نامه جمعی از فعالان کرد در باره حادثه ناگوار کولبران سردشت

جمعی از فعالان سیاسی و مدنی کرد در ایران، در باره ی حادثه ناگوار کولبران سردشت به رییس جمهور و نمایندگان مجلس نامه ای سرگشاده نوشته اند.

به گزارش انصاف نیوز، متن این نامه به همراه اسامی امضا کنندگان در پی می آید:

بنام خداوند مهربان روزی رسان

ریاست محترم جمهور
نمایندگان محترم مجلس

با اهدای سلام و تحیت
همانگونه که مستحضرید حلقه دیگری به زنجیره تلفات انسانی یکی از محرومترین اقشار جامعه ما یعنی کولبران افزوده شد.

قطعا به سبب در اختیار داشتن منابع مختلف رسانه ای و گزارشهای رسمی و غیر رسمی از وضعیت معیشتی مرز نشینان کورد بویژه کولبران مطلع هستید.

واژه ای که چندین سال است برای همگان نامانوس نمیباشد، اما پرسشی که در اذهان مردمان این دیار مطرح است آیا مسوولان و مدیران از رنجی که این شهروندان برای تامین حداقلی نیازهای اساسی زندگی خود متحمل می شوند آگاه هستند؟!

قبل از هر چیز باید گفت؛ در بین قاچاقچی که تنها در فکر اندوختن مال و سرمایه با هر وسیله ممکن و افراد کولبر که از روی ناچاری متحمل سخت ترین، پرزحمت ترین و خطرناکترین کار برای امرار معاش خود و خانواده ی خود هستند تفاوت بسیار است، لذا می توان گفت کولبری شغل نیست و صرفا تلاشی است برای زیستن، اما نه زندگی مرفهانه بلکه تحمل محنت های فراوان همراه با قناعت و زندگی روز مرگی…

این زحمتکشان گمنام از روی طمع یا جاه طلبی به این کار پر زحمت روی نیاورده اند بلکه برای قوام یک زندگی بخور ونمیر، مجبورند شبانه روز کوله بارهای سنگین و طاقت فرسا را در فضایی پر مخاطره بر دوش بکشند و گاهی هم در این راه جان خود را از دست دهند.

امضا کنندگان این نامه نظر به درک شرایط و وضعیت ناگوار این عزیزان که باز تاب داخلی وخارجی ان میتواند تاثیر ناگواری بر وجهه کشور وملت ما داشته باشد ذکر نکات ذیل را جهت اقدامات لازم از سوی مسوولین مربوطه ضروری می دانند، باشد که این شهروندان مانند دیگر هموطنان از امکانات کشور بهره مند و برای تامین یک زندگی معمولی ناچار نشوند از جان خود هزینه بگذارند.

۱- اولین نکته که در تفاوت بین دو واژه قاچاق و عمل کولبری بایستی بدان توجه شود جنبه فرهنگی این مساله در نزد مردم کردستان است، درک و تعریف مردم کردستان که کولبران نیز بخشی از آن هستند از قاچاق تا حد زیادی با تعریف قانونی ان متفاوت است، یعنی درک و ذهنیت مشترک وجود ندارد، در نگاه مردم کرد به ویژه مرزنشینان از زمانهای دور خرید و فروش مواد مخدر و کالا و مواد مضر به حال فرد و جامعه و نامشروع از مصادیق قاچاق بشمار میایند.

می توان گفت؛ بسیاری از مردم کردستان، مشاغل را بر اساس حلال و حرام بودن کالای مورد معامله و نه بر اساس نتیجه مطلوب یا نامطلوب بودن آن در نظام اقتصادی ارزش گذاری می کنند، و در این راستا قاچاقچیان مواد مخدر و … امثال آنان را مطرود و منفور و در مقابل کولبران که به عنوان افرادی شریف و زحمتکش در پی کسب معیشت و روزی حلال هستند مورد تقدیر مردم هستند، فقدان ذهنیت و تعریف مشترک در بین مردم و مسوولین و عدم اعمال اراده در حل مشکلات اساسی و تاریخی که ناشی از تفاوتهای مرکز نشینی و خارج از مرکز است مزید بر علت شده و این تفاوت دیدگاه چه در جنبه حقوقی و فرهنگی بدون استفاده از نظرات و دیدگاههای صاحب نظران راه حلی برای آن ممکن نیست.

