در مورد «حادثه‌ی سیاه فیضیه»
حجت‌الاسلام هادی سروش درباره‌ی تجمع طلاب در فیضیه و حاشیه‌های آن نوشت: «حوادثی در روحانیت رخ میدهد که فقط موظفیم که طبق دستور اهل بیت (ع) در برابر مصائب بگوییم : “انا لله و انا الیه راجعون” !
در مقاله هفته پیش با عنوان ؛ اینچنین “روحانیم” آرزوست…. نوشتم:
[روزگارمان بسیار “غربیه” شده ، معروف ها ، تعریف شده ها رنگ باخته اند !.
امروز در میان روحانی یان ؛ یکی میگوید؛ اگر فلانی را قبول نداشته باشید مشرک هستید !
دیگری میگوید؛سوال از فلان مقام به زیر کشیدن عصمت انبیاء است!
ویا همو گوید؛
لواط وزنابکنیدولی به جناح اصولگرایی خیانت نکنید!
سومی میگوید؛بعثت خاتم انبیاء برای قدرت و ریاست بوده!
وشخص بعدی میگوید؛ اگرمیخواهیدحرف بزنیدازدانشگاه من!بیرون روید درحالیکه تاسیس و بناءاش توسط شخصیت دیگری از رجال حوزه بوده !
و…
جوان عزیز و برومند و پرسشگر ؛
حساب زید و عمر ها ، که خدای نخواسته آلوده به قدرت و… شده اند را ، از “روحانیتی” که شنیده ای و آرزویش را داری ، جدا بفرما.
والسلام.]
.
.
این مورد تلخ اخیر را به آن نمونه های بالا اضافه فرمایید ؛ .
.
متاسفم که در حوزه علمیه قم مدرسه ای بنام فیضیه ، که بدست فیض کاشانی تاسیس ، و بوسیله حاج شیخ عبدالکریم حائری نهادینه ، و با قیام امام خمینی جهانی شد … امروز به این وضع در آمده که دروغی را ترویج میکنند (استخرفرح) و به شخصیت نامداری که مراجع حوزه از او به نیکی نام بردند را مورد هجمه قرار میدهند و رئیس جمهور قانونی کشور را تهدید به قتل میکنند!»
انتهای پیام
