معنای عکس با موگرینی: دوستی با جهان
انصاف نیوز، علی اصغر شفیعیان: عکس‌های فدریکا موگرینی در حاشیه‌ی مراسم تحلیف حسن روحانی در مجلس با نمایندگان مجلس که بیشتر از فراکسیون امید بودند، در ساعات گذشته مورد قضاوت منفی خیلی از فعالان سیاسی و رسانه‌ای قرار گرفته است، اما آیا جامعه نیز همینقدر نگاه منفی به آن دارد؟
به این کامنت یک مخاطب توجه کنید: «واقعا همه عاشق دوستی و اتحاد با دنیا هستند، اشتیاق نمایندگان مجلس را ببینید، اشتیاق مردم از در دوستی با دنیا دیدنی‌تر خواهد بود».
این روی دیگر قضیه است، یعنی برداشت عمومی الزاما آن چیزی نیست که کاسبان تحریم کلید زدند و حالا خیلی‌ها باورشان شده است. بله این سلفی گرفتن‌ها، این خنده‌ها، این گپ و گفت نمایندگان ما و مسوول سیاست خارجی اتحادیه‌ی اروپا برای جامعه شاید آرامش بخش باشد.
مردم ما معمولا هتاکی و سخنان درشت مسوولان نسبت به کشورهای دیگر را شنیده‌اند اما آیا واقعا با همه‌ی آن شعارها و دشمنی‌ها همسو و همراه بوده‌اند؟ پس چطور منتخب مردم یعنی روحانی و وزیر خنده‌روی او دکتر ظریف در این سال‌ها با مقامات خارجی نیستند و گفتند و شنیدند و گره‌ها باز کردند؟
خب اگر ادعا می‌شد که آنها بر خلاف خواست رای دهندگان 92 چنین کارهایی کردند و با هدایت‌های دلواپسان برجام و کاسبان تحریم، مردم هوشیار شده‌اند و فهمیده‌اند که باید دشمنی‌ها را ادامه داد، پس چطور همین دو ماه پیش 24 میلیون نفر به روحانی رای دادند، یعنی چند میلیون بیش از پیش؟
اتفاقا مردم رای دادند که دشمنی نبینند؛ پس حق آنهاست که ببینند مسوولان منتخب آنها با جهان سر ناسازگاری و دعوا ندارند، حتی می‌گویند و می‌خندند، تا آرامش به جامعه منتقل شود؛ و البته که در زمان توافق و قراردادها، مو را از ماست بیرون کشیدند، اینقدر که مو لای درز برجام نرود و حتی ترامپ علی رغم خواست قلبی و علنی خود، نتواند آن را پاره کند!
وجه مثبت این تصاویر سلفی با خانم موگرینی، این است که آرامش دهنده‌ی به جامعه است. یعنی دیگر آن عربده‌کشی‌های در مجلس تندروها علیه این و آن را نمی‌بینیم.
در همین مجلس زمانی امثال رسایی‌ها بودند که با اقدامات و مواضعشان باعث آن همه تحریم‌های ظالمانه شدند؛ نه تنها با خارج سر جنگ و دعوا داشتند، بلکه در همین صحن مجلس راهپیمایی کردند و علیه شخصیت‌های مورد احترام مردم شعار مرگ سر دادند.
امروز رسایی‌ها و شریعتمداری‌ها به صورت مجازی با ترامپ عکس می‌گیرند، با آنها همدل و همسو و همزبان هستند در مخالفت با برجام، در مخالفت با هر گونه صلح و آرامش.
صلح خواهان اما علنی و شفاف با یکدیگر قدم می‌زنند، عکس می‌گیرند و می‌خندند، بلکه خاطره‌ی تندروی‌ها از ذهن‌ها برود.
پی نوشت:
یاد عکس آقای ضرغامی، رییس پیشین اصولگرای صداوسیما افتادم که علی رغم این همه شعار، اما با مجسمه‌ی آزادی در آمریکا، که نماد آن کشور است عکس یادگاری گرفته بود. آب هم از آب تکان نخورد و به روی مبارک نیاوردند.
یاد عکس آقای بقایی، معاون آقای احمدی‌نژاد، رییس جمهور تندروی انقلابی‌نمای اصولگرایان افتادم که او نیز با همان مجسمه، از همان زاویه عکس گرفته بود؛ آب هم از آب تکان نخورد. یاد عکس همین آقای بقایی با پرچم بزرگ آمریکا افتادم، علی رغم این که رییس او درشت‌ترین حرف‌ها را زد و تحریمها را سوغات آورد. آب هم از آب تکان نخورد!
یاد آن همه عکس آقای جلیلی با خانم اشتون افتادم که گویی آن همه مذاکره برای همین عکس‌ها بود و البته قول گرفتن برای تشدید تحریمها! آب هم از آب تکان نخورد. یعنی اصلا در زمان او کسی حق نداشت که سیاست خارجی را نقد کند!
یاد آن عکس آقای زاهدی، رییس فعلی کمیسیون آموزش مجلس افتادم؛ همان که در زمان وزارت علوم او در دولت احمدی‌نژاد با وزیر اسرائیلی در سایت تابناک منتشر شد! آب هم از آب تکان نخورد.
یاد عکس یادگاری مخالفان برجام با آمانو در تهران افتادم، به ویژه آن خم شدن مقابل او!
انتهای پیام
توبه فرمایان چرا خود توبه كمتر می كنند؟!
