این همه برانگیختگی از افشای ستم اسرائیل؟ | احمد زیدآبادی

تلاش آقای زید آبادی برای تبدیل مساله ی اصل مشروع بودن مصاحبه به مساله ی جدید اصولگرایان “میانه رو” مراقب تندرو ها باشند، تقریبا مشابه سیاست اسراییل در تبدیل مساله ی مشروع بودن تشکیل آن به مساله ی اختلاف افکنی بین مسلمانان است.
به نظرم آقای زید آبادی باهوش تر از آن است که نفهمد اعتراض افراد معترض، به خوب یا بد بودن محتوای مصاحبه نیست. آقای زید آبادی حتما درک می کند که معنای مصاحبه با یک شهروند قانونی اسراییل، ولو آن که در آن مصاحبه اسراییل لجن مال هم شده باشد، به طور ضمنی بازکردن راهی ولو بسیار ضعیف برای عادی سازی ذهنی به رسمیت شناختن موجودیت رژیمی به نام اسراییل است. گذشته از آن که فرد مورد مصاحبه نیز دارای سوابقی بسیار ویژه در سرویس امنیتی اسراییلی است.
بهتر است آقای زیدآبادی در این گونه مواقع برای توجیه ضمنی این مشروع سازی، ظاهر ضد استکباری نگیرند، چون لباسی است که به تن ایشان زار می زند. در حقیقت، مشکل امثال آقای زید آبادی، همین بوی گند نفاق ایشان است. ایشان مثل کسی است که در ابتدا برای اعتماد سازی زیارت عاشورا بخواند و در انتهای دعا، اصحاب کربلا را نفرین نماید.
اگر از این دفاع منافقانه ی آقای زید آبادی بگذریم، من مصاحبه را در مجموع مثبت ارزیابی می کنم! این مصاحبه دارای نکات مثبت و منفیست. نکته ی منفی آن، آماده سازی ضمنی ذهن مخاطب/مخاطبین برای شناسایی اسراییل به عنوان یک رژیم مشروع است. نکته ی مثبت آن، ارایه ی یک تصویر از ذهنیت خود مردم درون رژیم جعلی اسراییل نسبت به اسراییل است. به نظر من، این تصویر جدید است و بد نیست که مخاطب کنجکاو ایرانی، از آن زاویه نیز مطلع باشد.