نمک نشناسی دوست!
«علی رضا ایمانخانی» در یادداشتی برای انصاف نیوز نوشت: بعد از سوت پایان مسابقه‌ی فوتبال ایران و سوریه ، بر خلاف انتظار صفحات مجازی پر شده از حوادث حاشیه‌ای و پایان ناپذیر این بازی، از حجاب بد زنان و دختران سوری گرفته تا ممناعت از ورود دختران ایرانی، از عدم برگزاری جشن صعود توسط فدراسیون فوتبال گرفته، تا تبانی احتمالی به خاطر دوستی سیاسی حکومت‌های دو کشور، و بدتر از همه‌ی اینها حرکات سخیف بازیکنان سوری که گویا دشمن هزاران سال موطن خود را شکست داده‌اند و …
ظاهراً حرکات زشت و توهین آمیز بازیکنان سوری، باعث عصبانیت شدید و فراوان، بسیاری از هموطنان عزیز ما شده است و فیلم‌ها و تصاویر فراوان، هیچگونه توجیهی هم باقی نمی‌گذارد که شاید تصاویر فتوشاپ بوده و یا این الفاظ را یک یا چند نفر از بازیکنان سوری به زبان آورده‌اند، تا مسؤولین هم با خیال راحت بگویند «این معدود لابد ورزشکار نما از طرفداران گروه‌های تکفیری و …. بوده‌اند» و سوری‌ها علاوه بر الفاظ رکیک به ملی‌پوشان ایرانی نظیر «سردار آزمون» در پایان مسابقه نیز شادی مضحکشان باعث زایل شدن عقلشان شده و تمام خوبی‌های مردم ایران را فراموش می‌کنند و با گفتن … به ملت ایران توهین می‌کنند.
گویا سوری‌ها به یاد ندارند که اگر جوانان ایرانی نبودند این ملی پوشان به جای فوتبال در صورت داشتن غیرت لازم باید در مقابل تکفری‌ها می‌جنگیدند و در روی دیگر سکه به کشورهای همسایه پناهنده می‌شدند.
جالب این است، سوری‌ها فراموش کردند که تیم‌شان به جام جهانی صعود نکرده بلکه راهی پلی آف شده و در وهله‌ی اول باید با تیم ملی استرالیا بجنگند و در صورت پیروزی احتمالی به مصاف تیم اول کونکاکاف و آمریکای شمالی که قریب به یقین آمریکا یا هندوراس است، بروند که بازی‌های بسیار سختی است و ساده انگاری است که اگر بر روی میزبانی ایران و مردم ایران حساب کنند، زیرا مردم ایران حرکات زشت سوری‌ها را در هر دو بازی رفت و برگشت فراموش نکرده و حتی اگر تیم رقیب را تشویق نکند «که محال است» قطعاً مشوق سوری‌ها نخواهند بود. آنجاست که باید گفت خود کرده را تدبیر نیست! و این است سزای نمک خوردن و نمک دان شکستن. هر چند که مردم ایران از این بی‌مهری‌ها فراوان دیده‌اند.
انتهای پیام
اقای ایمانخانی خودمانرا فریب میدهیم ونمیخواهیم بپذیریم که ما برای حفظ یک حکومت خودکامه ودستنشانده وارد کارزارشده ایم ومتاسفانه رفتار بازیکنان سوری انعکاس دهنده افکار عمومی انجاست وهمواره توجیه مان اینبود که اگر درسوریه نجنگیم فردا باید در ایران با داعش بجنگیم در حالیکه حظور داعش در سوریه نیز نشات گرفته از بی کفایتی و خودکامگی حکومتی است که بموقع نتوانسته فریادهای مردم خودرا درک وانها را زیر بال وپر بگیرد
جناب ايمانخاني، تصور ميکنم ما مقداري در فهم و درک مسائل غفلت ميکنيم (اگر نتوان گفت تغافل)، هرکس و هر فردي از هر کشوري در هر موضوع و زمينه اي، منافع خود و کشور و ملتش را بر هر چيزي مقدم ميشمارد. و البته هرگونه توافق و همکاري و تعاملي هم صرفا در همين راستا (يعني تامين و حفظ منافع ملي کشور خود) خواهد بود. آنچه که آشکار است اينکه قسمت عمده اي (اگر نگوئيم اغلب و يا غالب) از مردم سوريه، مخالف نظام حاکم بر کشورشان هستند، و طبيعي است که تعداد زيادي از بازيکنان تيم هاي ملي سوريه، جداي از ساير مردم خود نيستند و ممکن است که مخالف بشار اسد باشند، که در اينصورت حضور ايراني ها را در مملکت خود، برنمي تابند و از هر فرصتي براي بيان و عيان مخالفت و اعتراض خود با اين حضور استفاده ميکنند، به ويژه اگر همه يا لااقل قسمت عمده اي از وضعيت موجود مملکتشان را حاصل حضور ايراني ها در کشورشان بدانند. البته که بدزباني و فحاشي در هر صورت زشت و ناپسند است اما اگر دليلش اين باشد که عرض کردم، و اينکه بالاخره جنگ در سوريه باعث مرگ و مير ده ها هزار نفر از هم وطنانشان و ويراني بيش از نيمي از خاک کشورشان شده، شايد مقداري جزئي بتوان درک کرد، با ذکر اين نکته که خود ما ايراني ها هم طعم ناگوار و خشن جنگ و مرگ و مير و ويراني هاي مرگبار آن را به اندازه 8 سال چشيده ايم و با آن بيگانه نيستيم.
مسله این است که مردم ما از سیاستمداران ما هوشیار و اگاه ترند ، هزینه هایی که باید صرف آبادانی محرومان این مملکت شود صرف روی پا نگهداشتن بشار اسدی میشود که هم خود و هم پدرش در کشتار ملت خودشان سابقه ننگینی دارند ، ما داریم بر روی طرف بازنده قمار میکنیم ، امیدوارم ذره ای غرور و غیرت ایرانی یا حتی اسلامی ما و مسولین ما به جوش بیاید و به کسانی که نباید بیش از حد بها ندهیم و کاری نکنیم که آیندگان با لعن و کراحت از ما یاد کنند.
متاسفانه! هر کسی به فکر منافع خود است. نباید تعجب کرد! ولی موضوع سوریه و تیم ملی آن، و شرایط خاصی که این کشور داشت، و دولت و ملت ایران برا ی حفظ حاکمیت آن چه تلاش ها که نکرد ه اند، مطلبی است که توقع می رفت این حاشیه ها اتفاق نمی افتاد!
مطلب، مطلب درستی است! از این بی مهری ها فراوان دید ه اند!!
شهید صیاد شیرازی پس از بازگشت از سوریه در تلویزیون گفت که ما در پادگان سوریه نماز میخواندیم افسران سوری ما را مسخره میکردند و این حساسیتی هم که ما نسبت به بلندی های جولان داریم مطلقا در ساکنان آن نیست و با مردم اسرائیل رفت و امد و بده بستان هم دارند .