روحانی نان فقرا را گران کرد تا دارو ارزان شود؟!
به گزارش انصاف نیوز، مهدی اسفندیار، فعال حوزه سلامت در وبلاگ «سلامت از نگاه ملی» در یادداشتی نوشت:
تنها دو سال از اجرای طرح تحول سلامت میگذرد، صبح روز شانزدهم اردیبهشت ۱۳۹۳ که مردم از خواب برخواستند مشاهده کردند که در بیمارستانهای دولتی کشور معجزهای رخ داده و هزینهها به شدت افت کرده و دیگر خبری از ارجاع بیمار به بخش خصوصی و یا دریافت زیر میزی نیست…. صدا و سیمای ما که میخواست فضایی ایجاد کند که به دولت این پیام را بدهد از دولت حمایت میکند، تمام قد از طرحی حمایت کرد که آگاهان علم اقتصاد سلامت و مدیران با تجربهی سابق نظام سلامت این طرح را عوامفریبانه، هزینهزا، غیر علمی، بر خلاف قوانین بالادستی و روح قانون و …. میدانستند اما مردم و تودهی عوام جامعه که بی خبر از واقعیات این طرح ذوق زده شده بودند، وزیر بهداشت را موفقترین وزیر میدانستند، تریبونهای بی شمار برای وزیری که حالا رسانهی ملی برای مصاحبه با او فرش قرمز میانداخت در کنار برخی از کارهای خاص این وزیر کابینه؛ سبب شد که حتی برخی از اقشار فرهیختهی جامعه نیز گمان کنند که پشت طرح تحول سلامت خبری است.
به هرحال سه سال از عمر دولت گذشت، در کنار اختصاص دهها هزار میلیارد تومان به طرح تحول سلامت، دولت نتوانست حتی یک ریال صرف یارانهی تولید کند، قیمت نان را برای جبران هزینههای انجام شده در طرح تحول صد در صد افزایش داد تا فقرا داروی رایگان در صورت عدم دسترسی به نان و سوء تغذیه گیرشان بیاید، در این وانفسا شاید دو سال زمان لازم بود تا آن معلمی که به وزیر بهداشت نامه نوشته بود که پیگیر حقوق معلمان باشد به این نتیجه برسد که وضعیت نابسامان معیشت معلمان نیز به نقل قول از نایب رییس اول مجلس ناشی از شکاف عمیق در اختصاص منابع بین وزارت بهداشت و آموزش و پرورش است؛ بالاخره دو سال زمان لازم بود که بازنشستگان دولتی با دست یابی به اسناد مالی سازمان خدمات درمانی دریابند که دولت اعتبارات خوبی را برای صندق بازنشستگی آنها در طول سه سال اخیر اختصاص داده است اما … متاسفانه سهم درمان از محل هزینههای این صندوق به حدی افزایش یافته که چیزی در کف دستان بازنشستگان به عنوان افزایش حقوق باقی نمانده است؛ تا پی ببرند جیگ جیگ مستانهی طرفداران طرح تحول سلامت از محل طعم خوب سفرهی بازنشستگان بلند شده است…
حالا دولتی که از یارانه و اشتغال مانده تا طرح غیرعلمی و بدون پشتوانهی مطالعاتی تحول سلامت به بار بنشیند، حالا دولتی که نارضایتی معلمان را در اذای اجرای طرح بدون همزاد تحول سلامت در کل دنیا به جان خرید، حالا دیگر کارش از اصلاح گذشته است و دیگر فرصتی برای دولت برای تصحیح این اشتباه بزرگ باقی نمانده است، حالا دیگر این مخالفان دولت نیستند که در مورد اشتباهات دولت در اجرای طرح تحول سلامت سخن می گویند؛ حالا دیگر آنقدر آش شور شده است که سخنگوی وزارت بهداشت و مدافع دو آتیشهی ایدهی تحول سلامت (به نقل از آقا دکتر خوش چهره) در نشست خبری بگوید که ادعا نمیکنیم کارمان کامل است و ایراد داریم! حالا بعد از دو سال حرکت با موتوری پر از سر و صدا و آلودده و مخرب؛ حالا که بنزین تمام کردهاند؛ آقای سخنگو اعلام کردهاند که گوشهایمان دارد میشنود! گوشهای شنوایی هم داریم!
