مسیر مبهم درآمد خانواده های ایرانی
جهانصنعت نوشت: احسان خاندوزی پیش از اینکه وزیر اقتصاد شود یک چهره متوسط دانشگاهی بود که البته با کمک برخی از نهادهای طرفدار اقتصاد نهادگرا به یک سخنران عمومیتر تبدیل شد و هرگز در ذهن خویش اندازه تنگناهای اقتصاد ایران را یک جا تصور نکرده بود. او که توانسته بود رییس دولت سیزدهم را متقاعد کند برنامه کارآمد برای حل مسائل اقتصاد کلان دارد حالا در آستانه یکسالگی فعالیت خود در دولت جز چند تصمیم که با روح کلی ادعای دولت مردمی بیشتر سازگار است تا برنامهای برای اقتصاد کلان در این یک سال تازهسپریشده نتوانسته است نشانی از یک وزیر اقتصاد دانا و توانا برای حل مسائل کلان اقتصاد ارائه دهد. چرا چنین است؟ واقعیت این است که اقتصاد ایران در این سالهای تازهسپریشده در چند چاه بزرگ افتاده که بزرگترین و عمیقترین آنها چاه تورم فزاینده است که حالا انگار در نرخ بین ۳۵ تا ۴۰ درصد در سال به اقتصاد ایران چسبیده است. چاه بزرگ دیگر نرخ منفی و یخبندان سرمایهگذاری است که راه ورود سرمایه از هر سه مسیر شناخته شده را بسته است. احسان خاندوزی اما شاید درستترین نکتهای که در این یک سال بر زبان آورده این است که «درآمد خانوادهها مسیر گنگی را طی میکند» این یک واقعیت تلخ است که اکثریت ایرانیان از نظر اینکه بدانند درآمد آنها از محل فروش مزد یا محصول یا به کارگیری سرمایه مالی با کدام رخدادهای به بیراهه کشنده روبهرو است خبری ندارند. شهروندان ایرانی به دلیل برخی رخدادهای سیاست خارجی و نیز فقدان برنامه از پیش اندیشیده برای عبور از تحریم با رخدادهایی روبهرو شدهاند که کار را برای ادامه زندگی عادی هم دشوار کرده است و اتفاقا در این بخش وزیر اقتصاد نیز نقش و سهم دارد. بهطور مثال این حرف چند روز پیش وزیر اقتصاد را به یاد بیاوریم که با صراحت گفت ما میدانستیم افزایش ده درصدی افزایش مزد و حقوقها برای بازنشستگان نمیتواند هزینه زندگی رو به صعود را پرکند اما فکر کردیم با این کار جلوی افزایش تورم را بگیریم. دقت در این حرف و سایر سخنان وزیر اقتصاد نشان میدهد او به هر شکل متوجه شده که نرخ فزاینده تورم چاه بزرگ درآمد ایرانیان است اما هنگامی که میخواهد نسخه بپیچد پزشک عمومی میشود و به «تسهیلگری دولت» و دادن «اختیارات به مدیران استانی بانکها» و راهحلهای عجیب دیگر اشاره میکند. وزیر اقتصاد نیک میداند اگر کشورداری نرخ تورم بالا شده و این نرخ بالا میرود که در ذات اقتصاد ایران جای بگیرد دلیل اول و آخرش تزریق نقدینگی بیپشتوانه است و این نیز به نوع تامین درآمد برای منابع بودجه و سیاستهای دستوری برای بازار پول برمیگردد و همه اینها به تحریم و کاهش درآمد دولت از منبع صادرات نفت سنجاق شده است و متاسفانه وزیر اقتصاد در این باره کمتر میگوید.
انتهای پیام