ضرورت انسجام دوباره‌ی همراهان پزشکیان

علی‌اصغر شفیعیان 

هفت هشت ماه از دولت گذشته، اما تصویر بیرونی این است که هماهنگی لازم بین جریان سازنده‌ی انتخابات ۱۴۰۳ وجود ندارد؛ چه درون دولت، چه بیرون از آن. این شرایط حیف نیست؟ قابل حل نیست؟ یعنی توانش را نداریم؟ این، برای همه‌ی ما بد است. البته تیم همراه رئیس‌جمهور هم ضعف‌هایی دارد که نمی‌توان انکار کرد.

مردمی که با امید رأی دادند، حالا می‌پرسند: مگر نمی‌دانستید چه موانعی هست، مگر نمی‌دانستید کار با این مجلس چه دشواری‌هایی دارد، مگر از گزینش‌ها، از خزانه، از ناترازی‌ها و غیره خبر نداشتید؟ آنها انتظار دارند که همه‌ی ما برای حل مشکلات کشور متحد باشیم، نه اینکه درگیر خودمان شویم.

یک مشکل این است که چسب انسجامی که در دولت‌های قبل بود، اینجا نیست. این دولت در شرایط طبیعی و با برنامه‌ی طولانی‌مدت تشکیل نشد. بالگردی سقوط کرد و ظرف ۵۰ روز رئیس جمهور بعدی روی کار آمد. تیم همراهی از قبل نداشت. اما با ترمیم دولت، این مشکل قابل حل است.

از میانه‌روهای اصلاح‌طلبان تا میانه‌روهای اصولگرایان، از مردم رأی‌دهنده تا شورای نگهبان برای تایید گزینه‌ای متفاوت، به‌نوعی همه به پزشکیان پناه آوردند. اما گویی حالا انتظار دارند هم بدهکار همه باشد، هم معجزه کند و یک‌شبه همه‌چیز را تغییر دهد. چنین چیزی ممکن نیست.

رفتارمان طوری شده که انگار هیچ دستاوردی نبوده و فقط دلار ۱۰۰ تومانی نتیجه‌ی دولت است! بله، مشکلات هست، اما همان شور انتخاباتی را فراموش نکنیم. دولت پزشکیان، کشوری در شرایط جنگی و اقتصادی ورشکسته را تحویل گرفت.

یکی از مشکلات، ضعف در ارائه‌ی تصویر از ایده‌ها و برنامه‌های دولت است. چرا؟ چون بسیاری از همراهان، چه در زمان انتخابات و چه پس از آن، همچنان شناخت درستی از پزشکیان ندارند. این را از بسیاری شنیده‌ام. باید به‌سرعت این ضعف را جبران کنیم. شدنی است. ابزارهای کمکی لازم دارد.

الان هر رفتار و گفتاری به سرعت حاشیه می‌شود؛ چون اطمینان لازم حس نمی‌شود. توضیحی پیوست آنها نیست. روحیه‌ی هم همراهان و هم مردم در اثر این حس، فرسوده می‌شود. به‌ویژه در شرایطی که بحران‌ها یکی پس از دیگری می‌آیند و مرجعیت رسانه‌ای داخلی هم سال‌هاست ضعیف شده است.

باید انسجام دوران انتخابات را احیا کنیم. تیم‌های نزدیک به برخی همراهان دولت، در حال تخریب یکدیگرند. خیلی‌ها برای روی کار آمدن این دولت آبرو گذاشتند، باید حداقل برای چهار سال برنامه داشته باشند. نباید اسیر جنگ روانی رقبا شد.

انتهای پیام