دربارهٔ دعواهای پس از گزارش حامد هادیان
اکبر موسوی در یادداشتی با عنوان «دربارهٔ دعواهای پس از گزارش حامد هادیان / همدلی با حرکت همسویِ فرد مخالف» در کانال تلگرامی خود نوشت:
«حامد هادیان» گزارشی را از ماهشهر ساخته و منتشر کرده است. احتمالاً گزارش را دیدهاید. پس از آن، فارغ از محتوای گزارش، به این دلیل که «هادیان» باورهای نزدیک به حکومت دارد، به او و گزارشش حمله کردهاند. گزارش در تقابل با روایت رسمی حکومت از ماجراست؛ اما با این حال، باور سیاسی هادیان بر گزارش او سایه افکنده و حتی اگر در نظر مخاطب این گزارش بیطرفانه و حتی در تقابل با روایت رسمی حاکمیت باشد، آن را نمیپذیرد. از اعتراضهای مهم این بوده چرا دیگران نمیتوانند چنین گزارشی تهیه کنند؟ و …
من باز هم کارکردگرایانه به ماجرا نگاه میکنم. حتی به «من قال» هم کار دارم. من از جهت باور سیاسی مخالف حامد هادیانم و هادیان هم مخالف من. اما در این گزارش از جهاتی هادیان با باور من همسو شده است. گمان میکنم اگر من در این ماجرا، با هادیان همدل باشم، به صواب نزدیکتر است. خیال میکنم همدلی با مخالف سیاسی در جایی که همسوی من است، درستتر از مخالفت با اوست. ما با «انسان» مواجهیم؛ نه با «فیلسوف». همدلی با حرکت همسویِ فرد مخالف میتواند به تکرار آن عمل بیانجامد و از یک همسویی نادر به همسویی تکرارشونده تبدیل شود.
اگر این دست گزارشها تکرار شود، هادیان و دیگران باز این گزارشها را بگویند، فضا را بازتر میکنند. شاید الان فقط هادیان باشد که بتواند چنین گزارشی تهیه کند؛ اما من باید از همین روزنه، استفاده کنم برای گشایش. هادیان را تشویق کنم به گزارش دوم و سوم و چهارم و عادیشدن این گزارشهای نادر. و وقتی کمی عادی شد، به سود همهٔ ماست. البته چه بسا به اینجا نرسد و بعید هم نیست که نرسد؛ اما باز هم همراهی با احتمال گشایش بهتر از مخالفت بدون احتمال گشایش است. گمان میکنم باید هادیان و دیگران را تشویق کرد که از این دست گزارشها بیشتر بسازند. احتمالاً به سود همهٔ ماست.
انتهای پیام
عالی است.