شنبه‌‌ای که کارساز نشد

امید کاجیان، روزنامه‌نگار در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز با عنوان «شنبه‌‌ای که کارساز نشد» نوشت:

آن شنبه خیلی وقت است که آمد. شنبه‌ی تهدیدآمیزی که قرار بود حرکت اجتماعی بخش از زنان ایران را که بدون حجاب در خیابان‌ها می‌آیند با فشار و شناسایی و جریمه‌ها متوقف کنند و بعد از آن شنبه، شنبه‌های خیلی زیاد دیگری آمدند اما آنها که می‌خواستند از  تهدید نهراسیدند و ادامه دادند، هزینه‌هایش را هم به جان خریدند،  کافه‌ها و رستوران‌ها و اماکن بسیاری حتی پل عابر پیاده پلمب شدند.

خیلی‌ها جریمه‌های آنچنانی پرداختند. چه سلبریتی‌هایی که دادگاهی نشدند اما روز به روز برتعدادشان افزوده شد و حالا از سوپراستارهای سینما تا این گروه از زنان، مخالفت خود را با وضع موجود با برداشتن روسری از سر ادامه دادند، محرومیت‌های اجتماعی، سطل ماست کوفتن‌ها برسرشان، تهدید به گردن شکستن‌ها، دعواها و کاسه‌داغ‌ترازآش‌شدن‌های آمران به معروف و تقابل هایی که امروز در سطح شهر میبینیم، رزمایش‌هایی که تحت موضوع حجاب و عفاف به پا می شود، نطق‌های عتاب‌آمیز و تهدیدات از تریبونهای خاص، به تکاپو افتادن‌های مجلس برای به پا کردن طرحی علیه بی حجابی و هزاران اتفاق دیگر که در آینده رخ خواهدداد تا به امروز کارساز نبوده و همچنان حرکت اعتراضی و مطالبه بخشی از زنان برای تغییرات شرایط اجتماعی ادامه دارد.

نادیده گرفته شدن و یا محروم کردن هنرمندان زنی که کشف حجاب کردن و یا ارعاب و تهدیدهای دیگری که تا امروز به کارگرفته شدند هیچ کدام  جواب ندادند. روند با ورود گرما به کشور وارد مرحله جدیدی شده است و به نظر می‌آید برنامه‌های دوطرف برای تقابل هم همینطور.

چه بسا سختگیری‌های بیشتر و احکامی مانند کار در غسالخانه و حبس هم در کار است و چه بسا برنامه‌های جدی‌تری برای توقف این جریان وجود دارد.

فاصله‌های یک جریان خاص و این گروه از زنان هر باربیشتر می شود. برخلاف عده ای که معتقدند مسئولان با حذف مواردی مانند گشت ارشاد وضعیت امروز را پذیرفته و به صورت ناملموس به آن تن داده است، اما تداوم اصرارها و سخنان در تریبون‌ها و برخی احکام نشان می‌دهد که اعمال فشارها به طریق دیگری ادامه دارد و هدف نه پذیرفتن بلکه حذف این جریان به هر طریقی است و چه بسا آینده دستخوش اعمال جدیدی باشیم.

اما به نظر می‌آید متوسل شدن شدیدتر به زور فقط به تنهاتر شدن جریان تندرو و هوادارانش و از سویی به فضای نامطلوب داخلی در کشور نیز می‌انجامد و نتیجه‌اش تنها افزون شدن بر التهابات جامعه و ایجاد شرایط خاص در کشور است.

لجاجت بر ادامه دادن روند گذشته موضوعی نیست که قطعا بتوان آن را نتیجه‌بخش دانست جز اینکه تقابل‌های مردم بر مردم و دولت با مردم را بیشتر می‌کند. بهترین راه، پذیرش همدیگر و زیستن کنار هم است بدون تهدید، بدون فشار.

انتهای پیام