«هیس» گوشها را بگیرید؟! آوار نزدیک است؟!
«مهدی اسفندیار» فعال حوزهی بهداشت و درمان، در یادداشت ارسالی به انصاف نیوز نوشت:
به یمن لجاجتهای تعصب آمیز و نگاه نازل مجلس و دولت به مقولهی اقتصاد؛ تنها چند گام تا فروپاشی صندوقهای بازنشستگی باقیست؛ بحرانی که قدم به قدم به بیمههای اجتماعی نزدیک شد؛ اکنون دقیقاً پایش بر خرخرهی آنها رفته و بحران ندانم کاریهای دولت میرود تا بحران سنگینی ایجاد کند؛ بحران حقوق بازنشستگان تأمین اجتماعی؟!
تعطیلی مراکز تولیدی و تعدیل شاغلین و کاهش درامد تأمین اجتماعی و افزوده شدن هزینهها به خاطر پرداخت بیمهی بیکاری در کنار رکود و زیاندهی شرکتها و بنگاههای این سازمان به دلیل تحریمهای ظالمانه و مصیبت نهایی که همان بی استراتژی بودن دولت در مواجهه با این بحران است؛ روزهای پر استرسی را برای کارشناسان امر فراهم آورده است.
از دیگر سو فریادهای کارشناسان به دلیل تنگتر شدن حلقهی فشار بر گردن این سازمان توسط سیاستهای فاجعهبار درمانی در کشور؛ متاسفانه به جایی نرسیده که البته انتظار هم نمیرود برسد؛ زیرا هشدار برجستهترین اقتصاددانان کشور در مورد بحران ارزی که هشت ماه پیش داده شد نیز به جایی نرسیده است و دولت و تیم اقتصادی فشل و درماندهی آن تماشاگر خندان بحرانها هستند و متاسفانه اعتماد عمومی به قول و حرف دولتمردان به نازلترین نقطهی ممکن رسیده است؛ دولتی که هنرش در مهار تورم در فریز کردن آمار خلاصه شده است و هنرمندانه توانسته است با وجود رشد بیش از پنجاه درصدی قیمت لبنیات و گوشت و اجاره و ملک و …. کاهش شدید ارزش پول ملی؛ همچنان تورم را یک رقمی گزارش کند؟!
اما به راستی در شرایطی که اکنون دولت در حل بحران پوشک درمانده است؛ در حل بحران بیمههای اجتماعی چه خواهد کرد؟! مصیبت اصلی اینجاست که همچنان دولت در حال دمیدن شیپور از دهانهی گشاد آن است؛ گره زدن سرنوشت شکنندهی بیمههای اجتماعی به حفظ طفیلی به نام طرح تحول سلامت و افزایش سرسام آور هزینههای بیمههای اجتماعی دیگر از فرط اشتباه و ناباوری به حالت اسرار آمیزی رسیده است که خدایا چه در پشت پرده میگذرد که با وجود اسناد کارشناسی در سازمان مدیریت و برنامهریزی مبنی بر عدم توفیقات حداقلی این طرح؛ بازهم دولت روحانی دست بردار شیوهی ویرانگر کنونی نیست و هنوز آنچه از سوی صاحبنظران حوزهی بیمه بر میآید؛ جلب نظر متولیان امر درمان کشور اولویت مهمی در انتخاب مدیران بیمههاست؟!
گرد یاس و نا امیدی و بیم از فروپاشی به شدت بر چهرهی کارشناسان بیمهای نشسته و تکبر و نشنیدنهای حاکم بر دولت؛ اجازهی برون رفت از چالش را نمیدهد. تنها دو ماه قبل بود که زمزمهی بازگشت طیبنیا و تزریق تیم کارشناسی امید حداقلی برای تغییر شیب سقوط آزاد اقتصاد به جامعه تزریق شد؛ اما نمیدانیم کدام انگیزه و مصلحتی سبب شد که روحانی؛ نوبخت را با پایهی لیسانس بازرگانی بر طیبنیا با دکترای اقتصاد و از نخبگان علمی کشور ترجیح دهد؛ مصلحتی که از بحران پوشک تا بحران ارز را ایجاد و تمام هزینههایش بر گردن ملت مظلوم ایران افتاد؟!
آنچه از رصد این روزهای اخبار به آدمی دست میدهد؛ فرار وزرا از مصاحبه؛ سخنان شیرین و با نمک رییس دفتر رییس جمهور و درخواست رییس جمهور از نمایندگان مجلس برای دوستی و رفاقت است؟! مجلسی که ۲۰۷ نمایندهاش برگهی شفاف شدن آرا را امضا و در نهایت در رأی گیری مخفی تنها حدود پنجاه نفر با آن موافقت میکنند تا با مخالفت قاطع با شفاف سازی با خیال آسوده و بدون گزش ککی به تعطیلات تابستانه بروند….
نمیدانم چه بگویم؛ کاش درایتی وجود داشت که از فکر بحران پوشک به فکر نجات صندوقهای بیمهای باشند و دریابند نمیشود با ادامهی طرح تحول سلامت و تحمیل هزینههای ویرانگر و کم بازده بر صندوق بازنشستگی؛ بیش از این معلمان و کارگران و بازنشستگان بیچاره را برای ادامهی طرح تحول سلامت در مخمصه گرفتار کرد….
«هیس» گوشها را بگیرید؟! آوار نزدیک است؟!
انتهای پیام