رفسنجانی نماد عقلانیت | آيا با فتنه گر خواندن آنان موضوع حل مى شود؟

دکتر عباس شیری، عضو هیات علمی دانشگاه تهران در یادداشتی تلگرامی با عنوان «رفسنجانی نماد عقلانیت»، نوشت: فوت نابهنگام هاشمی رفسنجانی مى تواند به عاملى براي آشتى ملى و همبستگي اجتماعى تبديل شود. تشييع ميليوني امروز بيشتر از هـر چيز نشان از حضور قدرتمند دو جريان عمده سياسى و اجتماعى در ايران دارد، واقعيتى كه نمي تواند انكار شود.

از يكسو اصول گرايانى كه داراى لايه هاى ميانه رو و تند رو هستند، امروز مراسم رسمى را كاملا در اختيار و كنترل داشتند و با شعارهايى در حمايت از رهبرى در همه جا ديده مى شدند. و نيروهاي اصلاح طلبان و طرفداران جنبش سبز هم آمدند و آشكارا شعار مى دادند و از خاتمى و ميرحسين موسوي حمايت مى كردند.

معترضان به انتخابات ٨٨ نشان دادند نه تنها از تعداد آنها كاسته نشده بلكه هـيچ تغييرى در نگرش آنها به وجود نيامده است. آنان در انتخابات ٩٢ و ٩٤ هم در پاي صندوق هاى رأى رفتند و از مواضع خود عقب ننشسته اند.

آيا بايد حضور آنان را به عنوان واقعيت و بخشي از شهروندان پذيرفت؟ آيا آنان را بايد به ورطه تندروى و شعارهاى ساختارشكنانه كشاند و متعاقبا به زندان محكوم كرد و حذفشان كرد؟ آيا چنين امرى امكان پذير است؟ آيا با فتنه گر خواندن آنان موضوع حل مى شود؟

هفت سال از حوادث ٨٨ مى گذرد، كمى واقع بينانه به اين موضوع نگاه كنيم. چه تغييراتى در نگرش اين بخش از اجتماع ايجاد شده است؟

مراسم هاشمى، مى تواند نقطه اى براى بازگشت از زياده روى ها باشد. ما بيش از گذشته نيازمند به آشتى ملى و همبستگي اجتماعى هستيم. گسترش فقر و فساد در كشور، ركود اقتصادى و افزايش نااميدي و … در داخل و وضعيت همسايگان، جنگ هاى داخلي در كشورهاى اسلامى، روى كار آمدن ترامپ در آمريكا در خارج، نشان از عمق مشكلات مى كند.

از طرفى شخصيت هاى تاثير گذار ملى و رهبران جناح هاى اصلى سياسى كشور پا به سن گذاشته اند و از ميانگين سنى هشتاد سال برخودارند. و در چند سال آينده ممكن است يا فوت کنند يا عملا به دليل كهولت سن قادر به انجام فعاليت خاصى نباشند. اگر روند جارى همين طور دنبال شود در آينده نه چندان دور ممكن است شكاف اجتماعى، منجر به رؤيايي بيشتر دو طيف اصلى در اجتماع شود كه قابل مديريت و كنترل نباشد.

امروز در وضعيت امنيت كامل و تسلط بر امور موقعيت براى آشتى ملي و همبستگي اجتماعى وجود دارد. كافى است كمي گذشت داشته باشيم و از اصرار بر نظرات خودمان كوتاه بياييم، اقرار به اشتباهات هم لازم نيست، بازگشت به گذشته مهم ترين مانع در مسير آشتى ملى است. الاسلام يجب ما قبله، علت موفقيت پيامبر ص هم ناديده گرفتن گذشته ها و بخشش و رحمت بود. يادآوري مكرر كينه هاى بدر و حنين ويژگى بني اميه بود كه در نهايت هم اعظم المصائب عاشورا را ايجاد كرد و انتقام بعد از انتقام.

اميدوارم از اين فرصت استفاده شود، بزرگان با كرامت و بزرگواري و البته ديدن دوران بعد از خود، زمينه هر كينه وزى و انتقام جويي را از بين ببرند و در راه آشتى ملى و همبستگي اجتماعى، سرمايه هاى خود را بكار گيرند؛ الصلح خير.

انتهای پیام