دولت و ملت، کارویژه‌ی دولت دوازدهم
«مجید فراهانی» منتخب شورای پنجم شهر تهران، ری و تجریش در یادداشتی نوشت:
پیروزی تحول خواهان در انتخابات اخیر ریاست جمهوری در ۲۹ اردیبهشت ماه فضای سیاسی و روند تکامل انقلاب اسلامی را وارد مرحله‌ی نوینی کرده است. فرایندی که در خلال آن مفاهیم و موضوعات اساسی مورد باز فهمی و تدقیق فزون‌تری قرار خواهد گرفت.
این باز خوانی و باز فهمی و بازتولید ضرورتاً به منزله‌ی تجدید نظر طلبی نیست و در درون خود متضمن التزام و اهتمام و ابرام بر اصول مطرح قانونی و سیاسی نظام جمهوری اسلامی است.
در بین دیدگاه‌ها و راهبردهایی که در خصوص نقش و جایگاه مردم که مرتبط با مشارکت سیاسی و حق تعیین سرنوشت خویش است دو نحله و اندیشه‌ی عمده وجود دارد، نگاهی که رأی مردم را تزیینی تلقی می‌کند و اندیشه‌ای که میزان را رأی ملت می‌داند و محک و معیار مشروعیت زایی در آن نقشی پررنگ و تعیین کننده دارد.
شق دوم هویت و موجودیت خویش را از آموزه‌های بنیانگذار انقلاب امام راحل می‌داند و تداوم و تکامل و ترفیع این نگاه را در راستای تقویت، تثبیت و تحکیم جمهوری اسلامی در دستور کار تصمیم سازی ها و استراتژی‌ها و راهبردهای خویش قرار داده است.
این جریان همان جریان اصلاح طلبی ست که عمده‌ترین و پرنفوذترین گفتمان اجتماعی و گفتار سیاسی در عرصه‌ی فرهنگی و اجتماعی و سیاسی کشور است.
مردمی که با آرا خود به تداوم اعتدا گرایی و اصلاح جویی آری گفتند و قدرت تشخیص و تمییز تعقل گرایی از عوام گرایی، مقابله از مفاهمه، انتزاع از واقعیت و عقلانیت بر عصبیت را پدیدار ساختند به عنوان مهمترین و کارامد ترین ابزار دولت روحانی برای تحقق اهداف و سیاست‌های اعلام شده در دوران انتخابات به شمار می‌آیند در کنار احزاب و گروههای مدنی و سیاسی با رصد فعالیت‌های دولت در حوزه‌های مختلف در نقش «دولت پنهان» البته با کارکردی به مراتب کاراتر و قابل اتکا تر می‌توانند با مطالبه محوری توام با واقع نگری به دولت یاری رسانند.
دولتی مستقر است که برآمده از گفتمان اصلاح طلبی است و رییس جمهوری بر مسند قدرت و اقتدار مشروع و قانونی جلوس کرده است که به سبب فراست و کیاست خویش نیک می‌داند عامل پیروزی او در کدامین مؤلفه نهفته بوده است.
هر اندازه دولت با پاسخگویی به مطالبات واقعی مردم که با صدایی رسا از صندوق‌های رأی و نهاد انتخابات برون آمد، بکوشد به وثیق‌تر و عمیق‌تر شدن اعتماد و ارتباط و نهادینه سازی مفهوم «دولت – ملت» در ساخت سیاسی و اجتماعی کشور خدمت می‌کند، تقویتی که قابل اتکاترین و استوارترین نقطه‌ی اتکا در پیشگیری و برطرف ساختن بحران‌های پیش روست.
اگر دولت حسن روحانی را متشکل از تلثیث، «روش سیاسی»، «پایگاه اجتماعی» و «کانتکست کنشگری» بدانیم می‌توانیم در این سه گانه اعتدال گرایی، اصلاح طلبی و تعامل گرایی را به تصریح تعریف کنیم، اعتدال در روش، اصلاح در بینش و تعامل در منش تبلور این سه گانه‌ی راهبردی و کلیدی است.
می‌تواند دو هدف عمده و راهبردی را محقق سازد، نخست کاستن از دامنه‌ی افراط و دوم افزودن بر انبان انسجام و اجماع افربنی برای تعامل گرایی در صحنه‌ی سیاست خارجی و عرصه‌ی سیاست داخلی که البته با در نظر گرفتن حراست و صیانت از تمامیت ارضی و استقلال و کیان هویتی نظام همراه است که برای پیشبرد توسعه‌ی پایدار و همه جانبه و متوازن ایران ضرورتی اجتناب ناپذیر است.
در این بین نقش احزاب و تشکل‌های اصلاح طلب در تعیین نسبت خویش با دولت واجد اهمیت بیشتری ست. نسبت و تناسبی که با اتخاذ موضع حمایت انتقادی می‌تواند به تسلسل و تداوم و تقویت روند شکل گرفته صورتی جدی و دور اندیشانه ببخشدو با نهادینه سازی عمیق‌تر فرهنگ سیاسی و آسیب شناسی کنشگری سیاسی به قوام اعتدال، تداوم اصلاح و تقویت توسعه یاری رسانند.
انتهای پیام
