موسسه همشهری زیان‌ده است
موسسه همشهری رسانه‌ای وابسته به شهرداری است که در 24 آذر 1371 همزمان با روزنامه‌اش کار خود را آغاز کرد. این روزنامه که یکی از پرتیراژترین روزنامه‌های کشور است، اکنون مانند بسیاری از روزنامه‌های دیگر با مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کند؛ از گران شدن کاغذ تا تحمل هزینه‌ی نیروهای مازادی که در این موسسه مشغول به کار هستند.
طبق گزارش خبرنگار انصاف نیوز از تیراژ روزنامه‌ها (لینک) روزنامه‌ی همشهری به عنوان پرتیراژترین روزنامه که وابسته به شهرداری تهران است، حدود ۱۸۰ هزار نسخه در روز منتشر می‌شود و تقریبا ۴۵% برگشتی دارد. (این روزنامه زمانی بالای ۵۰۰ هزار نسخه در روز منتشر می‌شد.)
انصاف نیوز درباره‌ی وضعیت کنونی روزنامه‌ی همشهری با مدیر عامل سابق همشهری مرتضی حاجی و محمدجواد حق شناس عضو شورای شهر تهران گفت‌وگویی کرده است. مرتضی حاجی می‌گوید موسسه‌ی همشهری به یک موسسه‌ی زیان‌ده تبدیل شده است در صورتی که ظرفیت‌های بیشتری دارد که می‌توان از آن بهینه استفاده کرد و هم چنین از نیروهای مازاد همشهری می‌گوید و معتقد است همشهری با نصف پرسنل فعلی آن می‌تواند اداره شود.
از سوی دیگر محمدجواد حق شناس که سابقه‌ی فعالیت رسانه‌ای هم دارد می‌گوید ساختار رسانه‌های دولتی با رسانه‌های خصوصی تفاوت‌های جدی دارد و اساسا وقتی برای کاری انگیزه‌ی اقتصادی نباشد، آن رسانه تحرک و پویایی خود را از دست می‌دهد.
مرتضی حاجی: قراردادهای همشهری با تهیه کنندگان تولید محتوا خارج از عرف بود
مرتضی حاجی، مدیرعامل سابق موسسه‌ی همشهری با بیان اینکه موسسه‌ی همشهری با حدود 600، 700 پرسنل می‌تواند اداره شود، به خبرنگار انصاف نیوز گفت: در حال حاضر حدودا 1380 نیرو دارد. در چاپ‌خانه‌ها، در بخش‌های مختلف تحریریه و بویژه در بخش خدماتی و اداری آن باز هم نیروی مازاد وجود دارد. من فکر می‌کنم که اگر قراردادهای مربوط به توزیع و آگهی‌ها که به بیرون از هشمهری سپرده می‌شود را در سال آینده تمدید نکنند و خود پرسنل فعلی موسسه همشهری برای این بخش‌ها آموزش ببینند، بسیار مفید است. حدود 200 نفر هم در این بخش‌ها می‌توانند مشغول شوند. موسسه همشهری هم یک مقداری سامان پیدا می‌کند البته با این وضعیت گران شدن‌های ناگهانی و جهش‌وار کاغذ و از سوی دیگر ملزومات چاپ هم که اضافه کنیم اوضاع کمی سخت است. این افزایش قیمت‌ها در حالی است که درآمدها تغییری پیدا نکرده؛ آگهی‌ها به دلیل شرایط اقتصادی کاهش پیدا کرده، از آن طرف درآمدها کم شده و از این طرف هزینه‌ها افزایش پیدا کرده؛ در مجموع همشهری مثل بقیه‌ی روزنامه‌ها در شرایطی قرار می‌گیرد که امورات آن به سختی پیش می‌رود و فشار و بار مالی روزنامه‌ای با 5000 تیراژ با روزنامه‌ای که 200 هزار تیراژ دارد فرق دارد.
