تشدید خشونت در زندان های برزیل

مقام های برزیل اعلان کردند: در درگیری های خشونت بار روز شنبه در زندانی در شمال این کشور آمریکای جنوبی، دستکم سه زندانی به صورت وحشیانه ای اعدام و سربریده شدند.

به گزارش ایرنا به نقل از خبرگزاری فرانسه از ریو دو ژانیرو، این حادثه تنها چند روز پس از کشته شدن 100 بازداشتی در دیگر زندان های برزیل در جریان درگیری های خونین میان گروه های تبهکاری و قاچاق مواد مخدر رخ داد.

خشونت در مرکز اصلاح الکاکوز بزرگ ترین بازداشتگاه در ایالت ریو گراند دو نورته، در هنگامی رخ داد که اعضای یک گروه تبهکاری توانستند به اعضای یک گروه تهبکاری رقیب در محل نگهداری آنان، حمله کنند.

زمیلتون سیلوا مدیر زندان های این ایالت به رسانه های محلی گفت: دستکم سه زندانی کشته شده اند، ما سرهای بریده شده آنان را دیدیم.

این در حالیست که برخی رسانه های محلی می گویند حداکثر 10 تن در این درگیری های خشونت بار جان باخته اند.

در حالی یک هزار و 100 زندانی در این بازداشتگاه در حومه ناتال مرکز این ایالت نگهداری می شوند که ظرفیت اصلی آن 620 تن تعیین شده است.

هر چند که ازدحام و نگهداری بیش از حد زندانیان در بازداشتگاه ها واقعیتی مشکل زاست، اما تنها عامل بروز خشونت در این زندان ها نیست.

به گفته بسیاری از کارشناسان و تحلیل گران، این خشونت ها و درگیری ها، بخشی از جنگ میان گروه های تبهکاری سازمان یافته در یکی از مهم ترین بازارهای کوکائین و مسیرهای قاچاق و نقل و انتقال این مواد در جهان به شمار می رود.

به گفته مقام های برزیل، در یک رشته کشتارهایی که هفته گذشته در زندان های برزیل رخ داد، 100 زندانی جان باختند که بسیاری از آنها اعضای فعال گروه های تبهکاری بودند.

دولت برزیل 200 نیروی اضطراری برای تضمین امنیت 2 زندانی که بیشتر خون ریزیها در آنها رخ داده، مستقر کرده است.

ظاهرا بزرگ ترین خون ریزی، یک کشتار برنامه ریزی و هماهنگ شده علیه بزرگ ترین گروه تبهکاری برزیل به نام فرماندهی نخست پایتخت (پی سی سی) بوده است.
گمان می رود این واکنش گروه های رقیب پی سی سی برای گسترش خشونت بار فعالیت های آن بوده است.

رشد و پیشرفت پی سی سی با حدود 20 هزار عضو حتی پس از زندانی شدن رئیس آن به نام مارکوس ویلیانز هرباس کاماخو معروف به مارکولا از سال 1999 به این سو، ادامه یافته است.

به گفته بازرسان، این گروه افزون بر فعالیت های قاچاق مواد مخدر، شرکت های اتوبوسرانی، باشگاه های کوچک فوتبال و یک پالایشگاه غیرمجاز تولید بنزین را نیز در مالکیت خود دارد.

این در حالیست که گروه رقیب آن به نام فرمان سرخ که قدیمی ترین گروه تبهکاری برزیل به شمار می رود، در دهه 1970 تاسیس شده است.

فعالیت این گروه با بهره برداری از رونق بازار کوکائین در دهه 1980 از دزدی و سرقت بانک و آدم ربایی به قاچاق مواد مخدر در ریو گسترش یافت.

به گزارش ایرنا، آخرین خشونت روز یکشنبه هفته گذشته در زندان «دسمبارگادور رایموندو ویدال پسوآ» در مرکز شهر مانائوس در ایالت آمازوناس رخ داد و دست کم 64 زندانی در بازداشتگاه های داخل یا نزدیک شهر مانائوس کشته شدند.

دست کم 33 تن نیز در شورش زندانیان در ایالت رورایما در همسایگی ایالت آمازوناس، جان باختند.

در پشت این خون ریزی ها، دشمنی و درگیری میان بزرگترین گروه های تبهکاری برزیل قرار دارد که حدود شش ماه پیش به روابط 20 ساله کاری پایان دادند.

گروه تبهکاری PCC مستقر در سائوپائولو که نیرومندترین گروه تبهکاری برزیل به شمار می رود، هنگامی از گروه تبهکاری فرمان سرخ مستقر در ریودوژانیرو، جدا شد که پی سی سی مسیرهای پرسود قاچاق مواد مخدر در جنوب شرقی برزیل را تصرف کرد.

این گروه ها تا قبل از این، با یکدیگر برای تضمین قاچاق سنگین مواد مخدر و سلاح از مرزهای برزیل، همکاری می کردند.

اعضای PCC یکشنبه گذشته 12 دی ماه در نخستین کشتار گسترده که 65 قربانی گرفت، هدف قرار گرفتند و سر و اعضای بدن بسیاری از آنها بریده شد که مرگبارترین شورش در بیش از 20 سال گذشته به شمار می رود.

اما اعضای PCC پنج روز پس از این کشتار، در اقدامی تلافی جویانه، دست کم 33 نفر را در زندانی در ایالت رورایما کشتند.

به گفته کارشناسان، PCC برای نفوذ به مناطقی در ریو که پایگاه گروه رقیب به شمار می رود و همچنین به منطقه آمازون برزیل برای تسلط بر مسیر جریان قاچاق کوکائین، تلاش می کند.

گروه فرمان سرخ رقیب پی سی سی از هنگام جدایی از این گروه با گروه های تبهکاری کوچک تر منطقه ای مانند خانواده شمالی برای رویارویی با پی سی سی، متحد شده است.

انتهای پیام