«روحانی برای شجريان با صداوسیما جلسه بگذارد»

«محمدعلی ابطحی» عضو مجمع روحانیون مبارز و رییس دفتر سیدمحمد خاتمی در دوران ریاست جمهوری خطاب به حسن روحانی، رییس جمهور، نوشت: در مورد شجريان با رییس صداوسیما جلسه بگذارید.

به گزارش انصاف نیوز، آقای ابطحی در تلگرام نوشت: من پیشنهاد می‌کنم که آقای روحانی، شخصا با آقای علی عسکری، رییس سازمان صدا و سیما ملاقات کند و در مورد پخش ربنای شجریان گفتگو کند و در همین ماه رمضان نسبت به پخش آن اقدام شود. طبعا این پرسش به ذهن می رسد که مشکلات این کار چیست و چرا پخش ربنای شجریان باید این قدر پر اهمیت تلقی شود. دلایل آن را اینجا می نویسم:

۱- شجریان قطعا از کسانی است که در تاریخ ایران ماندگار می شود. در تاریخ حتما ثبت خواهد شد که در دهه اخیر ربنایش، که مذهبی ترین آوای اوست در عهد حکومت دینی پخش نشد.

این سوال برای اهالی هنر آینده تاریخ باقی خواهد ماند. هم چنان که امروز بسیاری از این مطالب و سوالات در ذهن خوانندگان تاریخ از شخصیت‌های دیگر باقی مانده است. در مقابل اگر در زمان حیات او توسط حاکمیت این ممنوعیت لغو شود، باز در تاریخ خواهد ماند که حکومت بی اعتنا به هنر و هنرمندان نبوده است.

به هر دلیلی فعلا فراتر از بحث‌های جناحی این عدم پخش جنبه نمادین پیدا کرده است. شاید برای مسوولان فعلی کشور مسایل اقتصادی، اجتماعی، سیاسی اولویت داشته باشد که واقعا هم دارد. اما هنر و هنرمند در تاریخ خیلی ماندگارتر است و بیشتر مورد قضاوت قرار می‌گیرد. همه مصایبی که بر هنرمندان در تاریخ رفته است، با جزییات مانده است اما کمتر کسی به شرایط اقتصادی وسیاسی دوران آن هنرمندان توجه می‌کند. سیاستمداران باهوش و ماندگار در تاریخ کسانی هستند که به هنرمندان توجه ویژه دارند.

۲- اگر جلسه پیشنهادی من، بین رییس جمهور و رییس صدا و سیما برگزار شود، در آن جلسه می‌شود مشخص کرد که دلیل آغاز این عدم پخش چه بوده. بر اساس آن یافته‌ها قضاوت‌های تاریخی می‌تواند تصحیح شود. چون اگر این کار نشود، در تاریخ فقط می‌نویسند که در عصر رهبری آیت الله خامنه‌ای این اتفاق افتاد. این در حالی است که من با همه‌ی بررسی که کرده‌ام نشانه‌ای از مخالفت مقام معظم رهبری در این موضوع یافت نشده است.

گروهی معتقدند بر اساس نامه‌ای که خود استاد شجریان نوشته است، ربنا پخش نمی‌شود و این به احترام توجه به خواست خالق اثر است.

این موضوع اگر دلیل پخش نشدن باشد، به صورت کلی قابل احترام است که حق خالق اثر رعایت شود. اگر چنین باشد می‌شود کسی از استاد بپرسد که آیا این نظر ایشان هنوز استمرار دارد یا منصرف شده‌اند. این کار اگر صورت پذیرد و استاد همچنان مخالف باشند، به صورت رسمی در پایان همان جلسه اعلام می‌شود و در اذهان عمومی و تاریخ هم این عدم موافقت ایشان ثبت خواهد شد و بی‌دلیل حاکمیت محکوم نمی‌شود.

۳- اگر عامل پخش نشدن صدای استاد دلیل سیاسی داشته باشد باز در همان جلسه می تواند مورد بررسی قرار گیرد. همه اعتراضات استاد در بعد انتخابات سال ۸۸ به نظراتی بود که آقای احمدی‌نژاد ارایه کرده بودند. مهترینش خس و خاشاک خطاب کردن معترضان بود. من ندیدم به نظام و رهبری آن اعتراض و اهانتی صورت گرفته باشد.

برای مخالفت با احمدی نژاد باید به شجریان جایزه داد. اگر دلیل پخش نشدن آوای شجریان این باشد، در همان جلسه می توانند به نتیجه برسند. چون اجماعی که علیه احمدی نژاد و تفکر او هست، می تواند پشتوانه لغو این تصمیم باشد.

۴- بعضی از مخالفان پخش آوای شجریان به رفتارهای فردی و شخصی وی و تصاویری که با فلان و فلان دارد، اشاره می کنند. هنرمند به خاطر هنرش مورد توجه جامعه است و نه رفتارهای فردی و اخلاقی و اعتقادیش. ضمن اینکه کمتر هنرمند تراز اولی وجود داشته که در مجموع در اذهان مردم محترم تر از شجریان باشد.

امروز جامعه از بازی، آواز، نقاشی، مجسمه، کارگردانی، و موسیقی چهره های زیادی بهره می برد. صدا وسیما هم آنها را منتشر می کند. نه مردم و نه رسانه ملی از رفتارهای شخصی این هنرمندان نمی پرسند. چون اساسا هنرمند را کسی به عنوان الگوی دینی و اعتقادی و اخلاقی نگاه نمی‌کند. هنرش را دوست دارند.

۵- وقتی در همین نزدیکی‌ها یکی از خوانندگان رپ با کاندیدای ارزشی‌های کشور ملاقات می‌کند و پس از ملاقات هم مورد تشویق نیروهای ارزشی قرار می‌گیرد، خواه ناخواه پخش نشدن نوای ربنای شجریان به عنوان استاد اول آواز ایران مورد قضاوت مردم و تاریخ قرار می‌گیرد.

و در نهایت بسیاری از مواردی که در برجام تصویب شد، قبل از پیگیری دقیق، غیر قابل اجرا می نمود. از آقای روحانی می‌خواهم هنر را را کمتر از سیاست ندادند.

انتهای پیام