حاجی ادامه داد: موسسه‌ی همشهری بعد از صدا وسیما بزرگ‌ترین موسسه‌ی رسانه‌ای کشور است، در گذشته که رسانه‌های مکتوب حرف اول را می‌زدند همشهری جایگاه بسیار والایی داشت اما در حال حاضر با توسعه‌ی فضای مجازی و ارتباطات الکتریکی نقش روزنامه‌ها کاهش پیدا کرده و مراجعه به روزنامه مثل گذشته نیست و همشهری که یک روزی نزدیک به 500 هزار تیراژ داشت امروز خیلی با این تیراژ فاصله دارد. مشکلات متعددی که گریبان مطبوعات کشور را گرفته است گریبان همشهری را هم گرفته و آن را هم آزار می‌دهد.
او گفت: در طول دوره‌های مختلف مدیریتی که بر همشهری گذشته است با طرق متفاوتی که مدیران آن داشتند هرکدام به نوعی در شرکت همشهری تاثیر گذاشته‌اند. برای توسعه‌ی فعالیت‌های همشهری، بدون توجه به امکان استمرار فعالیتی که آغاز می‌کنند و بدون توجه به وضعیت آینده‌ی مطبوعات هزینه‌هایی کرده‌اند که برگشت خورده و الان نزدیک به 30 میلیارد تومان از شهرداری طلب دارد، همچنین فعالیت‌های غیر ضروری مثل گسترش چاپ خانه را دارد در حالی که براساس هیچ نگاه کارشناسانه‌ای نیاز به خرید چاپخانه نبود و سرمایه‌گذاری سی میلیارد تومانی برای خرید چاپخانه از بخش خصوصی فاقد توجیه اقتصادی است. زیرا همشهری دو چاپخانه‌ی بسیار مجهز داشت که ظرفیت آنها برای چاپ همشهری کفایت می‌کرد و حتی ظرفیت خالی هم داشت همه‌ی این موارد باعث شد برخی از منابع همشهری در جایی مصرف شود که ضرورت ندارد و طبعا برروی نقدینگی همشهری فشار سنگینی وارد کرده.
مدیرعامل سابق موسسه همشهری افزود: از سوی دیگر برای انتشار مجلات همشهری هم قراردادهایی که با تهیه کننده‌های محتواها بسته شده بود خارج از عرف معمول بازار بود. خوشبیانه این است که به این قضیه کم توجهی شده و همین کم‌توجهی سالانه چندین میلیارد تومان برای همشهری هزینه ایجاد می‌کرد در حالی که می‌توان قرارداد نرمال‌تری با نرخ معمول بازار بست تا آن پرداخت‌های اضافی وجود نداشته باشد. از این دست مسایل متاسفانه زیاد است؛ به لحاظ کاری هم روزنامه یک بخش تحریریه دارد و فعالیت‌های مربوط به بخش بازرگانی همشهری مثل جذب آگهی، فروش و توزیع روزنامه و این موارد در قالب قراردادهایی به خارج از موسسه هشمهری واگذار شده، بنابراین علی القاعده پرسنلی در این زمینه در همشهری نباید گرفته می‌شد.
حاجی افزود: با همه‌ی این احوال همشهری را با 28 میلیاد تومان زیان در سال 96 و حدود 1400 نفر حقوق بگیر مستقیم از موسسه همشهری که این برای یک روزنامه رقم بسیار بزرگی است، تحویل گرفتیم و چون رقم پرداختی پرسنل هم متاثر از پرداخت‌های شهرداری است، در مقایسه با مطبوعات دیگر رقم بالاتری است. وگرنه ارزش کار کسانی که مطبوعاتی هستند در حوزه‌ی فرهنگ به مراتب بالاتر از این رقم‌ها است و حق پرسنل است اما از آن طرف درآمدی هم باید حاصل شود.
