سود حداقلی یا ضرر قطعی؟!
محمد موسوی عقیقی، پژوهشگر دین، در کانال تلگرامی خود نوشت: «مشارکت ۴۰ درصدی دور از انتظار نبود. ۶۱ درصد در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۳ شرکت نکردند و آرای مسعود پزشکیان هم اکثراً اعتراضی است که عبارتی بیش از ۷۰ درصد جامعه نسبت به انتخابات، کاندیداها و آینده‌ی کشور خوشبین نیستند.
با این حال مردم صدای اعتراض خود را در عدم مشارکت بلند کردند، پس اگر گوشی برای شنیدن باشد، خواهند شنید.
در اینجا قصد دارم توضیحی دهم که شرایط برد-برد را نشان دهد:
(۱) جامعه با عدم مشارکت ۶۱ درصدی + ۱۰ درصد رأی اعتراضی، صدای مخالفت خود را بلند کرده است. پس صدای اعتراض خود را رسانده و در این قضیه «سود قطعی» را از آنِ خود نموده است.
(۲) مسعود پزشکیان اخیراً تضمین داده است که با گشت ارشاد، فیلترینگ و فشارهای بیرونی به دولت‌اش مقابله کند (سند)، در مسائل اقتصادی هم علی طیب‌نیا به عنوان موفق‌ترین وزیر اقتصاد دولت‌های گذشته در رأس تیم اقتصادی پزشکیان قرار گرفته است (سند) و نیز اینکه از «سامانه‌ی کمند» به عنوان نظارت مردمی بر وعده‌های دولت حمایت کرده است (سند). با این نگاه اگر پزشکیان در پاستور ردای ریاست داشته باشد ما در کم‌ترین وجه ممکن به یک «سود حداقلی» خواهیم رسید.
(۳) درست یا غلط، خیلی از جامعه به خصوص همین جامعه‌ی بالای ۷۰ درصد با ایده‌های فرهنگی و اقتصادی سعید جلیلی همراه و هم‌گام نیستند. از اقتصاد مبتنی بر تحریم بگیرید تا فیلترینگ و گشت ارشاد. پس برآمدن او و نشستن‌اش در پاستور از نگاه این جامعه‌ی معترض یک «ضرر قطعی و زیاد» تلقی می‌شود.
در نتیجه باید گفت که پیروزی مسعود پزشکیان تنها نیازمند ۴-۵ درصد مشارکت بیشتر است. این‌گونه هم صدای اعتراض، در تبدیل رأی تحریمی به رأی اعتراضی، پابرجاست و این یک «سود قطعی» است، هم از برآمدنِ پزشکیان در پاستور به «سود حداقلی» را کسب کرده‌ایم و هم با حذف جلیلی از دور انتخابات از «ضرر قطعی و زیاد» جلوگیری نموده‌ایم، که می‌توانیم شرایط را برد-برد کنیم.»
انتهای پیام
