«تصمیم دردناک» یک استاد دانشگاه شریف در پی یک احضار
روزنامه شریف، زیرمجموعه‌ی دانشگاه صنعتی شریف، دو ایمیل یکی از اساتید این دانشگاه را منتشر کرده که از تصمیم او برای کناره گیری از دانشگاه شریف خبر داده است. هر دو متن به ترتیب در زیر می‌آید:
«تصمیم دردناکی گرفتم»
دکتر سیداکبر جعفری عضو هیئت‌علمی دانشکده فیزیک بعداز ظهر دیروز با ارسال ایمیلی که بخشی از آن در ادامه آمده، اعلام کرده که علی‌رغم میل خود، مسیر دیگری را برای زندگی آکادمیک خود انتخاب کرده است:
«ماههای گذشته اینجانب یکی از دردناک‌ترین تصمیمات زندگی حرفه‌ای خود را اتخاذ کردم و از شریف دل کندم، از جایی که در آنجا رشد کردم و بالیدم، جایی که آرمانهای من شکل گرفت و برای آن آرمانها تلاش کردم. سال ۱۳۷۴ من نهال کوچکی بودم که در خاک شریف آرام گرفتم و اکنون ۲۸ سال از آن زمان گذشته و وقت میوه دادن بود. اما طوفان حوادث سرنوشت این درخت را جور دیگری رقم زد که شرح آن در این مقوله نمی‌گنجد.
در وهله اول، همکاران و بالاخص استادان من در دانشکده فیزیک حق بزرگی بر گردن من دارند. از همه آنها بابت روزهای مملو از رشد و یادگیری که از دوران دانشجویی داشتم ممنونم. بالاخص از استاد بزرگوار شاهین روحانی متشکرم که به عنوان استاد راهنمای دوران دکتری من با خردمندی و بزرگ منشی و اعتمادشان، این آزادی را به من دادند که دنبال چیزی بروم که در آن زمان در شریف وجود نداشت. از استاد حسا‌م‌الدین ارفعی که دهه هاست در شعله شوق یادگیری دانشجویان از قبل ما تا بعد ما می‌دمند سپاسگزارم. از استاد وحید کریمی‌پور که الگوی ماهایی بود که در ایران درس خواندیم ممنونم. از همه همکارانم در دانشکده فیزیک که در ماههای سخت گذشته از من حمایت کردند، سپاسگزارم.
از همه شما همکاران عزیز بابت جو دوستانه و همدلانه در «خانواده شریف» سپاسگزارم. هر بحثی که کردیم چه موافق و چه مخالف، از سر دوست داشتن شریف بود. امیدوارم دوستانی که از زبان صریح اینجانب آزرده شده‌اند، اینجانب را ببخشند و آن را به حساب دوستی و عشق به شریف و ایران بگذارند. از همه شما شرمنده هستم که در این روزهای سخت در کنار شما نیستم و مسیر دیگری را برای زندگی آکادمیک انتخاب می‌کنم.
اینجانب در هر جا که باشم، ریشه‌هایم در ایران و شریف جا مانده‌اند و مثل همیشه و شاید بیشتر از همیشه حامی دانشجویان خواهم بود.»
«مسیر تحولات از زبان دکتر جعفری»
دکتر سیداکبر جعفری که دیروز در ایمیلی به استادان، نوشته بود «مسیر دیگری برای زندگی آکادمیک خود انتخاب کرده‌ام»، بعد از واکنش چند نفر از اساتید به این پیام و از طرفی انتقاد به تیتری که در پیام روزنامه از متن ایمیل اول ایشان نوشته شده بود، ظهر امروز، در ایمیل دیگری با عنوان «مسیر تحولات» توضیحات زیر را درباره تصمیم خود نوشته است:
«از همه همکاران عزیزی که با همدلی و نوشته‌های محبت‌آمیزشان از رنج من می‌کاهند سپاسگزارم. هر تصمیمی نهایتاً توسط خود شخص اتخاذ می‌شود. اما روند منجر به این تصمیم بسیار مهم است.
در دوره‌ای من و هم‌دوره‌ای‌های من (دکتر عبدالله لنگری، دکتر رضا عسگری، دکتر محمدرضا محمدی‌زاده، دکتر فرهاد شهبازی و …) در دوره دکتری خود با حمایت استادان بزرگوار دانشکده فیزیک، کار در رشته‌‌ای را شروع کردیم که به شکل مدرن امروزی در ایران وجود نداشت و از یک زمین بایر، با سال‌ها تلاش، باغ‌های کوچکی به فراخور وسع خود ایجاد کردیم.
همکار عزیز ما دکتر کارگریان یکی از محصولات باغ دکتر لنگری هستند. چرا باید حال که وقت محصول دادن است، باغ زیبای خود را رها کنیم؟ تیتر روزنامه شریف این را القا می‌کند که این تصمیم تماماً شخصی است که صحیح و منصفانه نیست و چشم بستن بر دلایل و علت‌هاست. آنچه که رشته امید مرا گسست، برمی‌گردد به جلسه احضار سال گذشته و اتفاقات بعد از آن (همکاران فیزیک در جریان هستند) که مرا به این جمع‌بندی رساند که مابقی زندگی اینجانب نیز قرار است زیر سایه اتهاماتی باشد که قبلا رنج‌های فراوانی برای من تولید کرده است. از روزنامه محترم شریف تقاضا می‌کنم نسبت به تصحیح تیتر خود اقدام کند.
همکاران قدیمی‌تر و بالاخص آن‌هایی که در کمیته‌‌های عالی‌رتبه دانشگاه عضو بوده‌اند، در جریان هستند که در سال‌های اول آمدن من از صنعتی اصفهان به صنعتی شریف، چه رنج‌هایی از بی‌پولی و فقر گرفته تا از دست دادن موقتی تمرکز و دچار شدن به بیماری تنگی نفس تا زندگی در خانه ۲۴ متری در کیوتو را فقط به این دلیل که احمدی‌نژاد را یک فرد مضر برای کشور می‌دانسته و می‌دانم متحمل شده‌ام. واقعیت این است که اگر قرار است در شرایط ناآرام کنونی کشور، هنوز سایه اتهامات عبث بر سر من باشد، این خارج از تحمل من است.
باشد که هیچ‌کس مجبور نشود باغ و بستان و گل‌ها و نهال‌های خود را رها کند.
تیتر خبر ایمیل دکتر جعفری نیز بنا به درخواست ایشان از «مسیر دیگری را انتخاب کردم» به «تصمیم دردناکی گرفتم» تغییر کرد.»
توییت زارچی
دکتر علی شریفی زارچی هم درباره‌ی او در تویتر نوشته است: روزنامه‌ی شریف نامه‌ای از دکتر جعفری منتشر کرد که تصریح می‌کند: «آنچه که رشته امید مرا گسست، برمی‌گردد به جلسه احضار سال گذشته و اتفاقات بعد از آن». به سادگی کشور را از یک پروفسور جوان و برجسته‌ی فیزیک کوانتوم محروم کردند. مدعی آزادی دانشگاه هم هستند.
انتهای پیام
یعنی از براندازان حمایت کنند با سرمایه مردم درس بخوانند و یک بار هم احضار نشن، واقعا چقدر پر رو، حالا نگاه کنید به احضار رئیس دانشگاه هاروارد . ام آی تی و پنسیلوانیا که دانشجویان در حمایت از فلسطین و محکومیت جنایات اسرائیل شعار دادند و اونها باید پاسخگو باشند
این ایمیل بجای توجیه جدایی از شریف ، آبروی استاد رو می بره
واقعا حیف که نخبه ها از کشور ميروند