مرتضی حاجی تاکید کرد: برخلاف تصورات موسسه همشهری از بودجه‌ی شهرداری استفاده نمی‌کند و از اول هم اینکار را نکرده است و حتی از شهرداری طلبکار هم هست و تا به حال روی پای خود ایستاده است اگر از منابع همشهری مصرف بهینه می‌شد. دیگر موسسه‌ی همشهری مجبور نبود برای خرید کاغذهای خود وام بگیرد و بهره‌ی بانکی بپردازد. شرایط حتما بهتر بود زیرا هم چاپخانه دارد و هم ساختمانی که در خیابان انقلاب واقع است 20 میلیارد تومان قیمت دارد.
او در پاسخ به این پرسش که آیا در زمانی که مدیر عامل همشهری بوده‌اید، اقدام به تعدیل نیرو در این سازمان کردهاید، گفت: به دلیل کمبود منابع اقدام به اخراج پرسنل نکردیم؛ ما به دنبال این بودیم برای همشهری فعالیت‌های جدیدی تعریف شود و از محل آن فعالیت‌ها پرسنل مشغول به کار شوند و برای همشهری درآمد ایجاد کنیم. البته کسانی به طور طبیعی بازنشسته شدند و یا بازخرید کرده‌اند و حدود 100 نفر از پرسنل اینگونه از همشهری خارج شدند.
حق شناس: ساختار رسانه‌هایی که نگاه اقتصادی ندارند، فربه می‌شود
عضو شورای پنجم شهرتهران با بیان اینکه ساختار روزنامه‌هایی مثل همشهری که از بودجه‌ی عمومی استفاده می‌کنند، اساسا با روزنامه‌های بخش خصوصی تفاوت‌های جدی‌ای دارد، گفت: امروزه مشکلاتی را در روزنامه‌های شبیه ایران، همشهری مشاهده می‌کنیم. بویژه زمانی که دولت احمدی نژاد رفت یک سری مشکلات خیلی وخیمی برای روزنامه‌ی دولت یعنی ایران پیش آمد. بخش عمده‌ی نیروهایی که با سبک و سیاق کار در ساختار اداری تربیت شده بودند جذب رسانه‌هایی شدند که علی‌القاعده نباید با سبک یک روزنامه‌ی دولتی امور خود را پیش ببرند. روزنامه‌هایی که متعلق به دولت و بخش عمومی هستند یک نوع نگاه اداری به آنها وجود دارد و از این بابت این رسانه‌ها در رنج هستند.
محمدجواد حق شناس گفت: وقتی که نگاه شما به مدیریت براساس نگاه اقتصادی نیست طبیعتا ساختار رسانه فربه می‌شود؛ این فربه شدن ساختار تحرک را از آن می‌گیرد و طبیعتا با معضلاتی دراین ساختارها مواجه می‌شویم؛ مثلا با افزایش تراکم و افزایش نیروهای سازمانی مواجه می‌شویم، بخش عمده‌ای از جذب‌هایی که صورت می‌گیرد متناسب با نیاز سازمان نیست. بلکه ملاحظاتی متناسب با سفارشات و نزدیکی به حوزه‌های قدرت و مداخله‌های غیرقابل اجتناب وجود دارد. در این موارد فضاهایی شکل می‌گیرد که عملا شما را از یک تصمیم‌سازی درست و مناسب دور می‌کند.
او در پایان تاکید کرد: ببینید یکی از مهم‌ترین تفاوت رسانه‌های دولتی و خصوصی در همین تعداد پرسنل آنها است؛ در ماه‌های آخر پایان دوره‌ی شورای شهر چهارم در زمان مدیریت آقای قالیباف بیش از 350 نیرو به سازمان تزریق شده و هیچکدام از آنها قواعد اداری لازم را طی نکرده‌اند.
انتهای پیام
بابا پدرصلواتی!!!! همشهری برگشتی نداره؟؟یه دروغی بگوبچه بهت نخنده….!