سه نکته درباره کسالت رهبری / دژاکام

به گزارش انصاف نیوز، تقی دژاکام، عضو تحریریه ی سیاسی روزنامه ی کیهان، در یادداشتی در وبلاگ خود نوشت:

۱- یکی از کارهای من تو این چند روزه،  خواندن کامنت‌های مردم زیر خبرها و پست‌های مربوط به خبر کسالت رهبر عزیز انقلاب بود. جالب بود که خیلی از افراد – با سلایق گوناگون – نوشته بودند ما از وقتی که رهبر انقلاب در بیمارستان بستری شدند فهمیدیم که چقدر محبت قلبی زیادی به ایشون داشته‌ایم و این ماجرا ما را از محبت فراوانمان به ایشان متوجه کرد.

۲- آقا یک کسالت معمولی داشته‌اند، اما بعضی به گونه‌ای مطلب می‌نویسند و نظر می‌گذارند که انگار ما داشته‌ایم – زبانم لال – ایشان را از دست می‌دادیم! ادبیات به کار رفته در بسیاری از پست‌ها و کامنت‌ها و حتی سخنرانی‌ها در مساجد و مراکز مختلف، متأسفانه به این گونه بوده و هست. در حالی که باید دعاها معطوف به کاهش آلام ایشان بعد از این عمل می‌بود نه اینکه خدا ایشان را دوباره به ما داده یا برگردانده است!

۳- نکته سوم تذکری است اول به خودم و بعد به دیگران و آن اینکه در اظهارنظرها و پست‌ها و نوشته‌هایمان عباراتی که فراوانی بیشتری داشته‌اند این است که مثلاً  فدای رهبر می‌شویم و جانمان را قربانش می‌کنیم و حاضریم قلب و جسم و جانمان را تقدیم سلامتی‌اش کنیم و شب و روز داریم گریه می‌کنیم و آماده ایم با او به دشمن نشان دهیم که چقدر دوستش داریم و الهی فدای چشم و ابروی دوست داشتنی‌اش بشویم و چه لبخند قشنگی دارید و … [که البته همه خوب و حتماً از روی صداقت و محبت است]؛ اما سؤال این است که به جای تقدیم جسم و جان و قربان صدقه رفتن و فدای چشم و ابروی رهبر شدن در فضای مجازی و محیط وُرد!، تا چه حد حاضریم به توصیه‌های مهمتر ایشان در شرایط فعلی کشور بخصوص مثلاً صرفه جویی، خرید کالاهای ایرانی[و نه سالی دو سه تا گوشی یکی دو میلیونی خارجی] و فرزند آوری و امر به معروف و نهی از منکر و کنار گذاشتن اختلافات بین نیروهای خودی و انقلابی و مقابله با فتنه‌گران و توجه به کتابخوانی و نهضت گسترش علم و فناوری، تحکیم قدرت در برابر دشمنان خارجی و قس علی هذا گوش کنیم؟ به نظر می‌رسد خیلی از ماها فقط حرف می‌زنیم!

شاعر می‌فرماید: دوصد گفته چون نیم کردار نیست…

انتهای پیام