دکتر احمدی عزیز هم رفت

حجت الاسلام «هادی سروش» مدرس حوزه و دانشگاه، در یادداشتی درباره‌ی فوت حجت‌الاسلام والمسلمین «احمد احمدی»، نوشت:

جناب استاد حجت الاسلام و المسلمین دکتر احمدی عزیز هم رفت…. ای وای … عرصه‌ی ایمان و صداقت و دانش، این شخصیت دوست داشتنی را از دست داد…تسلیت …

او در سال ۱۳۳۶ به قم هجرت فرمود و از اواخر جلسات علمی آیت الله بروجردی بهرمند شد. اما در سال‌های اولیه‌ی طلبگی، خود را مجذوب درس اخلاق امام خمینی معرفی نمود. بعد از تبعید امام، برکات اخلاقی را در علامه طباطبائی جستجو کرد و یافت و چه یافتنی! او مانند دیگر شاگردان علامه طباطبایی در محضر استاد، تفسیر و اسفار و شفاء خواند. اما آنچه او را متمایز ساخت این بود که استاد احمدی با علامه محشور بود؛ تا جایی که در سفر درمانی که علامه به لندن داشت، مدتی را ایشان همراه و همیار بود… اوج حشر و نشر جناب دکتر احمدی با علامه را در این جمله ببینید که بارها می‌گفت: «من، از سالها است که با علامه طباطبائی زندگی می‌کنم.»

با اینکه از سال ۱۳۶۰ عضو مهم و موثر شورای انقلاب فرهنگی بود، اما در گرداب سیاسی‌کاری‌ها و باندبازی‌ها و یا جناح بندی‌ها، گرفتار نشد. در عین حال بر اساس آن تقوای باطنی‎اش از آنچه بعنوان «حق» تشخیص می‌داد ، دفاع می‌کرد و حاضر به عدول نبود. لذا در برابر جریان نفاق افکنِ «انحراف» مردانه ایستاد… و چه ایستادنی.

او بعد از جفاهایی که در حق مرحوم آیت الله هاشمی دید در دی ماه سال گذشته در محفل بزرگداشت ایشان در قم ، متواضعانه شرکت جست و در سراسر سخنرانی کوتاهش بر مظلومیت آقای هاشمی گریان بود. خدایش او را در جوار رحمتش و در جمع افاضل از علماء شیعه من السابقین و اللاحقین، جای دهد.

انتهای پیام