “مشارکت مشروط” که روی دیگر معنای “تحریم انتخابات” است را نخستین بار سعید حجاریان مطرح کرد و چپهای تحریمی نیز در پیامد این تز، دست به تحریم رسمی انتخاباتهای 98 و 1400 زدند و انتخابات امسال را نیز تا این لحظه تحریم کردهاند.
در بخش بعدی نیز دانستن این نکته ضروریست که اردوگاه اصلاحات به شدت دچار “دیکتاتوری حزبی” است و اشخاص و احزاب چندانی در این اردوگاه نیستند که بتوانند در مقابل فرامین “هسته سخت” این اردوگاه قد علم کرده و سخن دیگری بگویند.
با دو معنای پیش گفته آشکار میشود که قوچانی هم با وجود ژست خودانتقادی و نزدیکیاش به حزب کارگزاران (حزبی که در دو انتخابات قبلی از تصمیم تحریمی هسته سخت اصلاحات تبعیت نکرد) اما آزادی فکر و قلم خود را از ترس هسته سخت وانهاده و تصمیم دارد به قمری از اقمار سعید حجاریان تبدیل شود.
در واقع ما شاهد تقلای یک عنصر چپ هستیم که علیرغم خودانتقادی و تصمیم حزب متبوعش برای حضور در انتخابات اما نخواسته شامل تسویه سازمانی و مشت آهنین هسته سخت اصلاحات شود.
این در حالی است که انتخابات یک میثاق ملی است که حضور در آن بر اساس حکم عقلانیت و سیاست عقلانی؛ یک ضرورت بیقید و شرط است و یک رجل سیاسی ولو در حالتی که هیچ نامزدی هم در انتخابات ندارد اما بایستی ضمن حضور و تشویق به مشارکت حداکثری؛ از نامزد نزدیک حمایت کند. نظیر رفتاری که اصلاحطلبان در انتخابات سال 92 انجام دادند و از شیخ حسن روحانی با سابقه اصولگرایی حمایت کردند.
عقلای اصلاحطلب باید بدانند که اگر امثال قوچانی و این بیعتنامهها در نمایه جوانان جناح چپ قرار دارند؛ پس امید به آینده و تنفس هوای تازه در اردوگاه اصلاحات عملا یک امید واهی است.
چه اینکه همانطور که انتخابات، قید و شرط نمیطلبد؛ به طریق اولی، عقلانیت و آزاداندیشی هم مشروط یا بیعتپذیر با این و آن نیست!»
انتهای پیام