بازی با شورای امنیت
پرویز اسماعیلی معاون ارتباطات دفتر ریاست جمهوری در یادداشتی در روزنامه ایران، نوشت:
«1. مقامات دولت امریکا پس از تصدی ریاست دورهای شورای امنیت سازمان ملل متحد، عجولانه توسط «نیکی هیلی» نماینده دولت ایالات متحده اعلام کردند که در ایام برگزاری مجمع عمومی سازمانملل؛ شورای امنیت جلسه ویژهای به موضوع ایران (بهعنوان یک تهدید برای صلح و امنیت بینالمللی) اختصاص خواهد داد و «دونالد ترامپ» نیز شخصاً آن جلسه را اداره خواهد کرد. در اقدام تبلیغاتی بعدی، نیکی هیلی رسماً گفت که امریکا از حضور رئیس جمهوری ایران در نشست شورای امنیت استقبال میکند و بلافاصله بعد از او، نتانیاهو نخستوزیر رژیم صهیونیستی هم اعلام کرد در این جلسه شورای امنیت شرکت خواهد کرد.
2. قبل از اینکه جمهوری اسلامی نسبت به این موضوع هر واکنشی نشان دهد، رسانهها و تحلیلگران امریکایی با استناد به مواضع سایر اعضای دائم و غیردائم شورای امنیت، به دولت امریکا هشدار دادند که اگر جلسه شورای امنیت مختص ایران و با حضور نماینده این کشور باشد؛ رئیس جمهوری امریکا بهدلیل مخالفت آشکار سایر اعضای شورای امنیت با رویکرد ترامپ بویژه در مورد برجام، مخالفت خود را آشکارا بیان میکنند و این مواضع به همراه رویکرد محکمی که قاعدتاً نماینده ایران (در هر سطحی) خواهد داشت؛ بازی را در سطح افکار عمومی به ضرر طراح اصلی (کاخ سفید) و به نفع ایران رقم خواهد زد.
3. نماینده دولت امریکا با مشاهده واکنشها، عقبنشینی بیسر و صدایی کرد که آن تغییر موضوع جلسه بود. بدین ترتیب که، در حالی که ابتدا موضوع جلسه را صرفاً ایران اعلام کرده بودند، عنوان آن را به «خلع سلاح و عدم اشاعه» تغییر دادند. تا ذیل این موضوع کلی، علیه ایران نیز معرکهای بگیرند.
4. دوباره واکنشها آغاز شد. تا آنجا که بویژه نیویورک تایمز و سپس واشنگتن پست از مهمترین رسانههای امریکایی در تحلیلهایی جداگانه به کاخ سفید توصیه کردند که ایران در موضوع جلسه، یعنی «خلع سلاح و عدم اشاعه» دست بالا را دارد و گزارشهای مکرر آژانس بینالمللی انرژی اتمی بهترین گواه حقانیت ایران است.
و البته در سوی دیگر؛ ایران احتمالاً از این فرصت استفاده و در پیشگاه افکار عمومی جهان رئیس جمهوری امریکا و سیاستهای دوگانه این کشور در موضوع عدم اشاعه را به چالش کشیده و بخصوص جلسه را به محاکمه اسرائیل بهعنوان بزرگترین رژیم تولیدکننده سلاح هستهای و کشتار جمعی در منطقه تبدیل خواهد کرد.
5. حاکمان کاخ سفید در عقبنشینی بیسر و صدای دیگری، اینبار علاوه بر موضوع جلسه، فرمت برگزاری آن را نیز عوض کردند. موضوع را به «صلح، امنیت بینالملل و عدم اشاعه»؛ و فرمت برگزاری جلسه را هم از جلسه باز، به جلسه بسته تغییر دادند. چنانچه حتی دبیرکل سازمان ملل نیز در این نشست حضور و سخنرانی ندارد. بدین ترتیب دونالد ترامپ، باید جلسه بستهای را اداره کند که 15 عضو آن فرصت کوتاهی برای اظهارنظر درباره موضوع جلسه خواهند داشت.
