چرا خط «جنایت کرمان کار اسرائیل است»، انحرافی است؟ | عمار کلانتری

عمار کلانتری، روزنامه‌نگار در یادداشتی با عنوان «چرا خط «جنایت کرمان کار اسرائیل است»، انحرافی است؟» که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:

حادثه تروریستی کشتار بیش از نود نفر از هموطنان در گلزار شهدای کرمان، بزرگترین ترور پس از انقلاب است. ساعتی پس از وقوع این حادثه و جدی شدن عمدی بودن آن، یک خط رسانه‌ای در فضای مجازی و رسانه ای مطرح شد مبنی بر این که «جنایت کرمان کار اسرائیل است». این خط قبل از به عهده گرفتن داعش پررنگ بود، اما حتی بعد از آن هم تشکیک در واقعی بودن به عهده گرفتن داعش ادامه یافت و با آن که دست کم از روز جمعه پانزده دی ماه، صداوسیما نیز به انتساب جنایت به داعش پرداخت و عصر جمعه وزارت اطلاعات تصویر عامل انتحاری تاجیک را منتشر کرد، کماکان این خط تحلیلی ادامه دارد و به آن دامن زده می‌شود و از صفحات توییتر و شبکه‌های اجتماعی سایبری و حزب‌اللهی تا برخی خبرگزاری‌ها، تریبون‌های نماز جمعه و مجری تلویزیون این موضع دیده شده است؛ اما چرا این خط انحرافی است؟

بعد از هر عملیات تروریستی و جنایتکارانه، یکی از روش‌های تشخیص عوامل آن، شیوه انجام عملیات است. عملیات کرمان به لحاظ شیوه انجام، به سبک عملیات ترور گروه‌های سلفی که با روش‌های دم دستی و نه چندان پیچیده، با گرفتن تلفات بالا و کور از غیرنظامیان انجام می‌شود، شباهت داشت.

روش دوم شناخت عامل جنایت نیز طبعا اعلام موضع عوامل است که این اقدام توسط گروه داعش و از سوی رسانه‌ آن انجام شد.
در مقابل، شیوه اسرائیل که در چند سال اخیر بارها شاهد آن بودیم، استفاده از ابزارهای پیشرفته و هدف قرار دادن سوژه مد نظر بوده است؛ شیوه‌ای که سه سال قبل در ترور شهید فخری زاده انجام شد و همسر ایشان که در کنارش بود، آسیب ندید و اخیرا نیز درباره سردار سید رضی موسوی در زینبیه دمشق انجام شد.

یکی از استدلال‌ها در انتساب حادثه کرمان به اسرائیل این است که مگر ندیدید اسرائیل 22 هزار زن و کودک و غیرنظامی را در غزه کشته؟ پس کشتن صد نفر در کرمان هم برای او طبیعی است. در پاسخ باید گفت در سبعیت و آدم کشی اسرائیل تردیدی نیست و اتفاقا بخشی از افکار عمومی غربی هم بعد از جنگ اخیر غزه، این ویژگی رژیم اسرائیل را دریافتند؛ اما با صرف این سابقه نمی‌توان به انتساب ماجرای کرمان به اسرائیل پرداخت و دلایل و شواهد دیگری نیز نیاز است.

البته در شرایطی که درست سه ماه است اسرائیل غزه و شهروندان غیرنظامی آن را آماج حمله قرار داده، عصبانیت از این رژیم طبیعی است و شاید چنین انگیزه‌هایی در میان باشد: شاید برخی تصور می‌کنند این که داعش چنین کشتار موفقی در ایران بکند، کسر شان کشور ماست؛ یا مثلا در شرایطی که بخشی از هموطنان با مردم غزه همدلی نکرده و اسرائیل را دشمن ایران تلقی نمی‌کنند، انتساب ترور کرمان، آنها را درباره دشمنی اسرائیل با مردم ایران قانع می‌کند؛ گمانه سومی هم هست و آن اینکه کسانی که چنین رویکردهایی را مطرح می‌کنند، اساسا چندان اهل تحلیل نیستند و بدون کمترین فکری چنین تحلیل‌هایی ارائه می‌دهند.

در عین حال، انداختن بی دلیل جنایت کرمان به گردن اسرائیل، پیامدهای منفی در افکار عمومی هم خواهد داشت که این دوستان از آن غافلند. اگر این عملیات تروریستی مستقیما توسط اسرائیل انجام شده باشد، با شعارهای «انتقام، انتقام» و وعده پاسخ سخت، قرار است با اسرائیل چه کنیم؟ اگر این ذهنیت در مردم، به ویژه مدافعان نظام ایجاد شود که جنایت کرمان کار اسرائیل است و بعد پاسخ درخوری به آن داده نشود، موجب تضعیف اقتدار نظام نمی شود؟ این در حالی است که در همین روزهای اخیر، اسرائیل اقداماتی علیه نیروهای ایران در سوریه انجام داده که تردیدی در انجام آنها از سوی این رژیم نیست؛ آخرین آنها ترور سردار سید رضی موسوی در زینبیه دمشق.

اگر قرار است از اسرائیل انتقام گرفته شود، در برابر این موارد می‌توان واکنش داشت؛ با این حال تدبیر مسئولان نظام از رهبری تا دیگران، طی این مدت پرهیز از درگیری مستقیم با رژیم اسرائیل بوده و حتی حزب الله لبنان که نیروی عملیاتی در صحنه است، مطابق راهبرد خود و ضرورتهای صحنه سیاسی لبنان، درگیری با اسرائیل را در سطحی محدود کرده و فراتر از آن نمی‌رود. با این وصف خط انتساب ترور کرمان به اسرائیل، علاوه بر این که فاقد دلیل و شواهد است، پیامدهای غیر قابل جبرانی در میان افکار عمومی خواهد داشت که قابل مدیریت نیست.

به نظر می‌رسد در این موارد لازم است به جای تحلیلهای بی مبنا، تمرکز را بر مطالبه حذف خلاهای امنیتی داخل کشور و پرهیز از مساله تراشی های بی اهمیت برای دستگاه های امنیتی و انتظامی گذاشت تا از این پس کمتر شاهد چنین جنایاتی باشیم.

انتهای پیام