کنعانی، فعال اصولگرا: حاضرم با آقای اژه ای درباره جرم سیاسی مناظره کنم

اعتماد نوشت: یک فعال سیاسی اصولگرا گفت: مساله ما این است که نمی‌خواهیم با هم گفت‌وگو کنیم من حاضرم گفت‌وگو و مناظره سیاسی بگذارم، آقای اژه‌ای هم بیایند و در موضوع جرم سیاسی صحبت کنیم.

حسین کنعانی مقدم فعال سیاسی اصولگرا، در پاسخ به این سوال که آقای اژه‌ای فراخوان گفت‌وگو را مطرح کردند با توجه به اینکه در سال‌های گذشته طرح گفت‌وگو و آشتی ملی مطرح شد؛ ولی برخی از اشخاص که در موضع قدرت بودند گفتند نیازی به این گفت‌وگو نیست تحلیل شما از این موضوع چیست، گفت: این مساله گفت‌وگوی ملی بیشتر یک تعارف سیاسی است. تحقق این مساله از طریق آقای اژه‌ای ممکن نیست چون وظیفه تشکیلات سیاسی و احزاب است که برای ایجاد وحدت و انسجام باید پیش قدم شوند.

به گزارش ایلنا، بخش هایی از گفت و گوی کنعانی مقدم را در ادامه می خوانید:

*اگر ایشان هم در مقام متهم بود می‌توانستند چنین پیشنهادی ارائه کرده و در مورد علت مسائل اخیر صحبت کند تا افکار عمومی روشن شود. حالا در شورای انقلاب فرهنگی و دولت طرح گفت‌وگوی ملی را مطرح کردند اما نباید گفت‌وگوی ملی دولتی شود و مجموعه دولت بیاید این طرح را راه بیندازد این موضوع کاملا اشتباه است. بلکه باید یک اتاق فکر و فضای مناظره برای احزاب ایجاد شود.

*در گذشته که آقای خاتمی بحث آشتی ملی را مطرح کرد، من مخالف این طرح بودم. معتقدم ما با جریانات سیاسی قهر نیستیم، مساله ما این است که نمی‌خواهیم با هم گفت‌وگو کنیم. من حاضرم گفت‌وگو و مناظره سیاسی بگذارم، آقای اژه‌ای هم بیایند و در موضوع جرم سیاسی صحبت کنیم. این مناظرات می‌تواند راه برون رفت از این بحران‌های سیاسی باشد.

*کسانی که پیش شرط تعیین می‌کنند یعنی دنبال گفت‌وگو نیستند باید گفت‌وگو شکل بگیرد و اگر در آنجا قولی داده شود و به آن عمل نشود، پیش شرط مذاکره می‌شود. قرار نیست آقای اژه‌ای به عنوان رئیس قوه قضاییه پاسخگوی قوه مجریه و مقننه باشد. زیرا در مسائل اخیر هر سه قوه باید به دلیل مسئولیتی که دارند، پاسخگو باشند.

*اینکه چرا فقط در مقاطع بحرانی این موضوع را مطرح می‌کنیم به علت این است که مدیران ما مدیران بحران هستند و فقط در هنگام بحران فکر تصمیم‌گیری و اقدام می‌افتند و هیچ وقت در زمان غیر بحران نمی‌توانند تصمیم درستی اتخاذ کنند.

*ما درباره مسائل مهمی چون مسئله هسته‌ای با ۵ + ۱ مذاکره می‌کنیم که گاه به نتیجه رسیده و گاه متوقف شده است. در داخل کشور هم باید امکان گفت‌وگوی جناح‌های مختلف فراهم باشد و افکار عمومی در جریان این گفت و شنودها باشند زمانی که مردم اظهار نظر می‌کنند همین تضمین ادامه مذاکره است.