حالا منابع رسمی دولت در گزارشهای رسمی می گویند که پرداختی از جیب مردم با وجود این همه اعتبارات بی حساب و کتاب افزایش نیز یافته است؛ چه آنکه اگر منابع دولت نیز نگویند هرکس که این روزها سری به آزمایشگاههای تشخیص طبی و مراکز تصویربرداری و مطبهای خصوصی بزند؛ خواهد فهیمد که دست کم هزینهها سه برابر زمان روی کار آمدن دولت تدبیر و امید شده است؛ حالا دیگر زمان بی خبری سپری شده است و لازم نیست که پرستاران و کادر درمانی با هزار گرفتاری با لو دادن فیش حقوقی چند ده میلیونی و بالای صد میلیونی برخی از مدافعان طرح تحول سلامت و مجریان این طرح به روشنگری بپردازند، …
در این روزها دکتر جان بابایی رییس دانشگاه علوم پزشکی مازندران نیز پرده از افزایش دندانهای پوسیده و دندانهای کشیده شده در دهان هماستانیهایش در طی سالیان اخیر برداشت تا از درون دولت و از درون وزارت بهداشت سند حقانیت گفتههای کسانی که در طول دو سال اخیر مظلومانه نقد کردند و زشتی و تندی شنیدند و حتی پیه تبعید و تحقیر را به جان خریدند از درون دولت و از درون دستگاه متولی سلامت مردم و مجری طرح تحول سلامت بیرون بیاید؛ همانها که گفته بودند طرح تحول سلامت به ارتقای سلامت جامعه کمکی نخواهد کرد و در واقع فقط و فقط تزریق پول است به بخش درمان و لاغیر؛ اما حالا منتقدان گوشهای نشستند و زبان گویای آنها؛ معلمان و کارگران و پرستاران و گرسنگان و بیکاران و بازنشستگان و آمارهای رسمی نهادهای رسمی شدهاند که وخامت اوضاع سلامت کشور را تشریح میکنند. واقعاً که زمان حلال دردهاست و اگرچه میتواند متاسفانه از بین برندهی منابع یک کشور نیز باشد.
به نظر میرسد حال که دولت روحانی تمام اهداف و وعدههای داده شده به مردم در سال ۹۲ از اشتغال گرفته تا جبران قدرت خرید مردم و اختصاص یارانهی تولید و … را فدای اجرای این طرح کرده است؛ دست کم میتواند برای اینکه علم مدیریت نظام سلامت به تکامل بیشتر برسد به ادامهی این طرح ادامه دهد تا در ابعاد واقعی و در نه در حد یک طرح نیمه تمام و در ابعاد چند ده میلیارد دلاری ابعاد خسارتبار این طرح برای متخصصین اقتصاد سلامت در جای جای دنیا مشخص شود تا یکبار برای همیشه برای دولتها و ملتهای دنیا هزینهی اجرای یک طرح بدون گایدلاین و بدون سطح بندی خدمات و بدون مدیریت تکنولوژی سلامت مشخص و عبرت آموز شود؛ که این تداوم در اجرای طرح تحول سلامت را بزرگترین خدمتی میدانم که به نظرم دولت آقای روحانی میتواند به پیشرفت علم اقتصاد سلامت در دنیا کند.
برای تداوم و کامل شدن طرح تحول سلامت به اعتقاد بنده تنها یک گام تا تحقق همهی اهداف مجریان طرح تحول مانده که آن هم به دست گرفتن بیمهی تأمین اجتماعی … نمیدانم اخباری که این روزها در محافل خصوصی و بعضاً رسانهای در مورد تلاش دستهایی پشت پرده از دولت برای متقاعد کردن مجلس در تصویب قانونی برای حذف سازمان تأمین اجتماعی از زیر مجموعهی یک وزیر و اختصاص آن به وزارت بهداشت واقعیت دارد یا نه؟! که اگر چنین امری واقعیت داشته باشد، باید گفت که اگر احمدینژاد اعتبار خود را با قانون هر فرزند یک میلیون تومان و ساخت سد گتوند و صدها اقدامی از این دست به افول نهاد، اما روحانی تنها یک اشتباه کرد؛ تن دادن به اجرای اینچنینی طرح تحول سلامت و گیر کردن در باتلاقی که خلاصی از آن میسر نیست.
