پیشنهاد مهدی محمودیان: قوانین سختتر برای کار در زندان
«انتصابهای جدید امیدوارکننده نیست مگر رویه را تغییر دهند»
صبح سهشنبه خبرگزاری تسنیم نوشت: «پس از بررسی کمیته حقیقتیاب از سوی رییس قوهقضاییه در زمینه همین قتل، مدیرکل زندانهای تهران و رییس زندان تهران بزرگ و اندرزگاه محل نگهداری شیرمحمدعلی از مسوولی خود برکنار شدند». شب قبل از آن هم امتداد از این تغییر خبر داده بود.
علیرضا شیرمحمدعلی سال گذشته با اتهامات سیاسی و امنیتی بازداشت و به 8 سال زندان محکوم شده و در حال گدراندن دوران محکومیت خود بود که توسط دو تن از زندانیان محکوم به اعدام، با ضربات متعدد چاقو کشته شد.
مهدی محمودیان، فعال سیاسی-اجتماعی، در گفتوگو با انصاف نیوز در این باره گفت: نفس تشکیل یک کمیتهی حقیقتیاب از سوی رییس قوه قضاییه در مورد قتل یک زندانی در زندان میتواند نوید بخش و امیدوار کننده باشد. بخصوص که اینبار نتیجهای ملموس داشته است، برکناری رییس زندان و مدیرکل زندانهای استان تهران، قطعا میتواند تا حدی التیام بخش آلام خانوادهی داغدار آن مرحوم و امیدبخش برای جامعهای باشد که در طلب عدالت است. اما مهمتر از تغییر افراد تغییر رویکرد است که متاسفانه هیچ نشانه از این تغییر مشاهده نمیشود. انتصابهای جدید دریچههای امید برای تغییر را بسته است مگر از این پس رویهها را تغییر بدهند؛ آقای حیات الغیب از استان فارس میآید، زندانهای استان فارس در زمان مدیریت ایشان وضع مناسبی نداشت، استانداردهای بین المللی که هیچ حتی با استنداردهای داخلی نیز وضعیت مناسبی نداشته و ندارند، حالا ایشان رییس زندانهای استان تهران میشود. و یا آقای ضیایی در حالیکه وضعیت زندان رجایی در زمان مدیریت ایشان از لحاظ استانداردهای قانونی و انسانی در پایینترین شرایط خود در سالهای اخیر قرار گرفته است جایگزین رییس این زندان میشود.
محمودیان در ادامه ابراز عقیده کرد: تنها چیزی که میتواند این کار نسبتا خوب را تکمیل کند تغییر در رویکردهاست که متاسفانه مدیرانی بر سر کار آمدهاند در سابقهشان چنین توانایی مشاهده نمیشود. این نتیجهی ملموس از این کمیتهها و شوراهای رسیدگی که میتوانست با یک انتصاب شایستهتر یا انتصابهایی که کمتر حاشیه داشته باشد امیدواری را در جامعه رشد دهد که متاسفانه از نظر من با این انتصابات این امید نیز در نطفه خفه شد.
وی در ادامه با تشریح وضعیت کار در زندانها گفت: بخش عمدهای از کارها در زندان برعهدهی زندانیان است و زندانبانها نظارت کمی بر روی انجام آنها دارند که این موضوع باعث ایجاد مشکلات فراوانی میشود و این زندانیها براساس رفتار و نوع جرم تفکیک نمیشوند؛ بلکه کاری که بر عهده میگیرند معمولا به میزان نزدیکی به مسوولین زندان بستگی دارد، لذا آن بخش از رفتارهایی که توسط زندانیان انجام میشود غیر قابل کنترل است از جمله همین اتفاقی که افتاده است؛ اینکه یک زندانی بدون آموزش درب دو سلول و سالن مختلف را باز کرده است و این فاجعه را آفریده است. دربارهی این مورد مشخص، برکناری حداقلترین کاری بود که میشد انجام داد اما از اینجا به بعد انتظار میرود قوانین سفت و سختتری برای کار در زندان درنظر گرفته شود یا این کارها توسط زندانیان بهخصوص یا با آموزش انجام شود یا توسط پرسنل که کار به این اتفاقات نیانجامد.
انتهای پیام