دست تطاول دشمن به زندان اوین و ملاحظات حقوق بشری

محمدصالح نقره‌کار، وکیل دادگستری، در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:

79 شهید مظلوم در حمله باند جنایتکار جور پیشه به زندان اوین سند محکمی است بر خوی وحشیانه رژیم اسرائیل و مدعیان غربی سینه چاک او که حقوق بشر و بین الملل و قواعد موضوعه حقوق بشردوستانه را به سخره گرفته و نشان دادند همه این قواعد را برای زیر پا له کردن در مواقعی که منافع کثیفشان اقتضا کند نوشته اند و به هیچ قاعده ای ملتزم نیستند. حقوق بشر با طعم وتو چیزی جز قواعد جنگل با محوری گرگ مسلکان نیست و این تراژدی حقوق بشر و بین الملل ذکر مصیبتی است در گوش صلح و کرامت انسانی در طول تاریخ معاصر ! اما ملاحظات این جنایت:

۱. فاجعه که رخ داد سکوت مرگبار قبیله یک بام و دوهوای حقوق بشری غربی را شاهد بودیم. همانها که برای یک بازداشت سینه چاک می کردند و یک سهو و خطا راجع به یک زندانی را در بوق و کرنای رسانه‌های پیمانکار خود می‌کردند لال شدند. سعدی بزرگ گفته است که: نکند جور پیشه سلطانی؛ که نیاید ز گرگ چوپانی. حالا این مدعیان حقوق بشر را باید نگریست که چطور پشت اسرائیل هم پیمان شده‌اند و چشم بر هر ترور و وحشی‌گری می‌بندند. فاجعه حمله به اوین نه‌تنها اقدامی غیرانسانی و تروریستی است، بلکه نقض صریح اصول بنیادین حقوق بشر و حقوق بین‌الملل بشر دوستانه به‌شمار رفته و سکوت در قبال آن تایید آن قلمداد می‌شود.

۲. زندان، بنا بر تعاریف بین‌المللی، محل نگهداری افراد فاقد توان دفاع است؛ و هرگونه حمله‌ی عامدانه به چنین مکان‌هایی مصداق بارز جنایت جنگی و نقض فاحش حقوق بشری تلقی می‌شود. براساس اسناد بین‌المللی از جمله اعلامیه جهانی حقوق بشر (۱۹۴۸) و میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (۱۹۶۶)، هر فرد صرف‌نظر از موقعیت، تابعیت یا اتهام، دارای حقوقی ذاتی و غیرقابل سلب است. در این حادثه حق حیات (ماده ۶ میثاق حقوق مدنی و سیاسی) به‌شکل آشکار نقض شده است.منع رفتارهای ظالمانه (ماده ۷) نادیده گرفته شده و زندانیان عملاً به‌عنوان هدف حمله قرار گرفته‌اند. حق برخورداری از حمایت قضایی مؤثر (ماده ۱۴) زیر پا گذاشته شده است؛ زیرا هیچ اقدام حفاظتی برای جان افراد صورت نگرفته است.

3. نقض حقوق بین‌الملل بشر دوستانه و کنوانسیون‌های چهارگانه ژنو (۱۹۴۹) و پروتکل‌های الحاقی (۱۹۷۷)، که به‌ویژه در شرایط مخاصمه مسلحانه کاربرد دارند، زندانیان و غیرنظامیان در وضعیت حمایت ویژه قرار دارند. باری کنوانسیون چهارم ژنو صراحتاً از غیرنظامیان در زمان درگیری مسلحانه محافظت می‌کند. طبق ماده ۳ مشترک کنوانسیون‌های ژنو، حتی در مخاصمات غیر بین‌المللی، کشتار افراد بی‌دفاع که درگیری مستقیم ندارند، ممنوع است. حمله به زندان که محل نگهداری افراد فاقد توان دفاع است، مصداق بارز جنایت جنگی طبق ماده ۸ اساسنامه دیوان کیفری بین‌المللی (ICC) محسوب می‌شود.

4. امان از بی کیفرمانی اسرئیل و امریکا و دولت های غربی حامی ان که دستشان تا مرفق به خون بیگناه الوده است. مسئولیت بین‌المللی و لزوم پاسخگویی یک سرفصل حقوقی مبرم است.این اقدام می‌تواند با استناد اساسنامه رم (دادگاه کیفری بین‌المللی) اصول مسئولیت بین‌المللی دولت‌ها (مصوب کمیسیون حقوق بین‌الملل سازمان ملل) به‌عنوان یک جنایت تحت صلاحیت جهانی مورد پیگرد قرار گیرد.

در صورت اثبات نقش مقامات رسمی در صدور دستور یا تسهیل چنین حمله‌ای، مسئولیت فردی آن‌ها نیز قابل تعقیب کیفری در سطح بین‌المللی است. البته حمایت‌های پشت بلندگوی ترامپ همه چیز را عیان ساخته است و سبب و مباشر و کارفرما و پیمانکار محرز است. جمله طلایی وزیر خارجه المان که گفت اسرائیل کارهای کثیف غرب را اجرا می‌کند انبانی از دلالت‌ها دارد.

5. دادخواهی بین المللی لازم است. حمله به زندان اوین و کشتار 79 فرد بی‌دفاع نه‌تنها از منظر اخلاقی، بلکه بر پایه معیارهای حقوقی بین‌المللی، اقدامی محکوم و مستوجب پاسخگویی است. جامعه بین‌المللی و نهادهای حقوق بشری باید ضمن محکومیت صریح این جنایت، زمینه‌ی مستندسازی، شناسایی عاملان و پیگرد حقوقی آن‌هارا فراهم سازند تا اصول بنیادین کرامت انسانی، هرگز قربانی سکوت و بی‌تفاوتی نگردد. کانون‌های وکلا در کنار مجاری ذیربط از جمله معاونت حقوقی وزارت خارجه و ستاد حقوق بشر قوه قضائیه آمادگی خود را اعلام کرده‌اند. مستند سازی و طرح دعوا می‌تواند گامی برای منکوب کردن تروریست‌ها در دنیای نابرابر باشد.

امید که مسئولان امر نیز با سعه صدر و درایت بهنگام، هم زمینه آزادی زندانیان سیاسی و وجدانی را فراهم نمایند و هم تا حد ممکن با اعطای مرخصی و نظامات ارفاقی وضعیت بغرنج زندان آسیب دیده و تجمیع جمعیت کیفری در سایر زندان‌ها را تمشیت فرمایند.

انتهای پیام