زبان ساده، سیاست پیچیده پزشکیان
علی اصغر شفیعیان
پزشکیان ساده و بیپرده «حرف» میزند چون میخواهد برای «عمل»، مردم را در تصمیمات شریک کند. از نقدها نمیترسد و دستور سکوت برای رسانهها نمیدهد. حرفش شفاف است تا مردم در جریان باشند، نه برای جلب لایک. اوجگیری حملات و تخریبهای علنیِ جریانها اما عجیب است.
او پنج دوره نمایندهی مردم بوده و میداند تصمیم درست، بدون همراهی مردم ممکن نیست. طرح عمومی مسائل، برای راه جلب همراهی و دریافت بازخورد برای تصمیمهای دقیقتر است، نه فرار از مسئولیت. در برجام هم اگر با مردم صادقانه حرف زده میشد، شاید مسیر دیگری طی میشد.
مثلا در دیدار با مدیران رسانهها، آنقدر صریح و شفاف سخن گفت که مردم بدانند او شرایط آنها را به خوبی درک میکند؛ در همان حال، با طرح پرسشهایی خواست جریانهای سیاسی در تصمیمگیریها بهنفع مردم همراه شوند و مقاومت نکنند.
منتقدان امروز چند دستهاند: بعضی هنوز نمیخواهند مردم بدانند، بعضی همانهاییاند که وضع موجود را ساختهاند، و برخی هم از رقبای انتخاباتی و سهمخواهانند که با هر تغییری حمله میکنند.
در این یک سال علی رغم جنگی بودن منطقه، اما فضای داخلی تغییر کرده؛ از جمع شدن گشت ارشاد تا کاهش تنشهای اجتماعی و سیاسی و اجماع نسبی در سطح عالی برای حل مسائل. اما عدهای هنوز به جای دیدن مسیر کلی، با عینک رقابتهای گذشته قضاوت میکنند.
در ماجرای لایحهی حجاب صریح گفت اجرا نمیکند و برایش اجماع ساخت؛ در مذاکره هم علنی گفت و پایش ایستاد، و وقتی جنگ شد هم با دیپلماسی پایان داد؛ انتخابی بر خلاف دههی ۶۰ که پس از خرمشهر جنگ ادامه یافت.
پروژهی اصلی پزشکیان «امید، وحدت و بازگرداندن مردم به صحنه» است. نه با فریاد و حذف، بلکه با گفتوگو و عقلانیت.
ایران در آتشبس سیاسی و منطقهای است؛ حالا وقتِ ملی فکر کردن است، نه تسویهحساب.
در چنین زمانی، سیاست صادقانه خودش بزرگترین سرمایهی ملی است.
انتهای پیام
