زیباکلام «نقدپذیری آمریکا» را به رخ جلیلی و امام جمعه کشید
صادق زیباکلام در نامه ی سرگشاده ای به حجتالاسلام غلامعلی نعیمآبادی امامجمعه ی بندرعباس درباره ی سخنرانی قبل از خطبه در نماز جمعه ی تهران، نوشت: اگر نظام آمریکا علیرغم همه تباهیها که شما و همفکران «آمریکاستیز»تان در ایران به آن نسبت میدهید نهتنها همچنان سرپاست و اثری از سقوط در آن بچشم نمیخورد بلکه همواره هم توانسته تمامی بحرانها و معضلاتی که با آن مواجه میشود ازجمله بحران اخیر «والاستریت» را پشت سر بگذارد بهواسطه همین ظرفیت نقدپذیری شگفت انگیزش است.
به گزارش انصاف نیوز، متن این نامه ی زیباکلام که در تلگرام منتشر کرده، در پی می آید:
بسمهتعالی
حضرت حجتالاسلام غلامعلی نعیمآبادی
امامجمعه محترم بندرعباس
با سلام و تحیات، در بیانات ارزشمندتان بهعنوان سخنران اصلی قبل از خطبه نمازجمعه امروز تهران، نمازگزاران و بالطبع سایر مخاطبین را دعوت کردید به مطالعه دو کتاب که توسط دو نویسنده آمریکایی اخیراً انتشار یافته و به فارسی ترجمهشدهاند. فرمودید که این دو کتاب واقعیتهای عریان جامعه آمریکا را از زبان خود آمریکاییها تشریح میکنند که چگونه این کشور مملو از ظلم، فساد، خشونت، نابرابری، یک درصد مالک ثروت و قدرت و ۹۹درصد در فقر، تبعیض نژادی و…غیره است. البته قبل از حضرتعالی جناب آقای دکتر سعید جلیلی هم در هفتهنامه «مثلث» به ایرانیان مطالعه این آثار را توصیه کرده بودند. جنابعالی تأکید داشتید که مطالبی که پیرامون تباهی جامعه و نظام آمریکا در این دو کتاب آمده نه توسط مخالفین یا دشمنان آن کشور بلکه توسط خود آمریکاییها به رشته تحریر درآمده است.
جناب نعیمآبادی بزرگوار، حکایت این دو کتاب که نقل محافل «آمریکاستیز» در ایران شده حکایت «دیدن مو و ندیدن پیچش» آن است؛ حکایت «دیدن ابرو و ندیدن اشارتهای» آن است. جنابعالی و دکتر جلیلی این دو کتاب را میبینید که نویسندگان آمریکایی آنها بهزعم شما و همفکرانتان همه پلیدیها و تباهیهای آمریکا را در آنها تشریح کردهاند؛ و با شادی و هیجان جامعه را دعوت میکنید که این آثار را بخوانند و ببینند که آمریکا چه جامعه فاسد و در حال تباهی و سقوط است؛ اما «پیچش مو» و «اشارتهای ابرو» را نمیبینید. این را نمیبینید که در کشور آمریکا و علیرغم همه تباهیها و مفاسدی که به آن نسبت داده میشود، میتوان آثاری منتشر کرد که از صدر تا ذیل آن نظام را به زیر سؤال ببرند بدون آنکه نویسنده مورد هیچ مواخذهای قرار گیرد. نویسنده نه متهم به «تبلیغ علیه نظام» میشود و نه بهواسطه آنکه مطالبشان مورداستفاده و بهرهبرداری مخالفین آمریکا قرارگرفته متهم به «دادن اطلاعات به بیگانگان» یا «دشمن» میشوند. نه کسی در آمریکا آنها را «نفوذی» خطاب میکند یا به آنها برچسب «مرعوب»، «وابسته»، «عامل بیگانه»، «مزدور»، «سرسپرده»، «خودفروخته»، «نوکر و حقوقبگیر ایران اسلامی»، «خائن»، «وطنفروش»… زده میشود. درعینحال اداره کل ممیزی کتاب «وزارت ارشاد آمریکا» هم جلوی انتشار کتاب را نمیگیرد؛ و نه بعد از انتشار کتابی که آنهمه علیه آمریکاست که در نماز جمعه ایران که با «مرگ بر آمریکا» آغاز و با «مرگ بر آمریکا» پایان مییابد خواندن آن به نمازگزاران توصیه میشود، دادستانی انقلاب واشنگتن علیه نویسنده تشکیل پرونده میدهد.
جناب نعیمآبادی بزرگوار، اگر نظام آمریکا علیرغم همه تباهیها که شما و همفکران «آمریکاستیز»تان در ایران به آن نسبت میدهید نهتنها همچنان سرپاست و اثری از سقوط در آن بچشم نمیخورد بلکه همواره هم توانسته تمامی بحرانها و معضلاتی که با آن مواجه میشود ازجمله بحران اخیر «والاستریت» را پشت سر بگذارد بهواسطه همین ظرفیت نقدپذیری شگفت انگیزش است. بهواسطه آن است که در جریان بحران اخیر و علیرغم ماهها تظاهرات، راهپیماییهای دهها هزارنفری، اعتراضات و ناآرامیهای گسترده خیابانی، نه خون از بینی کسی جاری شد، نه احدی به اتهام «اقدام علیه امنیت کشور» محاکمه شد و نه معترضین به دشمنان آمریکا نسبت داده شدند. جنابعالی و آقای دکتر سعید جلیلی آن کتابها را با خوشحالی و هیجان میبینید که بهزعم شما سراپای نظام و جامعه آمریکا به زیر سؤال بردهاند، اما چشمانتان را بروی این نکته ظریف میبندید که نویسندگانشان بعد از انتشار آنها چگونه آرام سر بر بالین مینهند و احدی بهعنوان زندانی «ضد امنیتی» در جامعهشان در زندان به سر نمیبرد.
ایام به کام باد
صادق زیباکلام
بیست و نهم اسفند یک هزار و سیصد و نودوچهار
انتهای پیام
تعریف خوبی از امریکا داشتی . بخصوص جمله آخر که زندانی ضد امنیتی در امریکا وجود ندارد. صادق جان با ما به از آن باش که با امریکایی. یک نگاهی هم به محل انتشار این کتاب ها بیانداز.
تا جایی که اطّلاع دارم زندانیان امنیتی در آمریکا مربوط به اتّهامات تروریستی هستن، تا به حال نشنیدم کسی در این کشور به خاطر چاپ کتاب زندانی بشه.
البته آمریکا همینکه اجازه حرف زدن میده خودش خیلیه ولی واقعیتش اینه که به حرف مردمش اصلا گوش نمیده. هر موقع می خواد به جایی حمله می کنه و هرکاری بخواد می کنه.
اصلا دولت ها به حرف مردم معمولی گوش نمیدن. مردم عادی بیچاره ترین های عالمند.