انتقادی به تقدیس امام خمینی در حد ائمه

حجت الاسلام محمدرضا زائری، روحانی اصولگرا در یادداشتی تلگرامی با عنوان «باید با صدای بلند اعتراض کرد!» در انتقاد به تقدیس امام خمینی در حد ائمه نوشت:

اشتباه‌های بزرگی مانند تقدیس مرحوم امام خمینی (رضوان الله علیه) در حد تشبیه ایشان به پیشوایان معصوم دین علیهم السلام به هیچ وجه قابل توجیه نیست. باید با صراحت و قاطعیت گفت که این رفتارها و اقدام‌ها از ساختن گنبد و گلدسته در مرقد امام تا ذکر عباراتی چون “سلام الله علیه” یا “السلام علیک یا …” که عرفا اختصاص به معصومین دارد صحیح نیست. باید خیلی صریح و شفاف از درج زیارتنامه امام در کتابچه دعا – هر چند حرکتی جزئی و اشتباهی شخصی از یک ناشر کم اهمیت باشد- برائت جست.

بیست و دو سال قبل برای نخستین بار این اعتراض را در مجله نیستان منتشر کردم و تا امروز هم مکرر گفته و نوشته‌ام و البته هزینه سنگینی هم برای این انتقاد ناخوشایند پرداخته‌ام!

شاید با احتجاج و مباحثه‌های کلامی بتوان این اشتباه‌ها را توجیه کرد – گرچه معتقدم روایاتی چون “لا یقاس بنا آل محمد من هذه الأمة أحد” همان جا هم حاکم است – ولی بحث اینجا اصلا بحث کلامی نیست، بلکه بحث فهم عرف و مفاهمه و برداشت ذهنی مخاطب است و ضرورت فاصله گذاری جدی میان غیر معصومان با پیشوایان دین (رسول خدا و خاندان مطهرش) تا مردم دچار اشتباه و سوء برداشت نشوند و مخصوصا در طول زمان گرفتار شبهه‌ها و تردیدها نگردند.

مسأله در ساحت شناخت اجتماعی مخاطب و ارائه تصویر یا صورتی است که به مخاطب ارائه می‌کنیم.

مسأله فهم تلقی و دریافت این مخاطب است و حتى مخاطبانی در صدسال و دویست سال بعد. مساله حساسیتی است که کلیسای کاتولیک از قرن‌ها پیش درک کرده و برای همین قانون و قاعده‌ای دارد که برای اعلام قدیس‌ها حتما باید چند نسل از زمان آنها گذشته باشد زیرا می‌دانند و می‌فهمند که نباید در زمان معاصران یک اسقف یا پاپ از او به عنوان قدیس یاد کرد!

کاش ما هم اگر قداست را -بر اساس باورهای اعتقادی و دینی‌مان – منحصر به معصومان نمی‌دانیم، حداقل مانند کلیسای کاتولیک به فهم دنیایی مخاطبان توجه داشتیم و ملاحظه درک و شناخت و باور آنها را می‌کردیم!

انتهای پیام