اینجا زنان فوتسال میکنند در غیاب مردان
اولین تجربه خبرنگار انصاف نیوز از ورزشگاه
زهرا شاهسوند، خبرنگار ورزشی انصاف نیوز: وقتی ساعت پنج صبح از خواب بیدار شدم به خودم گفتم امروز فرصت استثنایی دارم و باید به ورزشگاه بروم. خیلی هیجان داشتم چون تا به حال فوتسالی را از نزدیک ندیده بودم بهویژه فوتسال زنان.
همهی وسایلم را برای رفتن آماده کردم. از طرفی دوست نداشتم بروم چون میترسیدم از اینکه مسخرهام کنند و بگویند تو را چه به فوتبال! ولی ندایی این مواقع میگوید: همیشه این فرصت خوب وجود ندارد، نترس!
ده دقیقه زودتر به دفتر رسیدم. پس از ده دقیقه اسنپ گرفتم؛ البته مسیر ورزشگاه در منطقهی یافت آباد، در جنوب تهران، بر روی نقشه پیدا نمیشد. سوار ماشین شدم. حرکت کرد! راننده بهخاطر مسیر بد ورزشگاه چند بار اشتباه رفت. قرار بود که ساعت 11 ورزشگاه باشم ولی ساعت نزدیک 12 بود.
راننده گفت اینجا یک مدرسهی تیزهوشان است، اینجا میروید؟ لبخند زدم و گفتم: نه، ورزشکاه. پرسید ورزشکاری؟ گفتم نه. خبرنگار فوتبالم، آمدم برای تهیهی گزارش. تعجب کرد و گفت «چهقدر جالب توی این سن کم خبرنگارید!». فقط لبخند زدم و با سر حرفش را تأیید کردم.
بعد از کلی سردرگمی، خیره شدن به تابلوها، یک آتش نشانی دیدم. یادم افتاد در آدرس نوشته بود ورزشگاه کنار آتش نشانی است. پیاده شدم. چند دقیقه نگذشته بود که عکاس هم رسید و باهم به داخل ورزشگاه رفتیم.
اول فکر میکردم که یک ورزشگاه بزرگ و مجهزی است ولی برخلاف تصورم یک سالن ورزشی کوچک در یک مکان نه چندان خوب بود.
به دفتر مدیریت رفتیم و به خانمی که انگار سرپرست آنجا بود، گفتم که خبرنگار ورزشی و عکاس انصاف نیوز هستیم. چطوری میتوانیم بازی را ببینیم؟ کارت خواست، نداشتم اما از آنجایی که تلفنی با او در تماس بودم، شناخت و راهمان داد.
وقتی به داخل سالن رفتم نیمهی دوم بازی بود، کمی به اطراف نگاه کردم و به سمت سکوها رفتم تا بنشینم ولی تماشاچی نداشت!
عکاس شروع کرد به عکاسی. من هم شروع کردم به ادامهی گرفتن ویدیو. در راه، چند ویدیو گرفته بودم و روی اینستا و تلگرام انصاف گذاشته بودم.
داشتم فیلم میگرفتم، حتی دو تا کوتاه روی اینستا گذاشته بودم که خانمی آمد و به آرامی گفت اجازهی ویدیو گرفتن ندارم. پرسید که کی هستم؟ من هم با اعتماد به نفس جواب دادم: خبرنگار ورزشی فلان جا. چیزی نگفت و رفت.
چیز جالبی که دیدم حضور دو مرد روی سکو در سالن بود و چون نیمه دوم رسیده بودم، از آنها پرسیدم: بازی چند چند است؟ یکی از آنها گفت: 3-2 به سود صنعت نفت طلاییه.
قرمزها صنعت نفت و زنجانیها آبی پوش بودند.
نکتهی جالب این دو آقا این بود که وقتی بازیکنی گل میزد واکنشی نشان نمیدادند ولی اگر بازیکنی به زمین میافتاد، چهرههایشان نگران میشد.
