آزمونی برای وفاق ملی و عبور از بحران‌سازان
بامداد شیرازی در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز نوشت:
اصفهان، این نگین فیروزه‌ای ایران، امروز در چنبره سیاست‌بازیهایی گرفتار آمده که نه تنها عزت مردمانش را نشانه رفته، که وفاق ملی را نیز به بازی گرفته است. در میدانی که نمایندگان تندرو با همراهی سکوتِ سنگین استاندار کنونی، به جای پرداختن به دردهای واقعی مردم—از معیشت تا محیط زیست—با جنجالهای مصنوعی حول مسئله حجاب، آتش بی‌ثباتی را دامن می‌زنند، پرسش این است: آیا دولت دکتر پزشکیان، که بر موج آرای اصلاح‌طلبان و میانه‌روها به میدان آمد، اجازه می‌دهد اصفهان به آزمایشگاه جریانات افراطی تبدیل شود؟
نمایندگانی چون آقایان حجت الاسلام نقدعلی و دکتر بانکی‌پور، با وجود تعلیق موقت قانون عفاف و حجاب توسط دبیرخانه‌ی شورای عالی امنیت ملی—که بی‌تردید ناشی از ملاحظات امنیتی و اجتماعی بود—با اصرار بر دامن زدن به این موضوع، نه‌تنها به ثبات فعلی جامعه پشت کرده‌اند، که گویی در پی تبدیل کردن اصفهان به کانونی برای «بحرانسازی برنامه‌ریزی شده» هستند. ارسال پیامکهای هشداردهنده درباره «کشف حجاب» در آستانه سال نو، بیش از هر چیز، یادآور بازی خطرناک با روان شهروندان است. آیا این حرکات، تصادفی است؟ یا سناریویی از پیش نوشته شده برای تخریب اعتبار دولت و تشدید شکاف‌های اجتماعی است؟
در این میان، نقش استاندار محترم، آقای دکتر جمالی‌نژاد، به مثابه نمادِ «سکوتِ» گویا است. انتصاب او تحت فشار همین جریانهای تندرو استان، از همان آغاز، نشان داد که وی نمی‌تواند نماینده وفاق ملی باشد. سکوتی که در قبال این جنجال‌ها پیشه کرده‌اند، نه «خویشتنداری سازمانی»، که گونه‌ای همدستی غیرمستقیم با تنش آفرینان است. چگونه استانداری که مدعی خدمت به مردم است، حتی یک گام برای مهار آتش تنش‌ها برنمی‌دارد؟
دولت دکتر پزشکیان، با اولویت دادن به ثبات اجتماعی، می‌کوشد از باتلاق بحرانهای انباشته شده در طول زمان‌های گذشته عبور کند. اما استاندار اصفهان، با بی‌اعتنایی به این اولویتها، عملاً به سنگری در برابر دولت تبدیل شده است. پرسش اینجاست: آیا این سکوت، ناشی از ناتوانی در مدیریت است؟ یا در پشت پرده، توافقی نانوشته با جریانهای تندرو وجود دارد که آرامش اصفهان را قربانی اهداف سیاسی خود می‌کنند؟
اصفهان، با پیشینه درخشانش در میانه‌روی و تعادل، امروز اسیر پروژه‌های مشکوک و مثلا ایدئولوژیک عده‌ای شده که «حجاب» را بهانه‌ای برای پوشاندن ناکارآمدی‌های خود می‌دانند. آیا مردمی که با گرانی و خشکسالی دست و پنجه نرم می‌کنند، سزاوارند قربانی هیاهوی سیاست‌بازانی شوند که به جای حل مشکلات، بر طبل تنش می‌کوبند؟
دولتی که بر پایه وفاق ملی شکل گرفته، نمی‌تواند اجازه دهد جریانهای افراطی، دستاوردهایش را در شهرها و استانهای کلیدی مثل اصفهان تخریب کنند. ادامه حضور دکتر جمالی‌نژاد بی‌اعتمادی به دولت را تشدید می‌کند.
ضرورت دارد دولتی‌ها، بدون اتلاف وقت، استانداری همسو با خط‌مشی‌های خود—که اولویت را بر گفت‌و‌گو، کاهش تنش و حل مسائل واقعی مردم می‌گذارد—را جایگزین وی کنند. استاندار جدید باید بتواند با جلب اعتماد جامعه، اصفهان را از چنگال جریاناتی برهاند که «تفرقه و تنش» را سرمایه سیاسی خود می‌دانند.
هشدار اینکه اگر دولت نتواند در استانی مانند اصفهان—که خاستگاه بخشی از حامیانش است—مدیران همسو را به کار گیرد، چگونه می‌تواند مدعی تحقق «وفاق ملی» باشد؟ سکوت در برابر این تنش‌ها و حتی اردوکشی‌های خیابانی، نه تنها خیانت به آرای مردم است، که تهدیدی برای امنیت ملی محسوب می‌شود. زمان، زمان عملِ جسورانه است؛ نه تماشای بازی خطرناک سیاست‌بازانی که اصفهان را گروگان گرفته‌اند.
انتهای پیام