6. در موضعی جدید؛ عقبنشینی با فرافکنی نیز همراه شد. دونالد ترامپ سال گذشته و هنگام حضور رئیسجمهوری کشورمان در نیویورک، بهواسطهای بارها برای ملاقات اصرار کرد و پاسخی نشنید. اوایل امسال ترامپ، امریکا را از برجام خارج کرد و بعد از آمادگی بدون پیششرط خود برای دیدار و گفتوگو با رئیسجمهوری ایران خبر داد! دکتر روحانی گفت «برجام نماد و نتیجه گفتوگو است و وقتی ترامپ یکجانبه آن را زیر پا گذاشته، درخواست گفتوگو بیمعنی است.» نیکی هیلی سفیر امریکا در سازمان ملل هم دو روز گذشته، نشست شورای امنیت به ریاست ترامپ را تاریخیترین نشست این شورا پیشبینی کرده و البته افزوده است «ترامپ هرگونه درخواست روحانی برای دیدار را بررسی میکند»!
7. آنچه در مورد دستور کار شورای امنیت سندیت دارد، بیانیههای نمایندگی این کشور در سازمان ملل است که در بالا اشاره شد. اما آقای شوهای تبلیغاتی و توئیتری، دیشب در توئیتر خود اعلام کرده که هفته آینده مدیریت جلسه شورای امنیت درباره ایران را برعهده خواهد داشت.
8. خیلیها در امریکا معتقدند این «بازی با شورای امنیت» ادامه خواهد داشت و رفتار ترامپ قابل پیشبینی نیست. گرچه دو نکته میتواند مد نظر او باشد. اول؛ هفته آینده کل اخبار رسانههای امریکایی تحتالشعاع حضور یا عدم حضور احتمالی خانم فورد در سنا برای شهادت علیه قاضی کاوانو خواهد بود. این توئیت ترامپ میتواند برای تحتالشعاع قرار دادن این موضوع داخلی باشد.
و دوم؛ انتخابات نوامبر نزدیک و گویا امریکا در حال تغییر است. اعتراض نخبگان به سیاستهای خصومتآمیز دولت امریکا علیه مردم ایران، مثل تهدید و تحریم، هر روز علنیتر میشود؛ صلح خواهی و اعتراض یک فعال مدنی هنگام سخنرانی برایان هوک (مسئول فعلی اقدامات دولت ترامپ علیه ایران) از آن جمله است که فریاد میکشد «با ایران صلح کنید، عربستان بزرگترین تهدید برای جامعه جهانی است.» و البته؛ بعد از همه اقدامات یکجانبه گرایانه دولت ترامپ، او بشدت نیازمند تصویری است که نشان دهد اهل مذاکره هم هست.
9. قابل پیشبینی نبودن، شاید برای قماربازها امتیاز باشد؛ اما برای یک ابرقدرت خطرناک است. سال گذشته ترامپ در مجمع عمومی سخنرانی بیقاعدهای علیه ایران کرد که اگر چه پاسخ خود را از دکتر روحانی گرفت، اما غیر از رژیم صهیونیستی و یکی دو کشور کوچک منطقه حمایتی ندید. حالا اما میزگرد شورای امنیت، کوچکتر ولی مهمتر است؛ میز قمار نیست و آن رژیم و یکی دو کشور کوچک هم اعضای دور میز نیستند.
مرور سناریوی شتابزده و متغیر حاکمان فعلی کاخ سفید درباره نشست شورای امنیت، نشان میدهد قوه عاقلهای که هنوز در حاکمیت امریکا نفس میکشد؛ به محاسبه افتادهاند که؛ به صلاح است دولت امریکا وارد معرکهای نشود که حداقل آن، نمایش دوباره شکاف میان ایالات متحده و همپیمانان غربی و انزوای واشنگتن است. و چه بسا حداکثر آن، بهرهبرداری ایران از بهترین فرصت برای اثبات حقانیت خود به جهانیان. برجام، هر چه هست، پایهای محکم برای آن شکاف و این حقانیت ساخته است.»
انتهای پیام