۵ نکته دربارهی ایدهی انتقال پایتخت به جنوب
علی قلهکی، فعال رسانهای اصولگرا در شبکهی اجتماعی ایکس نوشت:
پزشکیان: “به رهبرانقلاب پیشنهاد دادم که پایتخت را به سمت خلیج فارس منتقل کنیم؛
امروز با دیدن مشکلات درمییابیم که آن پیشنهاد اجبار است، نه انتخاب.”نمیدانم در شرایط فعلی چرا چنین مباحثی مطرح میشود ولی درباب انتقال پایتخت به جنوبِ ایران ملاحظات زیر مطرح است؛
۱. تهرانی که تمرکز امنیتی _نظامی دارد و نسبتا در مرکز ایران و در شمال در حصار رشته کوههای البرز است، در جنگ ۱۲ روزه اخیر، شاهدِ شهادتِ تعداد قابل توجهی از فرماندهان نظامی و دانشمندان هستهای رده بالای ما بود؛ پایتختِ در کنار خلیج فارس هیچ امنیتی ندارد؛ تاکید میکنم هیچ امنیتی!
۲.مشکلات کمبود آب با انتقال به جنوب بعید است رفع شود؛ هزینه سنگینِ آبشیرینکنها قطعا توانایی تامینِ آبِ پایتخت را از دولت سلب میکند.
۳.در زمان مدیریتِ حسین دهقان بر مکران آنهم در سال آخر، تنها ۷۰ میلیارد تومان بودجهی “دبیرخانه شورای توسعه سواحل مکران” بود؛ با این بودجهها چند سازه برای انتقال ساختمان وزارتخانهها و دیوانسالاری به جنوب کشور میسر میشود؟!
۴.به غلط تمام استعداد کشور در همه حوزهها از ابتدای انقلاب در تهران جمع شده؛ حالا چندسال طول میکشد که این ظرفیت به جنوب کشور کوچ کند؟!
۵.پیشتر نوشتم بازسازی ورزشگاه آزادی، “۱۸ ماه زمان” و “۱۹۰۰ میلیارد تومان” هزینه در برداشته و پروژه ساخت مصلی تهران نیز که از سال ۶۹ شروع شده (۳۵ سال قبل) با فاکتورِ مجهول، حالا حالاها کار دارد؛ برآورد اولیه انتقال پایتخت ۲۵ سال زمان و ۲۳ میلیارد دلار میباشد که روی یک قرن زمان و صدها میلیارد دلار حساب کنید؛ یعنی احتمالا هیچکدام از ما ایرانیها پس از اتمام پروژه زنده نباشیم!
پینوشت: یکی از مشکلاتِ کشور، توسعه نامتوازنِ سرزمینیست؛ در شرایط تحریمهای پیچیده، کورانِ ناترازیها، سوءمدیریت فراوان و در یک کلام “مشکلاتِ اساسیِ حکمرانی” صحبت از انتقال پایتخت، فقط کارکردِ افزایشِ قیمتِ زمینهایِ جنوب کشور را دارد.
انتهای پیام
