این گور بی نام و نشان متعلق به کیست؟

«محمدباقر کریمی» عضو هیات علمی دانشگاه آزاد تبریز در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز به مناسبت 9 شهریورماه، سالگرد درگذشت «صمد بهرنگی» نوشت:

اطمینان دارم که هیچ کدام از شما نمی‌توانید حدس بزنید، این عکس گور چه کسی است؟ این گور بی نشان و رنگ و رو رفته متعلق به یکی از مشاهیر ماست؛ یکی از مشاهیر ایران و آذربایجان. کسی که با وجود عمر بسیار کوتاه 29 ساله‌اش، چنان درخشید که انگار بیش از قرنی زیسته است. بله اینجا گور صمد است؛ صمد بهرنگی، که نه عکسی بر روی گورش هست و نه نشان احترامی که جوامع بافرهنگ به مشاهیر خود قائل می‌شوند.

انگار نه انگار که در اینجا پایه‌گذار ادبیات کودکان در ایران خوابیده است که کتاب‌هایش به خارج از مرزها راه یافت و «ماهی سیاه کوچولو»یش به انتخاب منتقدین روزنامه‌ی گاردین جزو 10 کتاب برتر ادبیات کودکان قرار گرفت.

امروز 9 شهریور، همان روزی است که صمد عمی در رود ارس غرق شد. امروز دست صدرا را گرفتم و با هم به گورستان امامیه‌ی تبریز رفتیم تا از او یادی کرده و فاتحه‌ای نثارش کنیم. کنار قبرش نشستیم، فاتحه‌ای خواندیم و ساعتی در سایه‌ی مقبره‌ی مرحوم امامی نشستیم و با هم قصه‌های صمد را مرور کردیم.

موقع برگشتن، به تعبیری از هگل فکر می‌کردم که عقل بشری به مثابه یک امر کلی در بستر تاریخ شکل می‌گیرد و ما به عنوان جامعه‌ای که حلقه‌های این زنجیره‌های تاریخی‌مان را گم می‌کنیم، دچار گسست در تجربه و اندیشه می‌شویم، فلذا به تجربه کردن و باز تجربه کردن حیات به صورت انفرادی و گسسته و نیز بی بهره شدن از انباشت عقلی گذشتگانمان مجبور می‌شویم.

من آدم گور پرستی نیستم ولی حرمت نهادن به مشاهیر علمی، فرهنگی، اجتماعی و حماسی و … را حرمت نهادن بر داشته‌های تاریخی و هویت جمعی خودمان می‌دانم. خدایش بیامرزد.

قبر صمد بهرنگی گورستان امامیه تبریز 96/6/9

انتهای پیام