ایران پس از یک سال

عظیم محمودآبادی، روزنامه‌نگار در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:

نظام امروز ثبات داخلی و خارجی‌اش را چنان به رخ می‌کشد که دست‌کم در یک سال گذشته بی‌سابقه بوده است.

گویی در عرض یک هفته تمام رشته‌هایی که در طول دوازده ماه گذشته پنبه شده بود را مجددا سرهم می‌کند و‌ سطل آب سردش را ر‌وی سر براندازانی می‌ریزد که ماه‌ها در توهمات آرزواندیشانه پایان کار نظام به سر می‌برند!

در این یک‌هفته‌ اما درست در روز یازدهم سپتامبر و حوالی سالگرد التهابات پارسال، با ایالات متحده آمریکا به توافق می‌رسد و می‌تواند با فرستادن تنها چند زندانی شهروند آن کشور، شش میلیارد دلار پول بلوکه شده‌اش را آزاد کند.

هرچند دولت بایدن تلاش زیادی می‌کند تا به مخالفان و رقبای داخلی خود بقبولاند که ایران‌نمی‌تواند این پول را به هر مصرفی که خواست برساند اما می‌دانیم و می‌دانند که این‌گونه نیست و تجربه حکومت چهل‌وچهار ساله ج‌ا نشان داده که این شوخی‌ها در مورد او مطلقا کاربردی نداشته است.

سالروز التهابات پارسال که “سال خون” بود و براندازان سرنگونی قریب‌الوقوع نظام را انتظار می‌کشیدند در سکوت تقریبا مطلق برگزار می‌شود و دو تصویر نسبتا بزرگ از ملت ایران به نمایش گذاشته می‌شود.

تصویر اول کسانی هستند که تجمعات مذهبی بزرگ را سامان داده‌اند؛ آنهایی که یا تازه از راه‌پیمایی اربعین بازگشته‌اند یا باحضور راه‌پیمایی میدان امام حسین و مساجد و هیئات دیگر – درست در روز بیست‌وپنج شهریور – تجمع جاماندگان اربعین را رقم زدند.
تصویر دوم اما از اولی به مراتب جالب‌تر و به دلایلی مهم‌تر بود.

این‌تصویر را کسانی تشکیل دادند که بی‌اعتنا به فراخوان‌ها و تبلیغات چندماه آن از فرصت تعطیلات مذهبی برای زدن به جاده و راه‌انداختن پیک‌نیک و سفر و بساط جوجه‌کباب نهایت استفاده را کردند و خیابان‌های شهرهای بزرگ از معترضان به حکومت در روزهای موسوم به “انقلاب مهسا” خالی‌تر از همیشه بود.

در این شرایط است که حکومت ایران با دست پر از طلب شش میلیارد دلاری که حالا وصول شده – و دست‌کم به زعم خود روی آمریکا را کم کرده و آنچه می‌خواسته را به دست‌ آورده – رییس جمهورش را برای شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل به نیویورک فرستاده است.

همزمان اما یک فوتبالیست جهانی مشهور از کشوری که تا همین چند ماه پیش از مهم‌ترین دشمنان منطقه‌ای ایران بود، وارد تهران می‌شود و باز در صفحات نمایش خوشحالی و اشتیاق مردمی به تصویر کشیده می‌شود که هرچه در سالروز ژینا خیابان‌ها را خالی گذاشت اما برای دیدن فوتبالیست محبوب خود از چیزی کم نگذاشت.

ج‌ا امروز تصویری از ایران را به جهانیان نشان می‌دهد که کم‌ترین نسبتی با التهابات سال گذشته ندارد.

تصویری که در آن بخش اعظم مشکلات منطقه‌ای‌اش را حل کرده و اگرچه همچنان بخشی از مسائل بین‌المللی‌اش لاینحل باقی مانده اما با رقم زدن برخی توافقات کوچک‌تر نشان داد که توافقات بزرگ‌تر نیز کاملا در دسترسش است.

وضعیت داخلی نیز طبق این تصویر که امروز بسیار به باور پذیری نزدیک است شامل تجمعات مذهبی، سفرهای برون‌شهری و اشتیاق بخشی از جوانان برای دیدار با فوتبالیست جهانی مشهورشان است که در شرایط ثبات کامل کشور وارد پایتخت شده است.

حال اگر در این میان در مجمع عمومی سازمان ملل اشاره‌ای هم به التهابات سال گذشته ایران شود احتمالا رییس‌جمهور ایران با یادآوری التهابات وسیع‌تر فرانسه در دو مرحله – اعتراضات قانون افزایش سن بازنشستگی و همچنین اغتشاشات ناشی از قتل حکومتی جوان شهروند پاریس- می‌تواند آن را امری عادی جلوه دهد که هرچه بوده تمام شده است!

انتهای پیام