بازی پیچیدهی قدرت
فریبا نظری، جامعهشناس، در کانال تلگرامی خود نوشت: «کشورهای بریتانیا، کانادا، پرتغال بدون هیچ پیش شرطی، کشور مستقل فلسطین را به رسمیت شناختند. یک روز پس از آن، شش کشور اروپایی شامل فرانسه، بلژیک، لوکزامبورگ، مالت، آندورا و موناکو همین موضوع را اعلام کردند.
پیشتر هم کشورهای زیادی این موضعگیری را اعلام نمودند و در پی جنگ دوساله غزه، موج جدیدی از به رسمیت شناختن دولت فلسطینی به راه افتادە است.
در حال حاضر ۱۵۱ کشور از ۱۹۳ عضو سازمان ملل، کشور فلسطین را به رسمیت شناختەاند، و ۳۹ کشور از جمله ایالات متحده آمریکا و برخی کشورهای آسیایی همچون کره جنوبی، ژاپن و سنگاپور هنوز آن را بهعنوان یک کشور مستقل نپذیرفتهاند. البته ازاین میان سنگاپور اعلام کرده تنها زمانی کشور فلسطین را بهرسمیت خواهد شناخت که این کشور دارای حکومتی کارآمد باشد و بهطور قطعی تروریسم را رد کند.
چند پرسش بسیار مهم، ذهن را درگیر میکند:
۱- مگر نه اینکه باید فلسطین و فلسطینیانی باقی و زنده بمانند تا به رسمیت شناختن آن از سوی کشورهای جهان، معنادار باشد؛ با وضعیت نسلکشی و ویرانی فلسطینی ها به صورت کامل با گلوله و قحطی و نبود بهداشت و آب و غذا؛ اساساً این به رسمیت شناختن در شرایط کنونی چه معنایی دارد؟
۲- آیا این صرفاً اقدامی نمادین و نمایشی در عرف دیپلماسی کشورهای جهان است؟
۳- این موضوع چه جایگاه و کاربردی در حقوق بینالملل دارد؟
۴- آیا این یک بازی پیچیده قدرت است و تنها موضوع غیر مهم، جان انسانهای بیشمار غیرنظامی است که کشته میشوند؟»
انتهای پیام
