چرا ایران به صدیقه وسمقی نیاز دارد؟

دکتر عباس نعیمی جورشری، جامعه شناس و عضو بخش تحلیلی انصاف نیوز در یادداشتی درباره‌ی دکتر صدیقه وسمقی نوشت:

به سخنی آشنا می‌توان گفت مختصات اجتماعی ایران واجد ویژگی‌های جامعه‌ی درحال گذار است. گذار از سنت به مدرنیته. این امر ضرورت کنشگری روشنفکران را بیشتر می‌کند. درواقع جوامع اینچنین که در عبور از «بودن» به سمت «شدن» هستند بیش از جوامع «مستقر» به نخبگان فکری نیاز دارند تا با نقد و نظر، به توسعه‌ی متوازن کمک کنند.

صدیقه وسمقی در همین چارچوب قابل رصد و تاکید است.

۱. او یک زن متفکر است؛

زنان روشنفکر مؤلف و تحلیلگر در جامعه‌ی ایران کم هستند. وجود این تیپ از زنان به مثابه پلی عمل می‌کند که خلاهای جنسیتی و مردسالارانه کمرنگ می‌شود. این در حالی است که نسل نوی دختران با تشتت الگو مواجه هستند که سردرگمی را در آنها دامن زده است. صدیقه وسمقی به تعبیر جامعه شناختی یک الگوی موفق است که می‌تواند محل تأثیر بین نسلی را فراهم آورد.

۲. او صاحب نظر در عرصه‌ی نظری اسلام است؛

سنت ایرانی آغشته به فرهنگ دینی اسلامی است. فهوای فقهی در امر روزمره‌ی مردم وزن ماهوی دارد. درواقع زیست اجتماعی مردمان ایران زمین به میزانی متغیر به مناسک و فنون فقهی ارجاع دارد. در نتیجه هرگونه کنش روشنفکرانه که این ابعاد دینی زیست عرفی را نادیده بگیرد، مخدوش خواهد بود. تالیفات و مباحث تخصصی او درباب متون دینی و فقه اسلامی درخور توجه است.

۳. او یک کنشگر اجتماعی وزین است؛

توانمندی صدیقه وسمقی صرفاً در وجوه تئوریک محصور نمانده است بلکه در پیشینه‌ی او کنشگری اجرایی پررنگ است که در رأس آنها عضویت نخستین دور شورای شهر تهران بارز است. بر این اساس او تسهیل کننده‌ی فعالیت کلان زنان در قاب اجتماعی سیاسی است.

خبر تلخ این است که او بینایی‌اش را از دست داده اگرچه چشم دانش او روشن است و گستره‌ی دیدنش فراخ.

نگارنده بر این باور است صدیقه وسمقی مصداقی از سرمایه‌ی اجتماعی و ملی است که در این بزنگاه تاریخی گذار باید قدردانی گردد و محترم شمرده شود. هشدار اینکه فقدان او و مانندش به سختی پر خواهد شد.

پی نوشت:

با شنیدن خبر نابینایی و دستگیری دکتر وسمقی بسیار دلگیر شدم… این روزها تو گویی آغشته است به اندوه.

انتهای پیام