بله قطعاً تاریخ هر آنچه از اشتباهات ریز و درشت احمدینژاد بنویسد در مورد روحانی قطعاً خواهد نوشت که رییس جمهوری بود که تن به اجرای طرحی داد که در عصر ارتباطات و دانش و مدیریت، با هیچ منطقی به لحاظ علمی و عقلانی سازگار نبود، طرحی که در قبال رضایت اندکی از مردم و حل بخش اندکی از مشکلات مردم؛ فوج فوج تودههای مردم را از او دور کرد، قطعاً آیندگان برای آقای روحانی و مغز متفکر سازمان مدیریت و برنامهریزی وی خواهند نوشت که در قرن بیست و یک اینان کسانی بودند که دهها هزار میلیارد تومان از اعتبارات کشور را صرف اجرای طرحی بدون گاید لاین، طرحی بدون سطحبندی خدمات، طرحی بدون مدیریت تکنولوژی سلامت و … کردند، قطعاً به نام آقای روحانی خواهند نوشت که ایشان رییس دولتی بودند که دهها هزار میلیارد تومان از سرمایهی ملی این کشور را صرف اجرای طرحی کردند که مکانیسم پرداخت آن فی فور سرویس بوده که تمام دنیا به نادرست بودنش چند دهه قبل پی برده بودند.
قطعاً خواهند نوشت که روحانی رییسجمهوری بود که برای اجرای چنین طرح بدون پشتوانهی علمی، حاضر شد به نامهی دهها هزار پرستار و پنج اقتصاددان برتر ایران و اعتراضات سنگین کارشناسان اقتصاد سلامت و …. پاسخ ندهد، او رییس جمهوری بود که برای اجرای این طرح عجیب الخلقه حاضر شد آنقدر در تنگنای بودجه قرار بگیرد که باتوم خوردن معلمان ناراضی را ببیند و دم بر نیاورد، اما به تداوم این طرح تن بدهد؛ قطعاً در تاریخ خواهند نوشد که روحانی مرد خوبی بود، او آنقدر مرد خوبی بود که حاضر شد قیمت نان فقرا را دو برابر کند اما داروی آنها را ارزان کند… واقعاً روحانی مرد خوبی بود…
انتهای پیام
به نظر ميرسد همه اين بي انصافي ها به خاطر اين است كه يك نفر حرف منطقي ميزند كه حقي كه كارگر سي سال براي درمانش ميدهد بايد در درمان هزينه كرد نه در تجارت
با سلام و احترام ، اميددارم در اين سايت انصاف مدار اين كامنت نيز در پاسخ به نگارنده مقاله فوق درج گردد { اگر فرد بيپولي بوديد و عزيزتان در سال ٩١ سرطان داشت ، دقيقا ميفهميديد تحول سلامت يعني چه
اگر بيپول بوديد و مادر عزيزتان جراحي قلب اورژانسي پيدا ميكرد و حالا مراجعه ميكرديد متوجه خدمت طرح تحول به مردم بي بضاعت مي شديد و . . }
و متوجه بي انصافي خودتان ميشديد . (336219)
پیشگیری بیماریهای قلبی و سرطان هم باید جزو این طرح می بود که نیست گویا همهومنظر هستیم بیماری قلبی و سرطان به سراغمان بیاید تاربا پول یارانه ها و مالیات ها که از جیب همین مردم است نسبت به درمان اقدام کنیم.
کاش دولت بیشتر از اینها به اشتغال می پرداخت متاسفانه تممام دعواهای جامعه ی پزشکی شده افزاش دست مزدها ؛ اینها طوری صحبت می کنند که انگار نمی دانند دولت در بحران مالی هست و مردم در سختی و دشواری زندگی می کنند؛ دو روز پیش یکی از اشنایان برای سونوگرافی غربالگری رفته بود یک مرکز رادیولوژی ؛ از ایشون سیصدد هزارتومان درخواست شده بود؛ دوست داشتم که آقای پزشک مدافع طرح تحول سلامت پاسخ می دادند که جوابگوی این کارگران و مردمی که روزمره می روند برای درمان سرپایی چه کسی هست؟ بندده ی خدا می گفت حدود پناه نفر د ر سونوگرافی نشسته بودند اگر از هرکدام متوسط صد تومان بگیرند می شود روزی پنج میلون به جز درآمدی که از بیمه ها می گیرند؟ هر مریض را هم حداکثر پنج الی شش دقیقه می دیدند؟ واقعا ایا اینها انصاف هست؟ مگر این کشور چقدر توان دارد که بخواهد همه ی امکانات و پولش را برای درمان بگذارد