پرسشی از «علی، زاده‌‎ی ابوطالب»

محمد سلطانی رنانی، عضو هیئت علمی دانشکده الهیات دانشگاه اصفهان، در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:

جناب امیرمومنان، علی زاده ابوطالب، سلام بر شما و صد درود. با کمال احترام و ارادت، از آنجا که می‌دانم پرسش از خودتان را نه جرم می‌دانید و نه بی‌ادبی، خواستم یک سوال از شما بپرسم، رخصت!

وقتی مسلمانان در مدینه با شما بیعت کردند و شما را به خلافت برگزیدند، معاویه زاده بوسفیان در شام حکومتی بزرگ داشت. همان روزهای اول، هنوز بر کرسی قدرت تکیه نزده، فرمان عزل معاویه را نوشتید، او هم سرکشی کرد و بر جای خود ماند و جنگ صفین پیش آمد و آخرش هم به سود تمام شد. آقاجان، چه می‌شد که معاویه را عزل نمی‌نمودی، یک جوری با او وفاق می‌کردی، شما که ۲۵ سال بردباری کردی؟ این چند ماه هم رویش! صبر می‌کردی تا ایام حج بشود و معاویه بیاید مکه! دورش را می‌گرفتیم و آن وقت به صلاحدید جنابعالی سر از بدنش جدا می‌کردیم یا به سیاهچال زندان می‌انداختم یا آنکه در خانه‌ای زندانی‌اش می‌کردیم؟!

علی چنین گفت: ای پرسشگر، پرهیزگار باش و راست منش. این کار که می‌گویی خدعه و فریب است، و اگر من در جایگاه حکمران فریب دهم، مردم همه فریبکاری پیشه کنند که مردمان به فرمانروایان شان شبیه‌تر هستند تا به پدرانشان!
دیگر آنکه بدین کار که گفتی حرمت مکه و حج فروریخته می‌شد و پس از من هر فرمانروایِ دیگری نیز می‌گفت: علی خانه خدا و عبادت پرودگار را دام کرد تا معاویه را فروکوبد، پس ما نیز همه مقدسات را ابزار کنیم برای رسیدن به اهداف خود.

گفتم: سخن شما به کمال صحیح است، ولی بد نیست کمی هم سیاست‌ورزی کنید، این گونه راستی و درستی در جهان سیاست و حکومتداری جواب نمی‌دهد. عرب را بنگرید که چگونه معاویه را به سیاسی کاری و زیرکی می‌ستاید، شما نیز در برابر او، همانند او عمل کنید.

گفت: اگر من همانند معاویه عمل کنم، معاویه باشم، نه علی! و بزرگ‌ترین سیه بختی آن است که همانند کسی عمل کنی که از او بیزاری جسته‌ای! از زیرکی و تیزبینی گفتی، بدان که اگر پرهیزکاری نبود، من زیرکترین عرب بودم. آن نیست که همچون معاویه، یا بیشتر از وی، زیرکی و نیرنگ ندانم، بلکه می‌دانم، ولی از آنچه زشتی و پلشتی است پرهیز می‌کنم.
آن کس که بر این راه و روش باشد، پیرو من است. و آن کس که شیوه‌ای همانند معاویه پیش گیرد، پیرو اوست.

انتهای پیام