سخنی با استاد دکتر سروش

دکتر جلال جلالی‌زاده، نماینده‌ی اهل سنت مجلس ششم در یادداشتی به نظریه‌ی رویاهای دکتر عبدالکریم سروش پرداخت.

به گزارش انصاف نیوز، جلالی‌زاده نوشت:

انتقاد و یا پاسخ به استاد عرفان و اخلاق و یا متفکر و متکلم بزرگ چیزی از شان و جایگاه ایشان نمی‌کاهد همانگونه که رویا پردازی‌های ایشان درباره‌ی کلام خدا وند از اعتبار وحیانی بودن آن نمی‌کاهد.

کاش دکتر سروش وارد حیطه‌ی مسایل قرآنی و وحیانی و نبوی نمی‌شد و بیشتر درباره‌ی مسایل کلامی جدید و تبیین قرآن پهلوی گفتار مولانا و احیای علوم الدین امام غزالی قلم می‌زد تا امروز مورد انتقاد شاگردانش قرار نمی‌گرفت.

قبلا چند بار افرادی به من پیشنهاد دادند که مطلبی دراین باره بنگارم اما حرمت حریم استاد و محبوبیت فکر و نظر ایشان اجازه نمی‌داد که زبان الکن و قلم ناقص خود را به کار گیرم و به پاسخ گویی بپردازم.

اما چون در جامعه‌ی ما اینگونه بیانات به جای تثبیت حقایق به آشفته کردن اذهان و خراشیدن گونه‌ی ارواح کمک می‌نماید لازم دیدم چند نکته‌ای را به سان حاشیه بر جامه‌ی آثارش آویزان نمایم.

در تجربه‌ی نبوی که افزایش عمر پیامبر را موجب افزایش قرآن می‌داند باید گفت: از دو حال خارج نیست یا به قدرت و علم خداوند مطمئن نیست که از الیوم اکملت لکم دینکم مهر ختم برنامه نهاده شد. و از سوی دیگر برعکس کلام ایشان اگر پیامبر عمر بیشتر می‌داشت قرآن کمتر می‌شد زیرا هرچه مسایل عبادی و روز مره بیشتر و به حد تواتر می‌رسید قرآن مجمل‌تر و کلی‌تر می‌شد مانند بحث نماز که آیات آن مجمل است.

در بحث رویاهای پیامبر (ص) و لفظ از جانب پیامبر بودن باید گفت این حرف جدیدی نیست. این قول به امام ابوحنیفه نسبت داده شده که معنا از جانب خداوند و لفظ از جانب پیامبر است که بعدا از قول خود رجوع کرد.

در مباحث دیگر بی دلیل بودن این سخنان چنان روشن است که نیازی به استدلال نیست. وحی حالت رویایی هم دارد اما رویایی صادقه یک چهلم نبوت است نه همه‌ی آن و از سوی دیگر کتاب‌های سیره و علوم قرآنی حالات گوناگون پیامبر را در هنگام نزول وحی در حالت بیداری و خواب و در حالت تکلم خداوند بیان کرده‌اند که نیازی به بیان این مطالب نیست. حد اقل می‌توان گفت حدیث قدسی چنین است نه قرآن.

از سوی دیگر شاید سخنان استاد دکتر سروش برای جامعه‌ی روشنفکری اهل تشیع تازگی داشته باشد اما جامعه‌ی فکری و کلامی اهل سنت قرن‌هاست که چنین تجاربی را پشت سر گذرانده و تکرار این مسایل هیچ تازگی برای آنان ندارد.

نگاهی به کلمات وحی، حالات مختلف وحی، نزول جبرئیل، انزال، تنزیل، قل، تکلیم و خطاب‌ها، جدال‌ها و عتاب‌ها دلیل بر اثبات دیدگاه‌های مخالف ایشان است.

انتهای پیام