این راهش نیست! | پاسخ مجتبی لطفی به رییس جدید بسیج رسانه

حجت الاسلام مجتبی لطفی، از شاگردان و مسئولان دفتر مرحوم آیت الله منتظری در یادداشتی با عنوان «این راهش نیست!» درباره‌ی مصاحبه‌ی اخیر انصاف نیوز با عباس محمدیان رییس جدید بسیج رسانه نوشت:

عباس محمدیان رییس بسیج رسانه به انصاف نیوز می‌گوید: «اکثر رسانه‌ها را که نگاه کنید اولویت‌شان، اولویت‌های اقتصادی و غیره است. یعنی اولویت‌ها جابجا شده است و معنویت جامعه به فراموشی سپرده شده است. کدام رسانه است که هر هفته یک شهید را معرفی کند؟ اولویت کدام رسانه این مسائل است؟ کاغذ گران شد،‌ صفحه‌ی شهدا حذف شد! پس مشخص است که رسانه‌ها در معنویت کم‌کاری کردند.»

جناب محمدیان درمورد کم‌کاری رسانه‌ها در تبیین ولایت گفت: «شما اگر به سراغ یک جوان دهه‌ی هشتادی بروید و از او بپرسید ولایت فقیه چیست، آیا می‌تواند به این سوال پاسخ دهد؟ آیا ما توانستیم احساس نیاز به ولایت را برای جامعه تشریح کنیم؟ این کار را نکردیم. الان ارتباط اکثر جوان‌های ما با این فلسفه و جایگاه کم‌رنگ شده است.».

۱. در باره ایجاد معنویت در جامعه همین یک نکته کافی است که معنویت، گزاره ای نیست که بتوان با قدرت رسانه آن را به تنهایی ایجاد کرد. در آموزه‌های همه‌ی ادیان، ابلاغ نرم‌های معنوی و اخلاقی با زبان و کلام تنها درصد کمی از اثر را به خود اختصاص داده است. عمل‌گرایی در این خصوص به ویژه از ناحیه مدعیان معنویت و اخلاق در یک جامعه‌ای که حکومت دینی نام دارد، به مراتب از زبان رسانه و سفارش و تبلیغ، کارکرد دارد. این‌که امام صادق می‌فرماید: «مایه زینت ما باشید و نه مایه زشتی»! یا «کونوا دعاه الناس بغیر السنتهم»، یعنی با غیر زبانتان مردم را دعوت نمایید؛ در همین راستا می‌باشد.

مدعیان جبهه انقلابی و خودی، با سر در گریبان خود فرو بردن باید پاسخ دهند که با این همه مراکز فرهنگی گوناگون با صرف بودجه‌های هنگفت، و هم‌چنین دارا بودن دهلیز‌های مدیریتی در بخش های مختلف حکمرانی، چه نقشی در معنوی نشدن جامعه بازی کردند؟ زیرا در آموزه‌های دینی آمده است: «الناس علی دین ملوکهم»، یا آمده است: مردم در خلقیات، به حاکمان بیشتر شبیه هستند تا به پدرانشان!

ساده‌انگاری است که مسأله را چنان تقلیل دهیم که با معرفی یک شهید در هفته و مانند آن، بتوان جامعه‌ای معنوی ساخت! همان موضوعات اقتصادی که رئیس بسیج رسانه پرداختن به آن‌را دارای اولویت نمی‌داند، در بطن خود فقر را نهاده است و فقری که به تعبیر پیامبر: «الفقر موت الاکبر»، و از امام علی(ع): «الفقر منقصه للدین»! یا: «من لا معاش له لا معاد له»، در توصیف آن امده است که نشان دهنده‌ی زایش فلاکت معنوی و دینی در پی فلاکت اقتصادی است.

۲. برای جا انداختن ولایت فقیه نیز به همین موازات، مردم را نمی­‌توان با رسانه و تبلیغ مجاب و علاقه‌مند کرد. ولایت در وهله‌ی اول باید محبوبیت و رضایت مردم را اصل مهم حکمرانی بداند. حضرت ابراهیم پس از تحمل آن همه سختی، این دعا را در باره‌ی خاندانش می‌کند: خدایا! دلهای مردم را به سوی فرزندان من روانه گردان (ابرهیم، آیه ۳۷). امام سجاد در دعای امین الله فرموده است: خدایا! مرا محبوب در زمین و آسمان قرار ده! مرحوم آیت‌الله صانعی می­‌گفت: اینکه دعا می‌کنند تا محبوب مردم باشند معنایش این است که خود نیز چنان عمل کنند که مردم به سویشان رغبت یابند.

راهش این است که ولایت با عملکرد خود محبوب دل مردم شود. حالا اگر حاکمی یا حتی ملازمان، تریبون داران و منصوبان او در عمل برای مردم و رضایت آنان تره هم خرد نکنند و در عمل مردم را به سان رمه بدانند که اینان چوپان آنان هستند؛ هرچه با قدرت رسانه در تبیین فلسفه‌ی آن کوشیده شود، به یقین، نیاز و رغبت به آن ایجاد نخواهد شد.

پرسش اساسی این است که، بنابر این، رسالت رسانه در اینجا چیست؟

در پاسخ باید گفت: اگر این برادر تبیین ولایت برایشان از اقتصاد و فقر روز افزون اولویت بیشتری دارد، با رسانه باید بتواند بدون ترس یا چشمداشت، و پرهیز از تمجیدهای ملال آور، علل و عوامل مثبت و منفی، اعم از آشکار و پنهان در این حوزه معنویت و محبوبیت ولایت را دلسوزانه به مقامات منتقل کند و بسان آیینه‌ای شفاف در مقابل با نهاد رهبری قرار گیرد.

رهبری در حاکمیت دینی از علی(ع) برتر نیست، زیرا فرمود: “به من مشورت دهید، و با من بسان سلاطین و جباران سخن نگویید، همانا من از خطا مصون نیستم”

انتهای پیام