طرح یک پرسش و تذکری به نیروهای اطلاعاتی و امنیتی کشور | بیژن عبدالکریمی

بیژن عبدالکریمی، اندیشمند و پژوهشگر علوم انسانی در کانال تلگرامی خود نوشت:

«باسلام خدمت همه آن دسته از نیروهای فهیم، فکور و صادق نیروهای اطلاعاتی و امنیتی کشور که دلنگران سرنوشت مردم این سرزمین هستند. اینجانب، بیژن عبدالکریمی، در مقام یک معلم دانشگاهی خواهانم از فرزندان و برادران خود در نهادهای اطلاعانی و امنیتی بپرسم چرا درست در فضای التهابی کشور که نیازمند مواجهه ای آرامش بخش و با طمأنینه با مسائل سیاسی و اجتماعی کشور هستیم، فرد یا جریانی با طرح تفکیک جنسیتی تاکسی ها یا کشاندن ون های گشت ارشاد به خیابانها یا با طرح بردن دختران خانواده های ایرانی و مسلمان به کانون های بازپروری آتش به روی آتش می‌ریزند یا بلافاصله بعد از کسب یک پیروزی ملی و اندکی بهبود در فضای ذهنی و احساسی کشور و گام نهادن در مسیر تجمیع سرمایه های ملی آسیب دیده مثل رویداد بزرگ «وعده صادق» و پاسخ دندان شکن و تاریخی فرزندان دلاور این سرزمین به اسرائیل غاصب و ظالم ناگهان حکم بی مبنای اعدام یک خواننده رپ صادر می شود.

گاهی درست همزمان با برپایی جشن بزرگ فرهنگی و برگزاری نمایشگاه کتاب حکم دستگیری دکتر صادق زیبا کلام به اجرا در می آید و در فردای انتخابات ریاست جمهوری سال 1403 با حکم دستگیری دکتر محسن برهانی، وکیل و حقوق دان برجسته کشور اجازه تغییر فضا و رستن جوانه امید در دل های مردم این سرزمین داده نمی شود؟

آیا من در مقام یک شهروند و یک معلم دانشگاهی عاشق این مردم و این سرزمین حق دارم که شائبه حضور نیروهای نفوذی و معاند در پس حوادثی اینچنینی را در ذهن و احساس خویش داشته باشم که خواهان ضربه زدن به احساسات و غرور ملی این جامعه هستند یا آنکه بدگمان به وجود جریانی در پشت این گونه حوادث باشم که سرنوشت ملی و آینده مردم پاک این سرزمین را قربانی لجاجت ها، گروه گرایی ها و جناح بندی های سیاسی و کودکانه خویش می کنند؟ ایا من حق ندارم دستگری دکتر برهانی عزیز را نخستین سیگنال به پیروز انتخابات ریاست جمهوری 1403 تلقی کنم؟ آیا همه این همزمانی ها را باید صرف یک تصادف و بدون وجود هر گونه تصمیمات ارادی و برنامه ریزی های اشخاص و جریانات تلقی کرد؟

چرا مسئولین بالای این نهادها، از جمله ریاست قوه قضائیه کشور صدور یک چنین احکام بی موقع و زمان ناشناسانه ای را اجازه می دهند و اگر آنان از صدور یک چنین احکامی آگاهی نداشته و بر آنها نظارتی ندارند یا اساسا از یک خودآگاهی ملی در مواجهه با مسائل اجتماعی برخوردار نیستند پس چگونه است که بر یک چنین مسئولیت ها و منصب های سنگینی تکیه زده اند؟

لذا از همه نیروهای اطلاعاتی و امنیتی خواهانم که یک چنین روند ویران سازی را که احساسات ملی و سرمایه اجتماعی جامعه ما را نشانه گرفته است مورد مداقه و مواجهه جدی قرار دهند.

با سپاس
بیژن عبدالکریمی
18 تیرماه 1403»

انتهای پیام