چند نمونه از سانسورهای عجیب صداوسیما برای بازیگران زن
امیرمهدی ژوله با انتشار تصویری از سریال «گنج مظفر» به کارگردانی مهران مدیری در اینستاگرام، درباره سانسورهای عجیب و غریب صداوسیما نوشت: «من از سال هشتاد و سه (كمربندها را ببنديم) تا سال نود و چهار (درحاشيه٢) در حال سريال نويسی برای تلويزيون (كمربندها، برره، باغ مظفر، مردهزار چهره، مرد دوهزارچهره،درحاشيه يك، در حاشيه دو) و نمايش خانگی (گنج مظفر،قهوه تلخ،شوخی كردم و عطسه) بودم.
انقدر خاطرات بامزه و تلخ از مواجهه با سانسور و مميزی تو اين سالها دارم كه ديدم حيفه براي شما تعريف نكنم. (توضيح اينكه هر قسمت سريال برای پخش به تلويزيون فرستاده ميشه، بعد از بازبينی برگه‌ای به عنوان موارد اشكال پخش به گروه برگردونده ميشه تا اصلاحات مورد نظر صورت بگيره)
قسمت اول :حجم خانمها
يكي از معضلات نمايش خانمها در تلويزيون علاوه بر حجاب كه عموما رعايت ميشه و آرايش كه حتی گاهی با تغيير رنگ تصوير هنگام نمايش اصلاح ميشه، تصور يا توهم مشخص بودن حجم بخشی از اندام اونها از زير لباسه. مثلا اين يك اصل پذيرفته شدست كه خانم های بازيگر بايد حتما زير پيراهنشون شلوار ضخيم بپوشن (توي سرما و گرما ) كه حجم پاشون معلوم نباشه. لباسهای گشاد و ضخيم هم كه يه رواله.
اما بامزه بود كه سر سريال برره يكي از اشكال پخشهايی كه براي ما اومد اين بود كه چرا حجم گوش شقايق دهقان از زير روسری معلومه!! (توجه كنيد گوش نه، حجم گوش)
و ما هيچ وقت نفهميده بوديم دوستان چه عنصر تحريك كننده‌ای توی حجم گوش يك بازيگر از زير روسري كشف كرده بودن يا وقتي به گوش فكر ميكردن دقيقا به چی فكر ميكردن.
يا مثلا قيافه مات و مبهوت سحر جعفری جوزانی يادم نميره وقتی توی سريال باغ مظفر بهش گفتن اشكال اومده كه چرا غبغب خانوم جوزانی معلومه. جدا از اينكه اساسا چي غبغب تحريك كننده ست، سحر جوزانی داشت دق ميكرد كه من با چهل كيلو وزن غبغبم كجا بود.
جدا از اينكه خانمها نميتونن توی سريالها سوت بزنن و جيغ بكشن و بلند بخندن و خيلی از شوخی ها رو بكنن، توی يكی از سريال‌هاي اخير اشكال پخش اومد كه خانمها خيار نخورن توی صحنه!»
انتهای پیام
