سخنی با آیت الله خاتمی، عضو جدید شورای نگهبان

حجت‌الاسلام احمد حیدری در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز با عنوان «سخنی با آیت الله خاتمی عضو جدید شورای نگهبان / رضایت امام علی به «مردم سالاری» یا خلاف شرع؟» به بهانه‌ی انتصاب سیداحمد خاتمی به‌عنوان عضو جدید شورای نگهبان نوشت:

آیت الله سید احمد خاتمی که اخیراً به عضویت شورای نگهبان منصوب شده، سال گذشته در جمع هیئت رزمندگان اصفهان در جواب این سؤال که آیا با جود اختلاس‌ها و … باید از نظام حمایت کرد؟ گفت: «حضرت علی(ع) در حدیث کافی تصریح می‌کند که در حکومت او ۳۰ خلاف شرع هست و آنها را می‌شمرد.» (خبرگزاری مهر 19/6/98، کد4715163) و از این حدیث نتیجه می‌گیرد که وجود این اختلاس‌ها و فسادها حتی در حکومت معصوم، طبیعی و گریزناپذیر است.

حدیث مورد اشاره خطبه‌ای است که در آن امام از بدعت‌ها و خطاهایی سخن می‌گوید که قبل از ایشان بنا نهاده شده و مورد پذیرش عموم واقع گردیده و امام نه تنها در ایجاد آنها نقشی نداشته که بعد از رسیدن به حکومت هم به صراحت از آنها نهی کرده ولی نهی‌اش مورد پذیرش قرار نگرفته است. امام بر دو راهی واقع شده که مردم را به زور بر ترک آن بدعت‌های مقبول وادارد یا ضمن مخالفت، آنان را وانهد و از تمسّک به اجبار و الزام، خودداری ورزد؟ و امام، راه دوم را انتخاب کرده است.

حضرت می‌گوید: «به پیروی از هوا و هوس، حق و باطل را به هم آمیخته و به جامعه ارائه ‌دادند و جاری و مقبول ساختند به گونه‌ای که باطل، سنّت مقبول شد و با توجه به آن مقبولیّت، تغییرناپذیر ‌گردید». بعد به اقدامش در مبارزه با یکی از این «بدعت‌های سنّت شده» اشاره می‌کند که «می‌خواستم مردم را از اقامه نماز مستحبّی شب‌های رمضان به جماعت (که بدعت و خلاف سنّت پیامبر بود)، بازدارم ولی دیدم جماعتی از رزمندگان هم‌رکابم، به اعتراض فریاد کشیدند: «ای مسلمانان می‌خواهند سنّت خلیفه دوم را تغییر دهند و ما را از عمل به سنّتش باز دارند!» دیدم دارد شورش می‌شود و اگر بخواهم موارد فراوان دیگری [به قول آقای خاتمی 30 مورد] که سنّت شده، را برچینم و به سنّت رسول خدا بازگردانم، نمی‌پذیرند و علیه من شورش می‌کنند و جر تعدادی محدود «شیعیه دلباخته»، کنارم نمی‌ماند که در این شورش هم به طور طبیعی کشته می‌شوند، از این رو آنان را واگذارم و از مبارزه قهرآمیز با آن بدعت‌ها و تغییرشان، صرف نظر کردم.(کافی 8/63-59)، حضرت در خطبه دیگری، خطاب به همین «مردم شورشی و سرپیچ از اطاعت» فرمود: می‌دانم شما را چه چیز اصلاح می‌کند [یعنی شمشیر، زور، سرکوب، تطمیع، خدعه و… که معاویه داشت] ولی حاضر نیستم با فاسد کردن خودم، شما را اصلاح کنم(کافی 8/361).

بنا بر این دو خطبه و ادله فراوان دیگر، اگر اکثریت جامعه چیزی را می‌خواهد که از نظر حکومت خلاف شرع، باطل و گناه است و مخالفت حکومت با خواست اکثریت، به شورش منتهی می‌شود و توسل حکومت به زور برای سرکوب شورش‌ها، یکی از دو عاقبت را دارد:

۱. معدود «یاوران باورمند» حکومت، در این شورش، کشته ‌می‌شوند که این عاقبت، به غلط «تکرار عاشورا» خوانده شده و در این سالیان از زبان افرادی شنیده می‎شود حال آن که این سخن امام علی و سخن امام حسن در جواب معترضان به صلح، دلالت دارد خدا چنین عاقبت و جانفشانی را نخواسته و بدان امر نکرده و مشروع نیست.

۲. با توسل به زور و تطمیع و دیگر روش‎های نامشروع، شورش مردم را سرکوب کرده و خواست خود را اجرا نماید، که امام این را هم، فاسد کردن خود شمرده است و معلوم است که این هم، مورد رضا و امر خدا نیست.

پس بر عکس برداشت آقای خاتمی، و بر عکس فسادهای موجود در حکومت جمهوری اسلامی که بیشتر آن محصول سیاست‌ها و مدیریت ناکارآمد فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی است؛ خلاف شرع‌های سی‌گانه مورد اشاره، قبل از حکومت امام ایجاد شده و امام و حکومتش نه تنها در ایجاد آن نقشی نداشته، که در اصلاح هم سعی کرده است ولی از آنجا که حکومت باید مردم را هدایت و توجیه کند و تا زمانی که هدایت‌گری ممکن است و کم و بیش نتیجه می‎دهد، بدان ادامه دهد و اگر با روگردانی و مقاومت مردم مواجه شد، مجاز و موظف به سرکوب آنان یا جان دادن در این مبارزه نیست و باید مردم را واگذارد، امام هم بر این اساس رفتار کرده و این نیست جز اجرا و امضای «مردم سالاری» از جانب معصوم نه «رضایت به گناه». به امید توجه بیشتر به این فرازهای زندگی معصومین، خصوصا از جانب مسئولان عالی نظام.

انتهای پیام