بازی 4 بر 2 به سود صنعت نفت طلاییه تمام شد. بازیکنان به هم دست دادند و بعد عکس یادگاری گرفتند. هیچ خبرنگار دیگری به جز من آنجا نبود. البته به غیر از عکاس ما، یک عکاس مرد هم در سالن بود.
# به فوتبال آقایان که نمیرسد
بعد از بازی با چند نفری مصاحبه کردم. اول با همان دو آقایی که برایم جالب بودند. گفتم: میتوانم با شما مصاحبه کنم؟ فقط یکی از آنها نظرش مثبت بود. بالافاصله گفتم: نظرتان راجع به بازی چیست؟ و طرفدار کدام تیم هستید؟
گفت: «ما از آتش نشانی آمدهایم و طرفدار هیچکدام. فقط برای این آمدیم که اگر کسی مصدوم شد به وضعیتش رسیدگی کنیم. شرایط بازی هم بد نبود ولی به فوتبال آقایان که نمیرسد».
# خبرنگار بیاید و تلویریون نشان بدهد
بعد به سراغ خانم رضازاده، سرمربی صنعت نفت طلاییه رفتم که برای حضور در بازی با او هماهنگ کرده بودم. از او خواستم دربارهی شرایط بازی و ورزش زنان نظرش را بگوید. گفت: «بازی خوبی بود و از تیمم راضی هستم. تیم حریف هم با توجه به تغییراتی که داشته، خوب بازی کرد. متاسفانه تبلیغات خیلی کم است و چون باشگاهمان تازه شکل گرفته و یک سری کارها، از اول داریم شروع میکنیم. وقتی اسپانسر و تماشاچیان آقا به ورزشگاه بیایند قضیه فرق میکند و جدیتر میشود».
رضازاده همچنین گفت: «تا ورزش زنان دیده نشود هیچ تغییری در آن احساس نمیشود. فقط باید از آن بالا یکی اجازه بدهد که ورزش بانوان رسانهای بشود، خبرنگار بیاید و تلویریون نشان بدهد. همهی اینها باعث میشود که پیشرفت کنیم».
# زنانی که حتی بی دستمزد فوتبال بازی میکنند
با خانم یاری، سرمربی زنجان هم مصاحبه کردم. گفت: «من به تازگی سرمربی زنجان شدم و دو بازیکن جدید هم به تیم اضافه کردم. بچههای تیم حریف و سالن هم تغییر شرایط تیم را متوجه شدند. امروز چند موقعیت صد درصد داشتیم که با بیتجربگی گل نکردیم. هر چند در گذر زمان از نظر هماهنگی و تجربه قطعاً بهتر میشوند».
او همچنین دربارهی وضعیت فوتسال بانوان گفت: «امیدوارم اسپانسرهای لیگ برتر یک مقدار ارزش بیشتری برای بانوان قائل شوند و هر سالنی را پیشنهاد نکنند. به حمایتهای بیشتر مسوولین فوتبال نیازمندیم».
یاری بیشتر توضیح داد: «علاقهمندان زیادی در سراسر کشور داریم که عاشقانه فوتبال و فوتسال را با دستمزد پایین و حتی بدون دستمزد بازی میکنند!»
# بازیکن پرانرژی صنعت نفت
در آخر، بازیکن صنعت نفتی را دیدم که خیلی پر انرژی بود. درحال صحبت با خانم یاری بود. از او خوشم آمد و صمیمی گفتم: میتونم باهات مصاحبه کنم؟ او هم خیلی با انرژی و خندهرو قبول کرد.
– چند سالته؟
– بیست و هفتو
جا خوردم و گفتم: «اصلاً بهت نمیاد!»
خندید و گفت: «ورزش آدم رو جوون نگه میداره»
او هم مثل قبلیها از شرایط بازی زنجان گفت که خیلی بهتر شده و همچنین گفت باید حمایت بیشتری از ورزش زنان بهویژه فوتبال و فوتسال بشود.
انتهای پیام