بررسی احتمالات صعود ایران از گروه بی

سیاوش خوشدل، عضو بخش تحلیلی انصاف نیوز در یادداشتی درباره‌ی احتمال صعود ایران از گروه بی جام جهانی 2018 روسیه، نوشت:

1- تساوی برابر اسپانیا و شکست برابر پرتغال:

در این حالت تیم ملی فوتبال ما 4 امتیازی است و پرتغال هم دست‌کم 4 امتیاز دارد. در این شرایط تفاضل گل ما در بهترین حالت صفر است و اگر قرار باشد از پرتغال بالاتر باشیم، پرتغال باید با اختلاف دو گل از مراکش شکست بخورد و در عین حال اسپانیا نیز مراکش را شکست دهد. اگر قرار باشد در این شرایط از اسپانیا بالاتر باشیم، اسپانیا باید در برابر مراکش امتیاز از دست بدهد. در عین حال، برای داشتن احتمال صعود در صورت بالاتر بودن از اسپانیا و پایین‌تر بودن از پرتغال، مراکش نیز باید در برابر پرتغال امتیاز از دست بدهد تا خود شرایط امتیازی بهتری از ایران نداشته باشد.

2- تساوی برابر پرتغال و شکست در برابر اسپانیا:

شرایط این حالت مانند حالت قبلی است. کافی است جای اسپانیا و پرتغال را عوض کنیم.

3- تساوی در برابر هر دو تیم پرتغال و اسپانیا:

در این حالت تیم ما 5 امتیازی است. در صورتی که اسپانیا و پرتغال نیز مراکش را شکست دهند، 5 امتیازی می‌شوند. در این شرایط قطعاً برتری از نظر تفاضل گل برای ما نخواهد بود. بنابراین یکی از این دو تیم باید مقابل مراکش امتیاز از دست بدهد، تا امکان صعود داشته باشیم. در غیر این صورت تنها در صورتی می‌توانیم از میان سه تیم 5 امتیازی، تیم صعودکننده باشیم که تساوی پرگلی همانند بازی دیشب در برابر یکی از دو تیم داشته‌باشیم و از طرف دیگر انتظار بکشیم که تیم دیگر مراکش را «یک-صفر» ببرد.

۴ و ۵- یک پیروزی و یک شکست در برابر دو تیم:

در این صورت قطعاً صعود می‌کنیم.

۶ و ۷- یک پیروزی و یک مساوی در برابر دو تیم:

در این صورت نیز طبیعتاً صعود می‌کنیم.

۸- پیروزی در برابر هر دو تیم:

در این صورت نیز طبیعتاً چاره‌ای جز صعود نداریم!

همان طور که می‌بینید شرایط محقّق شدن صعود به دور بعدی، هنوز سخت است. واقعیت این است که تساوی پریشب اسپانیا و پرتغال، هرچند به طور موقّت ما را صدرنشین گروه کرد، امّا احتمال صعود ما را قدری کم‌تر کرد. برد حدّاقلی ما برابر مراکش، باعث می‌شود که دو حالت نخست، در صورت برد اسپانیا یا پرتغال برابر دیگری هم با شرایط فعلی تفاوتی نمی‌داشت. ولی حالت سوم را در نظر بگیرید. اگر یکی از دو تیم اسپانیا یا پرتغال برده بود، قطعاً با دو تساوی صعود می‌کردیم، ولی حالا، نه لزوماً.

واقع‌بینی و سنجیدن اعداد، ما را ملزم می‌کند که فعلاً از همین صدرنشینی و امید به بازیهای خوب و کسب تجربه‌ی بازیکنان جوانمان در دو بازی بعدی لذّت ببریم.

رؤیاپردازی هم البته حقّ مسلّم ماست و بلکه وظیفه‌ی ماست. امّا باید زاویه‌ی رؤیا با واقعیت‌ها را حساب کنیم، تا مثل سال ۲۰۰۶ دچار توقّع بی‌جا نشویم.

انتهای پیام