او یک ایرانی بود!
«امید حسینی» نویسنده‌ی کانال «آهستان» در یادداشتی با عنوان «او یک ایرانی بود!» به مناسبت درگذشت دکتر ابراهیم یزدی نوشت:
ابراهیم یزدی درگذشت و مرگ سرنوشت حتمی همه ما آدمهاست. پس دیر یا زود ما هم می‌رویم.
ابراهیم یزدی بخشی از تاریخ انقلاب ماست. آنهم بخشی پررنگ و حذف نشدنی از تاریخ انقلاب؛ چه موافق او باشیم و چه مخالف. اما حالا خبر درگذشت او را از رادیو اینگونه می‌شنویم: «برخی خبرها از فوت ابراهیم یزدی وزیر خارجه دولت موقت حکایت دارد. وی که سالها در آمریکا زندگی می‌کرد، شهروند آن کشور بود!» همین؟! یعنی از کل زندگی شخصی و اجتماعی یزدی، همین نکته مهم بود و هیچ مساله دیگری قابل ذکر نبود؟ از مبارزات سیاسی و تشکیل انجمن‌های اسلامی دانشجویان آمریکا و کانادا و تاسیس شاخه آمریکا و اروپای نهضت آزادی و همراهی با امام در پاریس و سالها همکاری و ارتباط نزدیک با شهید چمران و … هیچکدام هیچ اهمیتی نداشتند؟!
لااقل درباره شهروندی آمریکا هم درست و منصفانه بگوییم. مرحوم یزدی یک ایرانی بود و سالها برای کشور خود در دوره‌های مختلف زحمت کشید، حتی اگر به بخشی از فعالیت‌هایش نقدهایی وارد باشد. او اگر یک شهروند عادی آمریکا بود که چند ماه پیش برای ادامه درمان خود باید خیلی راحت وارد خاک آمریکا می‌شد و وزارت خارجه آن کشور هم مانعش نمی‌شد! اگر آمریکایی بود و حافظ منافع آمریکا پس چرا دولت آمریکا از این فرصت استفاده نکرد؟ آنهم دولتی که همواره بر حقوق شهروندی ایرانی‌های با تابعیت آمریکا تاکید می‌کند.
🔹بخشی از مصاحبه ابراهیم یزدی درخصوص ممانعت وزارت خارجه آمریکا از صدور ویزا:
من معمولا برای اخذ ویزای سفر به آمریکا بعد از پیروزی انقلاب دچار مشکل بوده‌ام. پس از پیروزی انقلاب، دولت آمریکا مصوبه‌ای را تصویب کرد که براساس آن کنسولگری آمریکا حق ندارد به هیچ یک از تقاضاهای کسانی که در دوران انقلاب مسئولیت‌هایی را عهده‌دار بوده‌اند جواب مثبت یا منفی بدهد. فرزندان من که در آمریکا ساکن هستند، یکبار برای من ویزا گرفتند که مدت آن بیشتر از سه ماه بود، اما پس از معالجه به ایران برگشتم و اینجا تحت پیگرد دادگاه انقلاب قرار گرفتم و به همین دلیل نتوانستم از آن ویزا استفاده کنم و تاریخ ویزای من گذشت.
سال گذشته که به دعوت حزب سوسیالیست فرانسه به آنجا رفتم به کنسولگری آمریکا در دوبی مراجعه و درخواست کردم که ویزای مرا تمدید کنند. آنها پرسیدند چرا نتوانستم در مدتی که ویزا داشتم به آمریکا بروم که من دلایلم را گفتم و خبرهای مربوط به دادگاه انقلاب را که در رسانه‌ها منتشر شده بود، به آنها ارائه کردم. به مسئولان کنسولگری سفارت آمریکا گفتم به این دلایل نتوانستم به آمریکا بروم. آنها درخواست مرا گرفتند و گفتند درخواست شما باید به وزارت امور خارجه آمریکا برود و بررسی شود که بعدا جواب منفی دادند.
مسئول کنسولگری آمریکا در دوبی از من پرسید: «شما می‌خواهید در آمریکا بمانید؟» من گفتم سه فرزند من در آمریکا ساکن هستند و اگر بخواهم در آمریکا بمانم آنها می‌توانند درخواست ویزای دائم کنند. ولی من قصد رفتن و ماندن در آمریکا را ندارم.
مسئول کنسولگری آمریکا در دوبی ناراحت شد و گفت: «چرا نمی‌خواهید بمانید؟» من گفتم ۷۶ سال دارم و ۶۰ سال است برای کشورم فعالیت می‌کنم و حالا آخر عمری می‌خواهم در کشورم بمیرم. گفتم من هم پدر و هم پدربزرگم. می‌خواهم فرزندانم را ببینم. اما مسئول کنسولگری آمریکا در دوبی گفت که واشنگتن باید جواب بدهد و بعد هم وزارت امور خارجه آمریکا موافقت نکرد و دلیلی هم برای این اقدام بیان نکردند.
ابراهیم یزدی در پاسخ به این که «چرا برخی دیگر از فعالان سیاسی در این سالها به راحتی به آمریکا سفر کرده‌اند اما برای شما مشکل ایجاد شده؟»، اظهار داشت: من نمی‌دانم در پیشگاه خداوند و ملت چه گناهی مرتکب شده‌ام که هر دو طرف به من فحش می‌دهند؟!
انتهای پیام