خوشبختانه چه در نصوص دینی مانند سوره قریش و چه در قانون اساسی دستورالملهای لازم ارائه شده است…

۲- همانگونه که در قانون اساسی امده یکی از وظایف دولت ایجاد اشتغال برای همه ملت است، در اصل ۲۸ قانون اساسی امده است، دولت موظف است با رعایت نیاز جامعه به مشاغل گوناگون برای همه افراد امکان اشتغال بکار با شرایط مساوی را برای احراز مشاغل ایجاد کند، در اعلامیه جهانی حقوق بشر نیز اشتغال مورد توجه قرار گرفته است و در ماده ۲۳ امده است که هر انسانی حق دارد که صاحب شغل بوده و ازادانه شغل خود را انتخاب کند، شرایط کاری منصفانه خود را دارا باشد و سزاوار حمایت در مقابل بیکاری است.

اکنون این پرسش مطرح است که آیا مطابق قانون اساسی ایران یا اعلامیه حقوق بشر امکانات کار واشتغال برای شهروندان کرد فراهم امده است؟ آیا در برخورداری از اشتغال مورد حمایت هستند؟

آیا از شرایط کاری منصفانه برخورداند؟ آیا امکان انتخاب شغل وجود دارد یا اکثر مردم از سر ناچاری و بالاجبار به مشاغل سخت و طاقت فرسائی چون کولبری روی میاورند؟

مقایسه ی آماری در مناطق مختلف کردستان با دیگر مناطق برخوردار نشان می دهد که کولبری یک انتخاب نیست بلکه یک اجبار است و اگر انتخاب شغل دیگری در کردستان امکان پذیر بود بدون تردید اکثریت کولبران به این حرفه طاقت فرسا روی نمیاوردند؟

علاوه بر ان مقایسه شاخصهای توسعه اقتصادی کردستان با دیگر مناطق کشور، از وجود نابرابری در امر سرمایه گذاری و عدم توجه دولت به این مناطق حکایت دارد.

ریاست محترم جمهور و نمایندگان محترم شورای اسلامی می توانید اخبار مربوط به مناطق مرزی را به دقت مرور کنید که با کولبران چگونه برخورد می شود؟

لذا نظر به جایگاه قانونی وحقوقی و مسئولیتی که مردم بشما سپرده اند ونیز با توجه به تاکید صریح و دقیق مقام رهبری بر این نکته که منظور ایشان از مبارزه با قاچاق
کالا مقابله با کولبران ضعیفی نیست که در بعضی مناطق کالاهای کم ارزش وارد می کنند.

استدعا می شود که در کوتاه مدت اقدامات مثبتی برای حمایت و دلجویی از اسیب دیدگان، هم چنانکه به نیکی در حادثه دلخراش ساختمان پلاسکو انجام شد انجام دهید و در دراز مدت در جهت توسعه این مناطق و ایجاد مشاغلی که شهروندان بتوانند از حقوق قانونی و شهروندی خویش برخوردار و در کمال ارامش، امنیت و عزت از زندگی سر بلندانه ای برخوردار باشند،برنامه ریزی نمایند.

امضا کنندگان؛

دکتر عبدالله رمضان زاده
اسماعیل مفتی زاده
دکتر جلال جلالی زاده
دکتر خالد توکلی
دکتر صلاح الدین خدیو
سید محسن رضوی
دکتر سید هاشم هدایتی
دکتر رئوف کریمی
حسن امینی،قاضی شرع کردستان
هادی ادب
دکتر عبدالله ابریشمی
اجلال قوامی
دکتر علی شمس برهان
مهندس حامد فرازی
دکتر باقر پیری
عیسی خان حاتمی
دکتر بهروز زارعی
دکتر سهراب زنگنه
دکتر کمال ازاد منش
دکتر علی اشرافی
دکتر اسعد یوسفی
دکتر هدایت صبوری
مهندس صلاح عباسی
احمد حبیبی
مسعود کردپور
دکتر لطیف صفری
فرهاد امین پور
مهندس عبدالرضا موسوی اجاق
سید مسعود حسینی
دکتر محمد ازاد جلالی زاده
رمضان یوسفی
سید یدالله سبحانی
دکتر عثمان عزیزی
محسن نیکخواه
مظهر نوری
ابراهیم مردوخی
حمزه یوسفی
امجد قسیمی
مهندس کریم حسین زاده
مهندس باقر ضیائی
دکتر غلامحسین کریمی دوستان
دکتر احمد نعمتی
دکتر پیمان قدمی
دکتر جمال مشتاق
امیر سجادی
دکتر محمد علی کوشا
دکتر جلیل صحرایی
دکتر علی اقا صادقی
فریدون سپری
خانم کتایون محمودی
حمید مهدوی
موسی امیدی
کمال حسینی
جمال دانشمند
عثمان مزین
بختیار خوشنام
دلیر اسکندری
ژیانا اسکندری

انتهای پیام