«دیگر انگیزه لازم برای برگزاری کرسی‌های آزاد اندیشی وجود ندارد»
دبیر انجمن اسلامی دانشجویان راه امید دانشگاه اصفهان گفت: کرسی‌های آزاداندیشی در دانشگاه‌ها کم‌رنگ نشده‌اند، بلکه علاقه و انگیزه برای برگزاری برنامه‌ها کم‌رنگ شده‌اند و کرسی‌های آزاد اندیشی هم جز همین برنامه‌ها قرار می‌گیرد.
زهرا شفیعی پور در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا در خصوص دلائل کم‌رنگ شدن کرسی‌های آزاداندیشی در دانشگاه‌ها، اظهار کرد: یکی از دلایل مهم پررنگ بودن کرسی‌های آزاد اندیشی در گذشته، برنامه‌هایی بود که دو طیف متفاوت با نظرات متفاوت در مقابل هم قرار می‌گرفتند و به همین دلیل بار هیجانی چنین برنامه‌هایی بالا می‌رفت و اطلاعاتی که رد و بدل می‌شدند صرفاً جنبه علمی نداشتند و مخاطب ناخداگاه جذب می‌شد که این تقابل و تفاوت فکر را ببیند.
وی افزود: هم‌اکنون هم اگر کرسی‌های آزاد اندیشی با همین کیفیت در دانشگاه‌ها برگزار شود مخاطب آن از بسیاری از برنامه‌های دیگر بیشتر است. حقیقت امر این است که کرسی‌های آزاد اندیشی در دانشگاه‌ها کم‌رنگ نشده‌اند، بلکه علاقه و انگیزه برگزاری برنامه‌ها کم‌رنگ شده‌اند و کرسی‌های آزاداندیشی هم جز همین برنامه‌ها قرار می‌گیرد.
دبیر انجمن اسلامی دانشجویان راه امید دانشگاه اصفهان در پاسخ به این سوال که چرا این علاقه کم شده است، گفت: جواب این سوال بسیار ریشه‌ای و عمیق است. برنامه‌ها و فعالیت‌هایی که دانشجویان این همه سال برگزار می‌کردند و عقبه انگیزشی آن‌ها این قدر بالا بود و با تمام سختی‌ها کار می کردند و خیلی چیزها به چشمشان دیده نمی‌شد چر اکنون این‌گونه نیست؟ هم‌اکنون چندین سال است که جنبش دانشجویی به سمتی رفته است که انگیزه لازم را برای برگزاری این کرسی‌ها را ندارد.
شفیعی‌پور تصریح کرد: این بحث ناامیدی و بی‌انگیزگی باید ببینیم چیست که این قدر در دانشگاه در درجه اول و بعد در فعالیت‌های دانشجویی رخنه کرده است. پس کرسی‌های آزاداندیشی کم‌رنگ نشده‌اند بلکه فعالیت‌های دانشجویی در حال رفتن به سمت کم رنگ دیده شدن می‌رود. علاقه وجود دارد، اما انگیزه نیست به این معنا که دانشجو احساس می‌کند اگر وقتش را در این مسائل بگذارد آن نتیجه مطلوب را به دست نمی آورد.
وی گفت: بحث عدم انگیزه و ناامیدی مربوط به یک یا دو سال نیست و بحران عمیق‌تری وجود دارد. باید ببینیم شرایط و اتفاقات چه بوده است که طی چندین سال این قدر امیدها از بین رفته است که فعالان دانشجویی از کار کردن ناامید شده‌اند.
دبیر انجمن اسلامی دانشجویان راه امید دانشگاه اصفهان، گفت: متاسفانه میان دانشجویان یک سر درگمی وجود دارد. اصولا فعالیت دانشجویی می‌کنیم که امید باقی بماند و این امید متناسب با هر دوره‌ای باید وجود داشته باشد.
شفیعی‌پور خاطرنشان کرد: چیزی که از دانشجویان می‌شنویم این است که کار کنیم که چه چیزی به دست بیاوریم. بنابراین از فعالیت‌های گذشته خود هیچ نتیجه ملموسی نمی‌بینند. رخوت در دانشگاه‌ها به حدی رسیده است که دانشجویان انگیزه ندارند که آینده خود را بسازند. ریشه این عوامل طولانی است و باید بررسی شود و عوامل فرهنگی، اجتماعی و سیاسی هم به این مشکلات اضافه شده اند تا این پازل بی انگیزگی را تکمیل کنند.
انتهای پیام
