به بهانه تشرّف به مشهد حضرت ثامن الحجج (ع)

حجت الاسلام هادی سروش، مدرس حوزه در یادداشتی با عنوان «دلنوشته این کوچکترین ارادتمند امام هشتم، به بهانه تشرّف به مشهد حضرت ثامن الحجج (ع)» نوشت:

* در محضر شما؛
دوست دارم سکوت کنم و فقط سکوت، تا شما را به دل زیارت کنم.
و به این فکر فرو روم که ؛ زیارت این بقعه مبارکه به گفته امیرالمومنین(ع):
اگر “عارفا بحقه ” باشد ، گناه گذشته بخشیده و نسبت به گناه احتمالی در آینده ،توفیق دوری از آن داده میشود (عیون ۲۶۱/۲) و نیز به گفته خود جنابتان:
اجر هزارشهید و هزار وصی پیامبر و هزار حج و هزار عمره و هزار مجاهد دارد .(عیون ۲۵۶/۲)

* در محضر شما ؛
در سکوت خویش یاد از بیان جدتان (امام صادق)میکنم که به پدربزرگوارتان فرمود :
خدا به تو “حکمت و معرفت” میدهد ولی نعمت بالاتر اینها هم خواهد داد که آن فرزندی است که “غوث الامه ” (دستگیری از شیعیان) میکند، بدین معنا که از گرسنه ی آنان ، از وحشت زده آنان ، و از کهنسال آنان، دستگیری میکند،که او از “نور علم و حمکت پر بوده و نیزعامل آرامش و روابط گرم” خواهد بود..(عیون ۲۴/۱)

* در محضر شما ؛
در این مانده ام که این حرم مملو از حرمت، هم موطن سلام رسول الله است(عیون ۲۸۷/۲)
و هم محل رفت وآمد پی در پی فرشتگان (عیون ۲۷۲/۲)
ونیزکشف عالیترین معارف غیبی برای عارفان (عیون ۲۸۷/۲)
و برای دوستداران ویژه تان ،بفرموده خودتان زیارت این موطن،عامل حشر با شما بوده، بگونه ای که در بالاترین مقامات بهشت “رفیق” حضرتتان میشوند(عیون ۲۵۶/۲)
واز سوی دیگر دستگیری بتمام معنا از مومنان حاجتمند برای رفع حوائج و مغفرت بیشتر ، میکند. (عیون ۲۴/۱و ۲۸۷/۲).

* در محضر شما؛
چقد شیرین است که یادکنم از جناب ریان که به داعیه گرفتن پارچه ای متبرک ،از شما برحضرتان وارد شد امادرجذبه ملاقات شما جوری گرفتارآمد که فراموش کرد حاجت خودراعرض کرد،لیکن شما حاجت ناگفته اش را انجام فرمودید…(عیون۲۱۲/۲)
یا به نامه جناب بزنطی بدون خواندن پاسخ شفاهی فرمودید.(عیون۲۱۲/۲)

* در محضر شما ؛
یاد از این معرفت دارم که ، طبق آموزه خود اهلبیت “شما در تمام نشآت و عوالم حضور موثر داری” پس برای حاجت دنیوی یا اخروی و یا معنوی باید شما ببینم، چراکه :
” اجسادکم فی الاجساد وارواحکم فی الارواح و انفسکم فی النفوس و آثارکم فی الآثار و قبورکم فی القبور”(عیون ۲۷۶/۲)

* در محضر شما؛
مهم آن است که از آن رهگذر که زیارت است ، زائرتان را، به میهمانی رب العالمین، مکرم میسازید..(عیون ۲۲۷/۲)
ودر آنحال که میهمان خدای متعال میشویم از حضرت جل و اعلاء میخواهیم دعای مارا غیر از ثواب که ذخیره عالم آخرت میفرمائی، امروز هم بشکل استجابت به ما کرامت فرماتا در دنیا هم مشعوف به لطف حضرت حق باشیم..

* و اما
در محضر شما؛
خوف آن دارم از آن رهگذرکه حقیقت مراتب ایمان و نفاق را بعینه در مورد همگان مطلعید(عیون۲۲۷/۲)من نتوانم اذن دخول گیرم …که ابوسعیدخراسانی چنین ماجرایی را نسبت به فردی که به محضرتان رسید،نقل قول نموده.

* لیک خوشحالم ؛
خودتان فرمودید که در محضرتان گناه بخشیده و دعا مستجاب میشود ،
ومن بخاطر همین است عند الورود، با زمزمه قطعات پایانی زیارت جامعه میآیم که :
” یا ولی الله ان بینی و بین الله ذنوبا لایاتی علیها الارضاکم… ”

و عندالخروج با زمزمه این فقرات دل خود میگذارم و بیرون می آیم که:
” بابی انتم وامی و نفسی و اهلی و مالی کیف اصف حسن ثنائکم بکم اخرجنا الله من الذل و فرج عنا غمرات الکروب و انقذنا من شفا جرف الهلکات و من النار… بموالاتکم علمنا الله معالم دیننا و اصلح ماکان فسد من دنیانا ..” (عیون۲۷۷/۲) .

https://telegram.me/sorooshmarefat