خیلی خنده داره که بعد از هفت سال ساده لوحی این احمقها رو که به عکس گرفتن با این عجوزه افتخار کردن و همین عجوزه ها کلاه سرشون گذاشتن رو میبینیم
«در ساعات گذشته مورد قضاوت منفی خیلی از فعالان سیاسی و رسانه‌ای قرار گرفته است، اما آیا جامعه نیز همینقدر نگاه منفی به آن دارد؟»
اولا خیلی از فعالان یعنی چه؟
پس معلومه در مقابل شما گروه اقلیتی نیستن که شما خود را اکثریت معرفی میکنید.
ثانیا اگر مردم نیز در بین این فعالان رسانه و سیاسی نباشن پس کثرتی که شما ادعا کردین صحیح نیست.
پس در هر صورت یا اعتراف به کثرت منتقدین دارید و یا اینکه ادعای کثرتتان صحیح نیست.
«در همین مجلس زمانی امثال رسایی‌ها بودند که با اقدامات و مواضعشان باعث آن همه تحریم‌های ظالمانه شدند؛ نه تنها با خارج سر جنگ و دعوا داشتند، بلکه در همین صحن مجلس راهپیمایی کردند و علیه شخصیت‌های مورد احترام مردم شعار مرگ سر دادند.»
اتثاقا اگر شما کمی منصف و مطلع آنچه مجب رفتن پرونده هسته ای ایران به مجامع جهانی شد اطلاعاتی بود که از مجلس مبارک ششم نشت کرد و باعث افتادن خبر هسته ای بین رسانه ها غربی شد و از آنجا که هسته ای بودن تنها بهانه ای برای غرب برای سلطه و تحریم بیشتر بود مسبب آن مجلس ششم و دولت خاتمی بود که با عقب نشینی و امتیاز دهی بیشتر روند رو به رشد تحریمها را باعث شدن.
دولت دهم نیز در اواخر کار به علت دید غلط و ناامیدی از استقامت موجب تشدید تحربمها شد.
فرقی بین اصولگرا و اصلاحطلب نیست هر زمان عقب نشینی باشد تشدید تحریم داریم و در جایی که استقامت باشد تضعیف آن.
به دنبال اتکا به داخل باشید به جای بحثهای بی فایده.
کمی از عزم ملی و اقتدار و گنزیش مردم برای اتکا به داخل هم در مطالبتان بنگارید.
خداییش ثواب داره به جای بحث سیاسی کمی به کار و تلاش و مجاهدت برای ساخت کشور بپردازید.
جالبه هاااا… خود غربی ها از این حرکت تعجب کردن و تو روزنامه هاشون نشر دادن اونوقت بضیا تو خود ایران میخوان قضیه رو عادی جلوه بدن…تازه اگه این سفی ها خوبه چرا موگرینی با رئیس جمهور ما یا معاون یا.. عکس نگرفت؟ به غرورش برمیخوره لابد،نه؟!!!!! نمیدونم غرور نماینده های ما کجا بود پس.
عجب آرامشی هم حاکم شده بعد از این سلفی ها..فکنم موگرینی وقتی برگرده کشورشون میگه: بابا این رسانه های ما همش درباره ایران سیاه نمایی میکنن ، من خودم رفتم ایران دیدم اینا با سیاست های ما مشکلی ندارن کلی هم ذوق کردن منو دیدن!
کسی نمیگه لبخند نزنین ..ولی شان ملت هم حفظ کنین نه اینکه هر عکسی رو میبینیم همه سیاستمداران جدی و خیلی شیک ایستادن اونوقت نماینده ما معلوم نیست داره به چی میخنده که ففط خودش میخنده!!
دستتون درد نكنه جناب شفيعيان، خيلى جالب بود، از همه ضايع تر و افتضاح تر عكس زاهدى بود ! بغل تو بغل وزير اسرائيل ! يك بام و دو هواى افراطيون حال آدم رو بهم ميزنه.
این مطلب رو لا به لای چرت و پرتهات دیدم. هر چند قدیمیه اما مدرک مستدلیه برای ناقص عقلی. حالا که اینقدر در عکس ها دقیق شدی عینکت رو تمیز کن تا چهره موگرینی رو لا به لای خنده های عالیجنابان مطایبه و شوخی ببینی. نمایندگان منتخبت خواستن زورکی عکس یادگاری بندازن. بیچاره موگرینی احساس ناامنی کرده. به نظر هم میاد حالا حالا ها دلش نخواد با این انتر منترهای لوده عکس یادگاری بگیره. خنده رو رو لبای موگرینی می بینی؟؟؟ من که نمی بینم. ببین تحریم خوب نیست، تعامل خوبه. اما چطور؟ با اینکه بخوای خودت رو به اروپا و آمریکا تحمیل کنی؟؟؟ به زور نمی شه دوست پیدا کرد. به زور نمی شه با کسی ارتباط گرفت. باید یه چیزی تو چنتت باشه که اون طرف هم دلش بخواد باهات ارتباط بگیره. مثلا تو دلت می خواد با یه یالقوز عکس بندازی یا با یک استاد دانشمند. ایران رو امثال شماها لخت و عور و بیچاره نشون دادن. به طوری که نه این موگرینی نه هیچ شخص دیگری از کشورهای پیشرفته حاضر نیست با شماها ارتباط بگیره. با خنده های امثال ظریف هم نمی شه علم و فناوری و شیوه های جدید تولید رو از اینا دزدید. به خودت متکی باش. ایران با توان تولید داخلی و کار و فعالیت بیشتر مسئولان و مردمش می تونه پیشرفت کنه. اونوقت می بینی که امثال موگرینی مبایلشون رو برای سلفی گرفتن میارن مجلس ما. البته اگه دلقکهای بیکاره بی سواد از تحمیل خودشون به اروپایی ها با عکس و دلقک بازی و برجام و امثالهم دست بردارن.