جسارت متفاوت‌بودن | محمدرضا تاجیک
محمدرضا تاجیک، نظریه‌پرداز و استاد دانشگاه در یادداشتی با عنوان «جسارت متفاوت‌بودن» که برای انتشار در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:
یک
جناب پزشکیان، چرا دولت چهاردهم نباید بهره‌بردن از فیگورهای اجرایی تکراری صاحب نام و مقام را تکرار کند؟ زیرا:
یک. چنانچه فعل و نظر این افراد گره‌گشا بود، می‌بایست آنگاه که قدرت و منصبی داشتند گره‌ای از گره‌های جامعه می‌گشودند. بسیاری از آنان، همواره جزئی از مشکل بوده‌اند تا جزئی از راه‌حل مشکل.
دو. در میان اصحاب نظر و عمل جامعه، آنقدر که حضور اینان موجب شگفتی و عامل خسران فهم می‌شود، غیبت آنان تولید نگرانی نمی‌کند.
سه. کمتر کسی در میان اینان مشهور به کارشناس حرفه‌ای در شرایط پیچیده است، و کمتر کسی هست که تا کنون یک مقاله یا کتاب علمی ناظر بر مشکلات جامعه و راه برون‌رفت از آنان تالیف کرده باشد.
چهار. بسیاری از آنان همان مجاهدان جمعه و شنبه هستند که چون به حریم قدرت درآیند همان می‌کنند که بیرون از قدرت نقد می‌کردند. اینان نیز، حاملان و عاملان خالص‌گرایی و تمرکزگرایی از نوع دیگر هستند.
پنج. برخی از اینان، خود یا خانواده‌شان، آلوده به حرف و حدیث‌های مردم‌آزار هستند.
شش. برخی از آنان تداعی‌کننده تکنوکرات‌ها و بوروکرات‌هایی هستند، که چون برون از قدرت قرار گیرند به اپوزیسیون‌های قاهری تبدیل خواهند شد.
هفت. برخی از اینان همان «همه‌کس»ها و «هرکس»های سیاسی هستند که به تعظیم و تکریم این و آن، و دیده‌شدن و شنیده‌شدن و… سخت عادت کرده‌اند و چون قدرت از آنان سلب شود، تبدیل به «هیچ‌کس» می‌شوند.
هشت. برخی از اینان، عاملان این جریان و آن نهاد هستند که به‌طور فزاینده‌ای دولت چهاردهم را از مسیر اصلاحات بازخواهند داشت و آن را در حاشیه‌های کاذب زمین‌گیر خواهند نمود.
نه. بسیاری از آنان همان فیگورهای کت‌وشلواری سنگین‌نگاه و سنگین‌زبان و سنگین‌رفتاری هستند که نه تنها زبان ارتباطی با جوانان را، که زبان تفهیم و تفاهمی با مردمان را نیز نمی‌دانند، و در آینده جز بر عمق و گستره‌ی شکاف‌ها و شیارهای اجتماعی و سیاسی و فرهنگی نخواهند افزود.
دو
در آستانه‌ی انتخابات، یکی از ابرمفهوم‌های ادبیات پزشکیان «کارشناس» بود. اما ایشان احتمالا تصدیق می‌کنند که کارشناسان جوان و خلاق این مرز و بوم، دیری‌ست در ذیل سایه‌ی سنگین و مستمر بازی‌پیشگان سیاسی (اعم از چپ و راست) که از کارشناسی تنها نام را یدک می‌کشند و از مدیریت تنها قیافه‌گرفتن و از موضع بالا برخورد کردن و نگاه و زبان سنگین – و البته پیراهن یخه‌گرد و ته‌ریش و کت‌وشلوار – را، محو و رویت‌ناپذیر شده‌اند.
این بازی‌باوران سیاسی، حتی آنگاه که اندکی دامن قدرت و منفعت خویش را جمع می‌کنند، سریعا آن را توسط اطرافیانی که آنان را کارشناس معرفی می‌نمایند، پر می‌کنند، و خود در پس و پشت پرده‌ی قدرت و سیاست به هدایت آنان می‌پردازند.
می‌دانم برخی از نزدیکان انتخاباتی شما، پیروزی و ریاست شما را وام‌دار خویش می‌پندارند، اما باور کنید شما به هیچ‌کس جز شرایط تاریخی و مردمانی که به علل مختلف یکبار دیگر از روزنه‌ی انتخابات عبور کردند، بدهکار نیستید. تلاش کنید متفاوت باشید و تیم متفاوتی را پیرامون خویش سامان دهید و از این دریچه‌ای که به هر علتی به روی شما و مردم گشوده شده است، با درایت و سلامت عبور کنید.
انتهای پیام
