۳ نکته در مورد فرمانده سپاهی که امروز در رسانه‌ها به کما رفت!
احسان گل محمدی روزنامه نگار حوزه امنیتی دفاعی در یادداشتی به بهانه‌ی انتشار گسترده‌ی شایعه‌ای درباره‌ی سردار علی فضلی از فرماندهان ارشد سپاه، در یادداشتی برای انصاف نیوز نوشت:
امروز خبری آمد مبنی بر اینکه سردار علی فضلی فرمانده دانشگاه افسری و تربیت پاسداری امام حسین(ع)، به کما رفته است؛ خبری که به سرعت تکذیب شد و سردار رمضان شریف سخنگوی سپاه در خصوص این شایعه گفت: “برخلاف شایعات مطرح شده در فضای مجازی سردار فضلی به کما نرفته‌اند بلکه به دلیل فشار بالای کاری در امر آموزش و تربیت افسران جوان سپاه، کسالتی برای ایشان پیش آمده بود که چند روزی در بیمارستان بستری شدند و هم اکنون نیز حال عمومی سردار فضلی در وضعیت مناسبی قرار دارد”.
ناخودآگاه بعد از شنیدن این شایعه، یاد دورانی افتادم که با او روزگار سپری کردم.
از روزی که سرباز او بودم و احترامی که برای ما قائل بود اگر نگویم بیشتر از درجه داران بود کمتر از آنها نبود! با این وجود و با وجود اینکه یکی از چشمانش در یکی از عملیات‌های والفجر مجروح شده بود، روزی که او به صبح‌گاه می‌آمد روز پر ریسک ما سربازان بود، بین سربازان معروف بود که هرچند علی فضلی یک چشم ندارد اما کامل صبح‌گاه را از دور تحت کنترل دارد، گاهی نفر دهم ردیف ۱۱، هم با وجود فاصله زیاد از محل ایستادن او، تذکر می‌گرفت، خلاصه می‌دانستیم که صبح‌گاه علی فضلی، صبح‌گاه با “گردن کج” و “یه وری” ایستادن نیست حتی اگر در انتهای صف و نقطه کور باشی!
خاطره بعد به جلسه استیضاح رضا فرجی دانا وزیر سابق علوم بر می‌گردد، جلسه ای که در آن، او از سردار فضلی نقل قولی کرد، که رضایت فضلی از او را نشان می‌داد، با اینکه جو جامعه هم فکر‌ش، علیه فرجی بود، اما او با وجود برخی اختلاف نظر‌های مبنایی حاضر نشد صحبتی در مذمت فرجی داشته باشد و موضوع رضایتش از فرجی در بحث اردوهای راهیان نور را تلویحا تایید کرد.
مورد بعدی به بحث راهیان نور بر می‌گردد، طی سالیان دراز و در دولت‌های مختلف گفته می‌شد که دولتی‌ها[دولت احمدی نژاد، خاتمی، روحانی] حمایت مناسبی از این اردوها نمی‌کنند، نکته‌ای که با توجه به ده سال حضور مستمر در این اردوها می‌توانم تایید کنم، گویی دولت‌ها دغدغه زیادی در مورد این اردوها ندارند، بگذریم…
عید شد و رهبر انقلاب نام سال را «دولت و ملت،همدلی و هم زبانی» نام‌گذاری کردند، طبق معمول سال‌های گذشته در یکی از یادمان‌های دفاع مقدس مشغول مصاحبه با مسئولین بودم، علی فضلی آمد، سوال‌های متعددی از او پرسیدم پاسخ داد در مورد حمایت‌های دولت وقت پرسیدم و انتقاداتی که برخی از حمایت اندک دولت از این اردوها داشتند، دستانش را بر سرم گذاشت و گفت وقتی رهبری نام سال همزبانی و همدلی با دولت گذاشتند، نباید در این مورد سخن گفت، نه تنها من از هیچ‌کسی دیگر این سوال را نپرس!
خلاصه اینکه علی فضلی آنطور که رسانه‌های آن‌ور آبی و حتی اینور آبی می‌گویند نیست، شاید کیلومترها و شاید فرسنگ‌ها با آنچه برخی رسانه‌ها می‌گوید فاصله دارد، اصلا هم قصد نداشتم این نکات را بگویم اما خبر به کما رفتن او موجب شد تا این چند خط را روایت کنم.
انتهای پیام
