در دفاع از بیانیه در واکنش به تهدیدات دولت امریکا | فرخ نگهدار

فرخ نگهدار، در یادداشتی که در اختیار انصاف‌نیوز قرار داده، به بیانیه‌ی جمعی از «نخبگان سیاسی، فرهنگی و اجتماعی» ایران علیه تهدیدهای امریکا و اسراییل پرداخته و نوشته است: امروز بیانیه مهمی از سوی گروه وسیعی از نخبگان سیاسی، فرهنگی و اجتماعی کشور ما در واکنش به تهدیدهای نظامی امریکا و اسرائیل علیه ایران انتشار یافت که در آن تاکید میشود: «ما امضا کنندگان این بیانیه، برای دفاع از ایران، دفاع از انسانیت، دفاع از صلح جهانی، در صورت هرگونه تعرض به ایران، فارغ از اختلاف دیدگاه‌های خود با حکومت، باتمام قدرت از کشورمان دفاع می‌کنیم.»

ضمن حمایت قاطع از این موضع مسئولانه و میهن‌دوستانه و همراهی کامل با آن امیدوارم که همه تشکل‌های سیاسی کشور نیز، قطع نظر ازتفاوت نظرها و رقابت‌ها، یک به یک تصریح کنند که دفاع از میهن در برابر هرگونه تجاوز خارجی را وظیفه درنگ‌ناپذیر خود می‌دانند. 

این موضع‌گیری دولت‌هایی را نومید خواهد کرد که در حمله نظامی به کشور ما روی اختلافات گروه‌های سیاسی در کشور حساب باز نکنند و تمام مخالفان و موافقان نظام حاکم را در مقابل خود بیابند. 

بیانیه به رویکرد رئیس دولت امریکا اشاره دارد که «به جای دیپلماسی و ادبیات حقوقی، از زور استفاده می‌کند. او چند بار گفته است ایران یا مذاکره می‌کند یا بمباران می‌شود». 

روح بیانیه و هویت امضاکنندگان همه حاکی از اعتقاد مبرهن آنان به دیپلماسی به مثابه ممکن‌ترین راه جلوگیری از جنگ است. اما حقیقت این است که در این جهان ژرف‌آشوب، به ویژه در کشور ما و ایالات متحده امریکا، همه نهادهای قدرت مثل امضاکنندگان بیانیه فکر نمی‌کنند. 

این که رهبر جمهوری اسلامی به مراجعه رئیس دولت امریکا کتبا پاسخ داده و نوعی از دیپلماسی از سوی طرفین پذیرفته شده خود نوعی روزنه‌گشایی محتاطانه، و اما بسیار مهم است.

این که دو قدرت منطقه‌ای و جهانی، عربستان سعودی و روسیه، که تاریخا به گشایش در روابط ایران و امریکا با سوء ظن نگریسته‌اند امروز منافع خود را در همسویی با، و مساعدت به، تنش زدایی در مناسبات ایران و امریکا می‌یابند، به این معنا نیست که همه مخالفان دیپلماسی و اشکال معقول مذاکره در دو کشور و درمنطقه سپر افکنده‌اند. همه می‌دانیم که جلاد ملت فلسطین همچنان شمشیر از رو بسته است و از هیچ رذالتی در تنش افزایی در مناسبات ایران و امریکا دریغ نمی‌کند. و این در حالی است که در ایران هم محافل قدرتمندی پنهان و آشکار زیر پرچم «وحدت در مقابل دشمن» با روزنه‌گشایی، با هرگونه تنش‌زدایی و با هرگونه دیپلماسی و هرنوع مذاکره دشمنی می‌کنند.
بسیار به جا و بسیار کمک کننده است که در هر متنی که از نگاه صلح‌جویانه و میهن دوستانه تدوین می‌شود همه محافل نومید از کارآمدی دیپلماسی و ثمرمندی گفتگوی مستقیم میان کشورهای معاند در جلوگیری از جنگ، دعوت شوند که به تجربه‌های گرانقدر بشری تکیه کنند و به نگاه صلح‌جویانه و بشردوستانه امضاکنندگان این بیانیه در دفاع از دیپلماسی و همزیستی صلح‌آمیز با سایر قدرت‌ها، بپیوندند.

شنبه 16 فروردین 1404 – لندن

انتهای پیام