فیلم | حسین، الگویی برای شرایط بحران یا اسوه‌ای برای زیست انسانی؟ | آیت الله ایازی
محمد‌علی ایازی: بدترین حالت برای یک جامعه آن است که دچار "یأس و ناامیدی" بشود
آیت الله سیدمحمدعلی ایازی با اشاره به اینکه در محافل ما بیشتر از اعمال یزید سخن می‌گویند تا اعمال حسین(ع)، گفت: آیا کار حسین (ع) برای ما به عنوان یک انسان، الگویی در شرایط بحران است یا الگویی برای زیست انسانی؟!
به گزارش انصاف نیوز، این استاد حوزه در شب‌های محرم در خانه اندیشمندان علوم انسانی طرحی نو در مفهوم و معنای «استقامت» و «عقلانیت» دربستر عاشورا و کنش امام حسین (ع) درانداخت.
ایازی در ادامه گفت: بدون تردید، مسئله‌ی استبدادستیزی در عاشورا بسیار جدی است. اما ارزش های اخلاقی‌ای وجود داشته است که در هر عصر و زمانی می‌تواند فراتر از عقیده و زمان مطرح شود.
او درباره موضوع بحث خود گفت: سخن من امشب در راستای بحث «پایداری و استقامت» در راستای چیزی است که انسان می‌تواند در زندگی خود ، جامعه یا حکومت مطرح کرده و استفاده کند. امروز معنای کلمه‌ی استقامت و پایداری دچار بدفهمی است.
ایازی افزود: در واقع گرانیگاه قرآن در موضع گیری نسبت به “استقامت” در یک آیه در سوره‌ی فصلت آمده است، که در آن می‌گوید؛ “آنها که در زندگی‌شان در حق ، برای حق و در مسیر حق خویشتنداری می‌کنند، که زندگی درست و سالم هم جزئی از همان حق است؛ آنها نترسند و نگران نباشند و بدانند که ما پشت آنها هستیم.”
او در توضیح خط و ربط آیه به بحث خود گفت: بدترین حالت برای یک جامعه آن است که دچار “یأس و ناامیدی” بشود چرا که خیلی زود می‌تواند تسلیم شود. در تمامی نظام های ديکتاتوری برای تسلیم یک فرد، اولا او را مأیوس می‌کنند و بعد هرکاری خواهند کرد. اما خدا در تقابل با این یأس می‌گوید که “لاتخافوا” ما پشت شما هستیم.
آیت الله ایازی با تاکید بر مفهوم استقامت گفت: نکته‌ی اساسی در مسئله‌ی “استقامت” است که به خصوص برای نسل جوان اهمیت دارد. که اولا استقامت در لغت به معنای “حفظ تعادل” است. و تمام آنچه که امروز می‌گوییم جامعه‌ی ما بناست به راه توسعه پیش برود در همین معنای “حفظ تعادل” است . که یعنی در عین استقامت ، عقلانیت به خرج دهیم. ایستادگی در کنار عقلانیت، اجرای دین است. دینی که عقلانیت نداشته باشد، دین نیست! خود قرآن گفت : “لعلهم یتفکرون…” یعنی حتی در کلام خدا، باز هم بیاندیشید ….امروز مسئله‌ی مهم ما به ویژه در نسل جوان مسئله‌ی”تاب آوری” است. جامعه ای که تاب آور نباشد زمینه‌ی بحران اجتماعی،خشونت و پوچی را در آینده خواهد داشت. و جایگزین این مسائل درسی است که حسین ابن علی از تاب آوری و استقامت به ما داد . و این تاسف برانگیز است که این تلقی پیش آمده که حسین رفته بود که کشته شود . اینطور نیست امام حسین، تلاش و کوشش و گفتگو کرد و اینجاست که می‌گوییم ما امام حسین را فقط برای شرایط بحران نمی‌خواهیم برای زندگی و ارزش های اخلاقیِ بازتولید شده از او نیز می‌خواهیم و در پایان این برآیند باید گفت ، اگر مسیر حق است ، دو قید: یک، تاب آوری و دوم عقلانیت و انعطاف؛ باید بتوانیم با وجود سدها و سنگ ها و موانع باز هم راه را طی کنیم. این منطق که می‌گوید باید ایستاد، معیوب است و جامعه را مبتلا به فقر و فاجعه مبتلا میکند.
ایازی در آخر گفت: امام حسین جمله ای را در کربلا و در اوج تنهایی برای تاریخ گفت : ” هَل مِن ناصر ینصرنی… آیا کسی هست مرا یاری کند…” این را برای مردم زمان آینده گفت که اگر من یک مسیری دارم ؛ ای انسانیت! ای بشریت ! آیا کسانی هستند که مسیر حسین را یاری کنند؟
در ادامه فیلم کامل سخنان آیت‌الله ایازی را ببینید.
انتهای پیام
